confirmed
۷۲
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی « سورههای مثانی به گروهی از سوره های قرآن، اسامی خاصی گذاشته شده که عبارتنداز: سبع طوال، مئین، حوامیم، ممتحنات، مفصّلات و مثانی مثانی در لغت «مثانی» در لغت از ریشه «ثنی» گرفته شده که به معنای رد بعضی بر بعضی دیگر، عطف و انعطاف وبرگرداندن و پیچ...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
طبق کتاب «مجمع البیان» از شیخ طبرسی این سوره¬ها هفت تا هست: این مفسر سوره¬های مثانی را به دنبال هفت سوره¬ی طولانی می داند که اول سوره های مثانی یونس و آخرش نحل می باشد که شامل سوره ی، یونس، هود، یوسف، رعد، ابراهیم، حجر و نحل. | طبق کتاب «مجمع البیان» از شیخ طبرسی این سوره¬ها هفت تا هست: این مفسر سوره¬های مثانی را به دنبال هفت سوره¬ی طولانی می داند که اول سوره های مثانی یونس و آخرش نحل می باشد که شامل سوره ی، یونس، هود، یوسف، رعد، ابراهیم، حجر و نحل. | ||
مستشرقین و المثانی | مستشرقین و المثانی | ||
گایگر «مثانی» را کوششی در ارائه مثنای عبری شمرده است که | گایگر «مثانی» را کوششی در ارائه مثنای عبری شمرده است که مجموعه ای از روایات شفاهی است و برای خود در نزد یهودیان جائی در کنار تورات باز نموده است. نلدکه نظریه گایگر را اصلاح کرده است به این ترتیب که حدس زده واژه از زبان آرامی گرفته شده است. ریچارد بل ضن تأئید نظریه مذکور گفته است این تعبیر ممکن است قابل اطلاق به هر جزء خاصی از شریعت یهودی باشد اما عقیده اکثریت طرفداران این معنی است که مراد از «مثانی» داستان های دارای مکافات الهی است؛ چه بر این مبنا که مثانی به معنای «مکررات» و چه بر این مبنا که «مثنا» به معنای داستان است. | ||
منابع: | منابع: | ||
جلال الدین السیوطی، الاتقان، ج1،ص18 | جلال الدین السیوطی، الاتقان، ج1،ص18 |