confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
حمّاد بن عثمان، محدّث و فقيه شيعه در قرن دوم است. او را در شمار اصحاب سه امام شيعه، امام صادق، امام كاظم و امام رضا ذكر كردهاند <ref>(رجوع کنید به برقى، ص 21، 48، 53؛ كشى، ص 375؛ طوسى، 1415، ص 186، 334، 354).</ref> بنابراين، تولد او حداقل حدود دو دهه قبل از شهادت امام صادق (148) بوده است. | حمّاد بن عثمان، محدّث و فقيه شيعه در قرن دوم است. او را در شمار اصحاب سه امام شيعه، امام صادق، امام كاظم و امام رضا ذكر كردهاند <ref>(رجوع کنید به برقى، ص 21، 48، 53؛ كشى، ص 375؛ طوسى، 1415، ص 186، 334، 354).</ref> بنابراين، تولد او حداقل حدود دو دهه قبل از شهادت امام صادق (148) بوده است. | ||
حماد ملقب به ناب و ذوالناب <ref>(كشّى، ص 372؛ طوسى، 1415، ص 334، قس ص 186؛ همو، 1420، ص :306)</ref> و اهل كوفه <ref>(طوسى، 1415، ص 186، 334)</ref> بود. ظاهرا قبيله او با يكى از قبايل كوفى، به نام غنى <ref>(رجوع کنید به جوهرى، ذيل «غنى»؛ سمعانى، ج 4، ص 302)</ref>، پيوند ولاء داشتند و به همين سبب او را«مولى غنى» خواندهاند (رجوع کنید به كشّى، | حماد ملقب به ناب و ذوالناب <ref>(كشّى، ص 372؛ طوسى، 1415، ص 334، قس ص 186؛ همو، 1420، ص :306)</ref> و اهل كوفه <ref>(طوسى، 1415، ص 186، 334)</ref> بود. ظاهرا قبيله او با يكى از قبايل كوفى، به نام غنى <ref>(رجوع کنید به جوهرى، ذيل «غنى»؛ سمعانى، ج 4، ص 302)</ref>، پيوند ولاء داشتند و به همين سبب او را«مولى غنى» خواندهاند<ref>(رجوع کنید به كشّى، همانجا؛ طوسى، 1415، ص 186).</ref> | ||
شهرت پدرش، عثمان، به رُواسى <ref>(رجوع کنید به كشّى، همانجا)</ref> نيز مؤيد اين رأى است، زيرا بنىرواس خاندانى سرشناس در كوفه بودند<ref>(رجوع کنید به سمعانى، ج 3، ص 97؛ مامقانى، ج 11، ص 171، ج 24، ص 75).</ref> كشّى حماد را در زمره شش راوى فقيه از اصحاب امام صادق عليهالسلام شمرده و وی اصحاب اجماع است<ref>کشی ، ص 375</ref>. | |||
== اختلاف تاریخی در مورد حماد بن عثمان == | == اختلاف تاریخی در مورد حماد بن عثمان == | ||
برخى، حماد را «مولى أَزْد» خواندهاند <ref>(رجوع کنید به برقى، ص 21؛ طوسى، 1415، ص 334)</ref>، كه از پيوند ولاء قبيله او در يمن با قبيله ازد <ref>(رجوع کنید به جوهرى، ذيل «ازد»</ref>؛ <ref>خويى، ج 6، ص 215)</ref> حكايت دارد <ref>(قس شوشترى، ج 3، ص 651</ref>، كه غنوى و ازدى را غیر قابل جمع مىداند. | برخى، حماد را «مولى أَزْد» خواندهاند <ref>(رجوع کنید به برقى، ص 21؛ طوسى، 1415، ص 334)</ref>، كه از پيوند ولاء قبيله او در يمن با قبيله ازد <ref>(رجوع کنید به جوهرى، ذيل «ازد»</ref>؛ <ref>خويى، ج 6، ص 215)</ref> حكايت دارد <ref>(قس شوشترى، ج 3، ص 651</ref>، كه غنوى و ازدى را غیر قابل جمع مىداند. |