فضیل بن یسار: تفاوت میان نسخه‌ها

از محدثان و فقهای بزرگ شیعه در اوایل قرن دوم هجری است.  فضیل بن یسار از اصحاب امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است. علمای رجال، فضیل را فقیه و محدّثی موثق معرفی کرده‌اند. وی در عصر امام صادق (ع) وفات یافته و مفتخر به مقام  «منا اهل‌البیت» است. کشی او را در زمره «اصحاب اجماع» نام برده است.  

نجّاشى در معرّفى قاسم می‌گوید: او نهدى و اهل بصره و کنیه‏اش ابومحمد است. وى از راویان موجّه بود و از محضر امام ششم علیه‌السلام کسب فیض نموده است. او صاحب کتابى در حدیث است و ابن ابی‏ عمیر از او روایت می‌کند. <ref>رجال نجّاشى، ص ۲۲۲</ref>.

قاسم بن فضیل نیز فرزندى به نام محمد داشت که بنا به گفته نجّاشى و دیگران: خود، پدر، عمو و جدّش، همگى از دانشوران موجّه شیعه هستند. محمد بن قاسم هم یکى از یاران حضرت امام رضا علیه‌السلام است. <ref> همان، ص ۲۵۶؛من لایحضره الفقیه، ج ۴، بخش مشیخه، ص ۹۱٫.</ref>

گرایش روایی فضیل بیشتر متمایل به فقه است؛ گرچه در میان اخبار او، روایاتی در حوزه توحید، ولایت و عصمت اهل‌بیت (ع) و اخلاق نیز وجود دارد. اما بیشتر نگرش او، متمرکز در احکام فقهی است. از همین رو یکی از القاب فضیل بن یسار، «فقیه شیعه» است<ref>طوسی، رجال، ص۲۶۹ و ۱۴۳.</ref>.

این محدّث بزرگوار یکى از اصحاب پرآوازه امام باقر علیه‌السلام بود و پس از شهادت ایشان به محضر امام صادق علیه‌السلام شتافت و در زمره شاگردان آن حضرت قرار گرفت. حضرت صادق علیه‌السلام به سبب ولایت‌پذیری فضیل، در منزلت او سخنانى فرموده است<ref>رجال طوسى، ص ۱۳۲ و ۲۷۱؛ مجمع الرجال، ج ۵، ص ۵۸؛ رجال نجاشى، ص ۳۰۹٫</ref>.

ربعى می‌گوید: من آن داستان را به حضرت امام صادق علیه‌السلام بازگو کردم، آنگاه حجّت پروردگار امام صادق علیه‌السلام فرمود:  رَحِمَ اللّه ُ الفُضَيلَ بنَ يَسارٍ ، هُوَ مِنّا أهلَ البَيتِ خدا فضيل بن يسار را رحمت كند، او از ما اهل بيت بود<ref>رجال کشى، ج ۲، ص ۴۷۳٫و  ج ۱، ص ۵۴٫. الفقيه : 4 / 441كلاهما عن ربعيّ بن عبداللّه عن غاسل الفضيل بن يسار.</ref>.

شیخ طوسى از على بن سعید بصرى نقل می‌کند که به حضرت امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: من در میان تیره «بنی‌عدی» زندگى می‌کنم. مؤذّن، امام‌جماعت و تمام مردمى که در آن مسجد نماز می‌خوانند، با شما اهل‌بیت دشمن و از مخالفان سرسخت شما و پیروان شما هستند. چه می‌فرمایید در نمازخواندن با چنین امام جماعتى با این ویژگى؟ حضرت در پاسخ فرمود: صَلِّ خَلْفَه؛ با او نماز بخوان و به همان نماز بسنده کن. سپس فرمود: اگر به بصره رفتى و فضیل بن یسار در این باره، از تو پرسش کرد و او را خبردادى به آنچه من براى تو گفتم، آنگاه فتواى فضیل را بگیر و فتواى مرا رها کن.

على بن سعید می‌گوید: به بصره رفتم و آنچه را از امام شنیده بودم، براى فضیل گفتم. او گفت: مولاى من به آنچه فرموده، آگاه‏تر است؛ ولى من از حضرت صادق علیه‌السلام و از پدرش حضرت باقر علیه‌السلام شنیدم که بارها می‌فرمودند: به آن نمازى که پشت سر ناصبى و دشمن اهل‏بیت علیهم‌السلام خواندى، اعتنا نکن. سعى کن به‌گونه‌ای آهسته، قرائت را بخوانى. وسائل‌الشیعه، ج ۵، ص ۳۸۹، چاپ اسلامیه.  

ابوغیلان می‌گوید: نزد فضیل بن یسار رفتم و به او گفتم که: محمد و ابراهیم، فرزندان عبداللّه بن حسن بر ضدّ حکومت ستمگر منصور، قیام کرده‌اند. فضیل به من گفت: قیام آنان به جایى نمی‌رسد و به هدفشان نمی‌رسند. ابوغیلان گفت: دوسه بار، این سخن را به فضیل گفتم و او هم همان جواب اوّل را می‌داد. ابوغیلان که گویا از این پرسش‌وپاسخ خسته و ناراحت شده بود، گفت: خدا تو را رحمت کند! من بارها نزد تو آمدم و جریان قیام آنان را به تو گفتم. تو می‌گویی: قیام آنان نتیجه‌بخش نخواهد بود. آیا این پیش‌بینی از خود تو است؟ فضیل گفت: نه، به خدا قسم! من این را از پیشوایم حضرت امام صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: اگر آن دو، قیام کنند به شهادت خواهند رسید. <ref>رجال کشّى، ج ۲، ص ۴۷۴٫</ref>

نام فضیل بن یسار در سند بیش از ۲۵۴ روایت آمده است، وی در نقل احادیث به طور مستقیم از امام باقر و امام صادق (ع) روایت می‌کند و علاوه بر این وی از زکریا بن عبداللّه نقّاض و عبدالواحد مختار انصاری نیز روایت نقل کرده است. افراد بسیاری نیز از فضیل روایت نقل کرده‌اند که برخی از آنان عبارت‌اند از:

فضیل در عصر امام صادق (ع) فوت کرده است <ref>خویی، معجم الرجال الحدیث، ج ۱۳، ص ۳۳۶.</ref>.