۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا) ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:شام.jpg|بندانگشتی|شام]]</div> | <div class="wikiInfo">[[پرونده:شام.jpg|بندانگشتی|شام]]</div> | ||
'''شام''' لفظی است تاریخی جغرافیایی که به منطقه نسبتاً گستردهای از خاورمیانه اطلاق میشود که در جنوب رشتهکوههای توروس، شمال صحرای عرب، غرب میانرودان (بینالنهرین) و در جوار کرانهٔ شرقی دریای مدیترانه قرار دارد. | '''شام''' لفظی است تاریخی جغرافیایی که به منطقه نسبتاً گستردهای از خاورمیانه اطلاق میشود که در جنوب رشتهکوههای توروس، شمال صحرای عرب، غرب میانرودان (بینالنهرین) و در جوار کرانهٔ شرقی دریای مدیترانه قرار دارد. | ||
این منطقه دربرگیرنده سرزمینهایی است که کشورهای کنونی [[سوریه]]، | این منطقه دربرگیرنده سرزمینهایی است که کشورهای کنونی [[سوریه]]، اردن، [[لبنان]]، [[فلسطین]] و [[اسرائیل]] برآن بنا شده هستند. گاهی بخشهایی از غرب [[عراق]] را نیز جزو سرزمین شام به شمار میآورند. | ||
شام خود بخشی از خاور نزدیک بهشمار میآید و اصطلاحی که در زبانهای اروپایی برای شام استفاده میشود Levant است که واژهای [[فرانسه|فرانسوی]] و به معنای طلوعکننده است. در زبانهای خاورمیانه برای اشاره به Levant عبارت شرق طالع نیز به کار رفته است. | شام خود بخشی از خاور نزدیک بهشمار میآید و اصطلاحی که در زبانهای اروپایی برای شام استفاده میشود Levant است که واژهای [[فرانسه|فرانسوی]] و به معنای طلوعکننده است. در زبانهای خاورمیانه برای اشاره به Levant عبارت شرق طالع نیز به کار رفته است. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
با چنین اوصافی، هنگام ورود اسیران به شام، آنان را از شلوغترین دروازه شهر، به نام دروازه ساعات وارد میکنند<ref> لواعج الاشجان، علامه سید محسن امین عاملی، ص 220</ref>؛ در شهر، شادی عمومی اعلام شده و مردم لباسهای نو پوشیده و صدای هلهله و شادی بلند است. زنان دف میزدند و اسیران از میان شلوغیها، میگذرند. | با چنین اوصافی، هنگام ورود اسیران به شام، آنان را از شلوغترین دروازه شهر، به نام دروازه ساعات وارد میکنند<ref> لواعج الاشجان، علامه سید محسن امین عاملی، ص 220</ref>؛ در شهر، شادی عمومی اعلام شده و مردم لباسهای نو پوشیده و صدای هلهله و شادی بلند است. زنان دف میزدند و اسیران از میان شلوغیها، میگذرند. | ||
ساربانان برای سوزاندن دل اهلبیت (علیهمالسلام)، سرها را پیشاپیش محملها میبرند. جلوتر از همه، سر علمدار [[کربلا]] جلوهگری میکند و بنابر بعضی نقلها، سر مقدس | ساربانان برای سوزاندن دل اهلبیت (علیهمالسلام)، سرها را پیشاپیش محملها میبرند. جلوتر از همه، سر علمدار [[کربلا]] جلوهگری میکند و بنابر بعضی نقلها، سر مقدس امام حسین (علیهالسلام) را پشت سر محملها وارد میکنند تا مردم به اشتباه بیفتند و احدی از دوست داران، [[اهل بیت|اهلبیت (علیهمالسلام)]] را نشناسد و عیش مردم را بر هم نزند. هتاکیها شروع میشود؛ پیرزنی به سر بریده حضرت سنگ میزند و مردم که مست هوسرانی و ولنگاری هستند، از او تقلید میکنند. | ||
[[امام سجاد|امام سجاد (علیهالسلام)]] میفرماید: «در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا پایان بی سابقه بود؛ ساربانان با کعب نی و تازیانه، ما را از میان جمعیت مطرب گذراندند. نیزه داران با سرها بازی میکردند و نیزه هایشان را در هوا میچرخاندند. گاهی سرها از بالای نیزه ها روی زمین و زیر دست و پای مردم و مرکبها میافتاد. زنان شامی از بالای بامها روی سر ما آتش و خاکستر داغ میریختند که تکه ای از آن روی عمامه ام افتاد و چون دستهایم را با زنجیر به گردنم بسته بودند، عمامه ام سوخت و آتش به سرم رسید. از طلوع آفتاب تا غروب ما را در کوچه ها میگردانیدند و میگفتند: «این نامسلمانها را بکشید!» ما را با یک رشته طناب به هم بسته بودند و از دهلیز خانه یهودیان و مسیحیان میگذراندند و به آنان میگفتند: اینها قاتلان پدران و فرزندان شما هستند، انتقام خودتان را بگیرید! آنان همگی در این لحظه به سوی ما سنگ و چوب پرتاب کردند. | [[امام سجاد|امام سجاد (علیهالسلام)]] میفرماید: «در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا پایان بی سابقه بود؛ ساربانان با کعب نی و تازیانه، ما را از میان جمعیت مطرب گذراندند. نیزه داران با سرها بازی میکردند و نیزه هایشان را در هوا میچرخاندند. گاهی سرها از بالای نیزه ها روی زمین و زیر دست و پای مردم و مرکبها میافتاد. زنان شامی از بالای بامها روی سر ما آتش و خاکستر داغ میریختند که تکه ای از آن روی عمامه ام افتاد و چون دستهایم را با زنجیر به گردنم بسته بودند، عمامه ام سوخت و آتش به سرم رسید. از طلوع آفتاب تا غروب ما را در کوچه ها میگردانیدند و میگفتند: «این نامسلمانها را بکشید!» ما را با یک رشته طناب به هم بسته بودند و از دهلیز خانه یهودیان و مسیحیان میگذراندند و به آنان میگفتند: اینها قاتلان پدران و فرزندان شما هستند، انتقام خودتان را بگیرید! آنان همگی در این لحظه به سوی ما سنگ و چوب پرتاب کردند. | ||
خط ۷۱: | خط ۷۰: | ||
=== حضرت زینب (سلام الله علیها) === | === حضرت زینب (سلام الله علیها) === | ||
آستانه [[زینب بنت علی|حضرت زینب]] دختر امام علی(علیه السلام) در شهرک «السیدة زینب» در جنوب دمشق از مهمترین زیارتگاههای [[شیعیان]] در حوزه دمشق و کشور سوریه به شمار می آید و مورد توجه شیعیان از سراسر جهان قرار دارد. | آستانه [[زینب بنت علی|حضرت زینب]] دختر امام علی(علیه السلام) در شهرک «السیدة زینب» در جنوب دمشق از مهمترین زیارتگاههای [[شیعیان]] در حوزه دمشق و کشور سوریه به شمار می آید و مورد توجه شیعیان از سراسر جهان قرار دارد. | ||
حضرت زینب(سلام الله علیها) بنا بر قول معروف در 15 [[رجب]] سال 62 هجری قمری در سن 56 سالگی در شام از دنیا رفت. بانوی قهرمانی که پس از شهادت | حضرت زینب(سلام الله علیها) بنا بر قول معروف در 15 [[رجب]] سال 62 هجری قمری در سن 56 سالگی در شام از دنیا رفت. بانوی قهرمانی که پس از شهادت امام حسین، ارائه نهضت عاشورا را به دوش کشید و پرچمدار این قیام بود. بدن مطهر آن بانوی بزرگوار در جنوب دمشق دفن گردید. | ||
اقوال دیگری نیزدرباره چگونگی رحلت و مکان دفن حضرت زینب (سلام الله علیها) وجود دارد که در ادامه بصورت مختصر به آن اشاره میکنیم. | اقوال دیگری نیزدرباره چگونگی رحلت و مکان دفن حضرت زینب (سلام الله علیها) وجود دارد که در ادامه بصورت مختصر به آن اشاره میکنیم. | ||
براساس برخی نوشتهها حضرت زینب(سلام الله علیها) بعد از حادثه کربلا به [[مدینه]] آمدند و پس از ورود به مدینه پیوسته عزادار و گریان بودند تا این که پس از یک سال و نیم در همان مدینه ([[قبرستان بقیع]]) از دنیا رفتند و در همان جا دفن شدند. وبنا بر این قول اکنون از قبر آن بانوی محترمه، اثری در دست نیست. | براساس برخی نوشتهها حضرت زینب(سلام الله علیها) بعد از حادثه کربلا به [[مدینه]] آمدند و پس از ورود به مدینه پیوسته عزادار و گریان بودند تا این که پس از یک سال و نیم در همان مدینه ([[قبرستان بقیع]]) از دنیا رفتند و در همان جا دفن شدند. وبنا بر این قول اکنون از قبر آن بانوی محترمه، اثری در دست نیست. | ||
خط ۸۰: | خط ۷۹: | ||
=== حضرت رقیه سلام الله علیها === | === حضرت رقیه سلام الله علیها === | ||
یکی دیگر از زیارتگاههای مهم [[مذهب شیعه|شیعیان]] در قلب دمشق قرار دارد و همچون بارگاه حضرت زینب (سلام الله علیها) از توجه و اهمیت بالایی برخوردار است. آستانه [[حضرت رقیه]] دختر امام حسین (علیه السلام) در دمشق. | یکی دیگر از زیارتگاههای مهم [[مذهب شیعه|شیعیان]] در قلب دمشق قرار دارد و همچون بارگاه حضرت زینب (سلام الله علیها) از توجه و اهمیت بالایی برخوردار است. آستانه [[حضرت رقیه]] دختر امام حسین (علیه السلام) در دمشق. | ||
معروف است دختری از دختران حضرت | معروف است دختری از دختران حضرت حسین بن علی (سید الشهدا) در کودکی در [[کربلا]] حضور داشت. ایشان روز پنجم [[صفر المظفر|ماه صفر]] سال 61 هجری قمری مظلومانه به شهادت رسید. | ||
ولادت آن حضرت در مدینه بود و در سن سه سالگی یا بیشتر در [[محرم الحرام|محرم]] 61 هجری با پدر بزرگوارش به [[کربلا]] آمد. قبل از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجویی حضرت اباعبدالله(علیه السلام) قرار گرفت تا آنجا که آن حضرت به خواهرشان حضرت زینب (سلام الله علیها) در مورد وی سفارش کردند. | ولادت آن حضرت در مدینه بود و در سن سه سالگی یا بیشتر در [[محرم الحرام|محرم]] 61 هجری با پدر بزرگوارش به [[کربلا]] آمد. قبل از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجویی حضرت اباعبدالله(علیه السلام) قرار گرفت تا آنجا که آن حضرت به خواهرشان حضرت زینب (سلام الله علیها) در مورد وی سفارش کردند. | ||
حضرت رقیه (سلام الله علیها) بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام)، اهل بیت (علیه السلام) و اصحاب ایشان در صحرای کربلا، همراه با عمه بزرگوارشان واسرا به [[کوفه]] و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شهر شام، رنجهای فراوانی دید. | حضرت رقیه (سلام الله علیها) بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام)، اهل بیت (علیه السلام) و اصحاب ایشان در صحرای کربلا، همراه با عمه بزرگوارشان واسرا به [[کوفه]] و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شهر شام، رنجهای فراوانی دید. | ||
خط ۱۳۹: | خط ۱۳۸: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده:شهرها]] | |||
[[رده: | [[رده:شهرهای اسلامی]] | ||
[[رده: | [[رده:تاریخ]] |