تابعین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تابعین''' به آن دسته از عالمان دینی گفته می‌شود که پیامبر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] صلوات الله را ندیدند، اما [[اصحاب]] آن حضرت را درک کردند. این اصطلاح در حوزه‌های مختلف از علوم اسلامی، چون [[حدیث]]، [[علم تاریخ اسلام|تاریخ]]، [[فقه]] و [[تفسیر]] اهمیت داشته و بیان کننده مرحله‌ای از انتقال و نیز سامان‌دهی علوم اسلامی است. تعبیر تابعین، خاستگاه [[قرآن|قرآنی]] دارد، اما مفهوم آن در فرایندی تاریخی شکل گرفته است. در این فرایند، گروهی از مسلمانان نخستین که در قرآن کریم «تابعین به احسان» خوانده شده و مورد ستایش قرار گرفته‌اند، نسل پس از [[صحابه]] دانسته شده و نزد مسلمانان به این نام مشهور شدند. تعبیر قرآنی تابعین، نخست زمینه‌ساز شکل‌گیری صفت منسوب «تابعی» (منسوب به تابعین) شده، و سپس تعبیر تابعین با تسامح، به‌عنوان جمع تابعی شناخته شده است. تنها در برخی کتاب‌های مربوط به شرح مصطلحات، اشاره شده است که افزون بر تابعی، تابع نیز به‌عنوان مفرد تابعین شناخته شده است.<ref> دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج 14، مدخل "تابعین" مقاله احمد پاکتچی </ref>