وهابیت: تفاوت میان نسخه‌ها

وهابیت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۸

۱۵٬۰۸۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Javadi

confirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران اشتراک فشاری، steward، پنهانگران، مدیران

۲۱٬۸۹۸

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:وهابیت.jpg|جایگزین=وهابیت|بندانگشتی|وهابیت]]
 '''وهابیت''' یک جریان مذهبی سیاسی است که در قرن دوازدهم توسط [[محمد بن عبدالوهاب]] ابراز وجود کرد. وهابیت بر مبنای سلفی‌گری [[ابن تیمیه]] شکل گرفته است.
@@ خط ۳۰: / خط ۳۱: @@
 وهابیان توسل به زندگان را به علت حیات، جایز می‌دانند.
-=منابع=
+[[وهابیت]] فرقه‌ای از [[فرق اسلامی]] است که در [[عربستان]] و برخی از کشورها؛ نظیر [[پاکستان]] و [[هند]] طرفدارانی دارد. [[وهابیان]] (وهابی‌ها) پیروان [[محمد بن عبدالوهاب]] بن سلیمان نجدی (1115 – 1206) هستند، و او پیرو مکتب [[ابن تیمیه]] و شاگردش [[ابن قیم جوزیه|ابن قیم جوزی]] بود که عقاید جدیدی را در [[جزیرة العرب]] بنیاد نهاد. نام این فرقه از نام پدر او عبدالوهاب گرفته شده است. مذهب وهابی اکنون در [[عربستان سعودی]] مذهب رسمی است و فتاوای علمای آن مذهب از طرف دولت اجرا می‌شود. آنان در فروع مذهب، تابع احمد حنبل هستند و بر هیچ‌یک از پیروان مذاهب اربعه([[حنفی]]، [[شافعی]]، [[حنبلی]] و [[مذهب مالکی|مالکی]]) ایراد نمی‌گیرند، ولی پیروان دیگر مذاهب از قبیل [[شیعه]] و [[زیدیه]] را مورد طعن قرار می‌دهند.
+== دیدگاه وهاوبیت ==
+[[محمد جواد مغنیه|'''محمد جواد مغنیه''']] در کتاب '''«هذه هی الوهابیة»''' با استناد به کتب [[محمد بن عبدالوهاب]] و آثار دیگر [[وهابیان]] می‌نویسد: به نظر وهابی‌ها هیچ انسانی نه موحد است و نه [[مسلمان]]، مگر این‌که امور معینی را که در ادامه به آنها اشاره می‌شود ترک نماید.
+در حالی‌که، همۀ مسلمانان معتقدند که هر کس شهادتین را بر زبان جاری کند مسلمان است و خون و مالش محفوظ است، اما وهابی‌ها می‌گویند: قول بدون عمل ارزش و اعتباری ندارد، بنابراین هر کس شهادتین را بخواند، ولی از مردگان استعانت بخواهد چنین کسی [[کافر]] و [[مشرک]] خواهد بود و خون و مال او [[حلال]] است.
+قبل از آن‌که به طرح اعتقادات وهابیت بپردازیم لازم است، مقدمه‌ای کوتاه درباره‌ی شرک بیان کنیم.
+== معنای شرک ==
+'''«[[شرک]]»'''، در لغت به معنای نصیب قرار دادن، و درهم آمیخته شدن دو شریک است. و در اصطلاح قرآنی، در مقابل حنفیت به کار برده می‌شود و مراد از [[شرک]]، شریک، مثل و مانند قراردادن برای [[خداوند]] متعال است. حنیف، به معنای تمایل پیدا کردن از گمراهی به درستی و راستی است. از آنجا که پیروان توحید خالص، از شرک روی‌گردان شده و به این اصل اساسی متمایل می‌شوند، به آنها حنیف گفته می‌شود.
+خداوند متعال در [[قرآن کریم]]، به پیامبر خود می‌فرماید:«قُلْ إِنَّنی‏ هَدانی‏ رَبِّی إِلی‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ دیناً قِیَماً مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ»<ref>سورۀ انعام: 161.</ref>؛«بگو: پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرد، آیینی پابرجا (و ضامن سعادت دین و دنیا)، آیین [[حضرت ابراهیم|ابراهیم (علیه‌السلام)]]، که از آیین‌های خرافی روی برگرداند و از مشرکان نبود».
+همچنین می‌فرماید:«وَ أَنْ أَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً وَ لا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکینَ»<ref>سوۀ یونس: 105.</ref>؛«و به من دستور داده شد که روی خود را به آیینی متوجه ساز که از هرگونه [[شرک]] خالی است و از [[مشرکان]] مباش».
+بنابراین از نظر قرآن، شرک، نقطۀ مقابل [[دین حنیف]] است و برای شناخت شرک باید دین حنیف را شناخت، از جهت «تعرف الاشیاء باضدادها»؛ یعنی، اشیا به واسطۀ ضدشان شناخته می‌شوند.
+در یک جمله، می‌توان گفت که [[شرک]]، ضد [[توحید]] است و همان‌طور که توحید اقسامی دارد، شرک هم اقسام مختلف دارد.
+در یک تقسیم‌بندی کلی، شرک به دو قسم تقسیم می‌شود.
+* '''«شرک در عقیده»'''،
+*  '''«شرک در عمل»'''؛
+شرک در عقیده، خود سه قسم است:
+=== شرک در الوهیت ===
+شرک در الوهیت: یعنی اعتقاد به موجودی غیر از خداوند که به طور مستقل دارای تمام صفات جمال و کمال است. چنین اعتقادی موجب کفر می‌شود<ref>لازم به ذکر است که همۀ اقسام شرک، به نوعی موجب کفر خواهد شد، البته باید دقت کرد که مراد ما از کفر اعم از کفر کلامی و فقهی است.</ref> به همین جهت خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «آنها که گفتند خدا، همان [[حضرت عیسی|مسیح بن مریم]] است، به طور مسلم [[کافر]] شدند».
+شرک در خالقیت: یعنی انسان دو مبدأ مستقل برای عالم قائل شود، به طوری که خلق و تصرف در شئونات عالم به دست‌شان است. همان‌گونه که [[مجوس]] (زرتشتی‌ها) قائل به دو مبدأ [[خیر]](یزدان) و [[شر]](اهرمن) است.
+=== شرک در ربوبیت ===
+شرک در ربوبیت آن است که انسان معتقد شود در عالم، ارباب (پروردگاران) متعددی است و خداوند رب الارباب است. به این معنا که تدبیر عالم به هر یک از ارباب متفرق، به طور مستقل تفویض شده است. همان‌گونه که مشرکان زمان [[حضرت ابراهیم (ع)|حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)]] به این نوع شرک مبتلا بودند؛ یعنی گروهی ستارگان را مدبر عالم می‌دانستند و گروه دیگر ماه را و گروهی خورشید را.
+=== شرک در مقام عمل ===
+شرک در مقام عمل را شرک در طاعت و [[عبادت]] می‌نامند، بدین معنا که انسان خضوع و خشوعش ناشی از اعتقاد به الوهیت یا خالقیت و یا ربوبیت کسانی باشد که برای آنها خضوع و خشوع دارد و به آنها احترام می‌گذارد.
+اینها ملاک‌ها و معیارهای شرک است که از [[قرآن مجید]] استفاده می‌شود.
+اما عده‌ای و از جمله آنها [[وهابیت]]، از پیش خود معیارها و ملاک‌هایی برای شرک ابداع کرده‌اند و با آنها، دیگر [[مسلمانان]] را به شرک متهم می‌کنند.
+از نظر ما، ملاک‌ها و معیارهایی که آنها برای شرک تعیین کرده‌اند، هیچ‌گونه اعتباری ندارد؛ زیرا معیارهای آنان با آیات قرآن و سیرۀ پیامبر اسلام(صل الله علیه وآله) و جانشینان آن‌ حضرت ([[امامان شیعه|دوازده امام]]) منافات دارد.
+در این‌جا به بعضی از معتقدات فرقۀ [[وهابیت]] اشاره می‌کنیم:
+اعتقاد به سلطۀ غیبی برای غیر خداوند: آنها می‌گویند: «لَقَدْ کَفَرَ الَّذینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ»<ref>سورۀ مائده: 17.</ref>؛«اگر کسی به پیامبر یا غیر او از اولیا الله [[استغاثه]] [و از آنها طلب یاری] کند و به این مسأله که او دعایش را می‌شنود و از احوالش با خبرست، یا حاجتش را برآورده می‌کند، معتقد باشد، اینها انواعی از شرک اکبر است».
+حاجت خواستن از اموات: به اعتقاد وهابیت از انواع شرک، حاجت خواستن از اموات و استعانت از آنان و توجه به آنان است و این اصل و اساس شرک در عالم است.
+[[دعا]] و [[توسل]] نوعی عبادت است: می‌گویند: عبادت مخصوص خداست و دعا هم نوعی عبادت است، پس  از نظر آنها
+* درخواست از غیر خدا، شرک است.
+* زیارت قبرها شرک است.
+* تبرک جستن به آثار [[انبیا]] و صالحان، شرک است.
+* احتفال(جشن گرفتن) میلاد پیامبر(صل الله علیه وآله) شرک است.
+* ساختن گنبد و بارگاه بر روی قبرها شرک است.
+== عقاید و معیارهای خودساخته ==
+این عقاید و معیارهای خودساخته را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
+الف) وهابی‌ها یک دسته از این معیارها و اعمال را، از آن جهت که شرک در عقیده می‌دانند، اعمال مشرکانه گفته‌اند.
+در رد این دسته از عقاید آنها، می‌توان گفت که اگر اعتقاد به سلطۀ غیبی، اعتقاد به شفا دادن و اعتقاد به برآوردن حاجت و ...، به این نحو باشد که تمامی این امور به خداوند مستند است و دیگران هرچه دارند از جانب خداوند متعال به آنها داده شده است، شرک نخواهد بود؛ زیرا در اینجا هیچ‌گونه استقلالی برای غیر خدا در نظر گرفته نشده است و ما در تعریف شرک در الوهیت، شرک در خالقیت و شرک در ربوبیت، گفتیم که انواع شرک در عقیده، در صورتی تحقق پیدا می‌کند که کسی عقیده داشته باشد، غیر خداوند به‌طور مستقل دارای صفات کمال و جلال باشد، یا به‌طور مستقل بتواند خلق کند و یا به‌طور مستقل بتواند تدبیر کند، اما اگر قدرت او یک قدرت وابسته به خداوند باشد، دیگر شرک معنا نخواهد داشت. ما و سایر مسلمانانی که از پیامبر اکرم و جانشینان آن‌ حضرت حاجت می‌خواهیم و یا عقیده داریم آنها قدرت فوق‌العاده‌ای دارند. این مقام را برای آنها مقامی عطا شده از جانب پروردگار می‌دانیم. با این وصف، آیا باز هم شرک است؟
+ب) قسم دوم از کارهایی را که آنها شرک می‌دانند، از آن جهت است که این اعمال را عبادت پنداشته‌اند؛ مثل جشن گرفتن برای میلاد پیامبر(صل الله علیه وآله) ، بنای گنبد و بارگاه روی قبرها، بوسیدن ضریح و... .
+در جواب این اعتقاد باید گفت: شما معنای [[عبادت]] را درست نفهمیده‌اید. عبادت، ویژگی‌هایی دارد و با آن ویژگی‌ها عبادت مخصوص خداوند است. عبادت، عبارت است از خضوع و خشوعی که ناشی از اعتقاد به الوهیت، یا خالقیت و یا ربوبیت باشد؛ بنابراین، با این تعریف اگر خضوع و خشوعی ناشی از چنین اعتقاداتی نباشد، به هیچ وجه عبادت نخواهد بود. به همین جهت وقتی خداوند در [[سوره یوسف|سورۀ یوسف]] سجدۀ برادران یوسف(علیه‌السلام) در مقابل آن‌حضرت را نقل می‌کند، آن‌ را شرک ندانسته است؛ زیرا آنان هیچ‌گاه دربارۀ یوسف، اعتقاد به الوهیت، خالقیت و یا ربوبیت نداشتند.
+خوشبختانه، علمای دین اسلام و دانشمندان بیدار به تمامی این موارد و معیارهای خود ساخته جواب داده‌اند.
+در این‌جا داوری را به عقل سلیم شما واگذار می‌کنیم که آیا این آموزه‌ها می‌تواند مطابق با [[فطرت]] و [[قرآن]] باشد. آیا این است محبت به اهل‌بیت که مزد رسالت قلمداد گردیده است؟!<ref>سورۀ شوری: 23.</ref>.
+و آیا قرآن نفرموده است که شهدا زنده‌اند و در نزد خدا روزی می‌خورند؟<ref>سورۀ آل عمران: 169.</ref> و آیا مقام پیامبر(صل الله علیه وآله)  از شهدا کمتر است؟! و... .
+امروزه، بعضی از فرقه‌ها این مسأله [[شرک]] را دست‌آویزی برای خطا شمردن نظریات دیگران قرار داده‌اند و در هر زمان و هر موضعی که خود را برای استدلال، ضعیف و دست‌خالی می‌بینند، دیگران را به شرک متهم می‌کنند که این، عملی غیر اسلامی، غیر اخلاقی و انحرافی است و البته علمای دین اسلام، تمام اشکالات آنها را پاسخ گفته‌اند.
+== جستارهای وابسته ==
+* [[وهابیت]]
+* [[شرک]]
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
+== منابع ==
+* ر. ک: سبحانی، جعفر؛ ''بحوث قرآنیه فی التوحید والشرک''.
+* ر. ک: همو، ''وهابیت مبانی فکری و کارنامۀ عملی''.
+* ر. ک: همو، ''آئین وهابیت''.
+* مشکور، محمد جواد؛ ''فرهنگ فرق اسلامی''.
+* طریحی، فخر الدین؛ ''مجمع البحرین''، ج 5، ص 274، ذیل واژۀ «شرک».
+* فراهیدی، خلیل بن احمد؛ ''العین''، ج 5، ص 293، ذیل واژۀ «شرک».
+* رضوانی، علی اصغر؛ ''الرد علی الرافضة'' طبق نقل شیعه‌شناسی، ص 135- 143.
+* مشکور، محمد جواد؛ ''فرهنگ فرق اسلامی''، ص 457 – 461.
+* ''مجموعه فتاوی بن باز''؛ ج 2، ص 552.
+* ''فتح المجید''؛ ص 68.
 [[رده:جریان‌های مذهبی جهان اسلام]]
+[[رده:وهابیت]]