confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۶
ویرایش
کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[پرونده:خَسفِ بَیداء-1.jpg|بی‌قاب|چپ]] | [[پرونده:خَسفِ بَیداء-1.jpg|بی‌قاب|چپ]] | ||
'''خَسفِ بَیداء، یا خسف در بیداء'''، یکی از | '''خَسفِ بَیداء، یا خسف در بیداء'''، یکی از نشانه‌های حتمی [[ظهور]] به شمار می‌رود که هم در منابع شیعه و هم در منابع اهل‌سنت به این مساله پرداخته شده است؛ مقصود از خسف بیداء این است که لشکر [[سفیانی]] که به قصد کشتن [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)]] از [[مدینه]] به سمت [[مکه]] راه می‌افتد در میانه راه و در سرزمین بیداء به شکلی اعجاز آمیز در زمین فرو می‌رود. | ||
«خسف» فرورفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیلة زلزله، سیل، طوفان، بمباران و بالا آمدن آب دریا است<ref>كریمشاهی بیدگلی، حسین، فرهنگ موعود، انتشارات ناصر، 1377، ص 88.</ref>. | «خسف» فرورفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیلة زلزله، سیل، طوفان، بمباران و بالا آمدن آب دریا است<ref>كریمشاهی بیدگلی، حسین، فرهنگ موعود، انتشارات ناصر، 1377، ص 88.</ref>. | ||
«بیداء» نام سرزمینی میان مكه و مدینه است<ref>قمی، عباس، منتهی الامال، انتشارات فراروی، 1381، ص 1317، ف 7، ب 14.</ref>. و «وادی است چهار فرسخ دورازمدینه درمسیر مكه و مدینه<ref> خراسانی، جواد، مهدی منتظر، بنیاد پژوهش های علمی فرهنگی نور الاصفیاء، ص 242.</ref>.» | «بیداء» نام سرزمینی میان مكه و مدینه است<ref>قمی، عباس، منتهی الامال، انتشارات فراروی، 1381، ص 1317، ف 7، ب 14.</ref>. و «وادی است چهار فرسخ دورازمدینه درمسیر مكه و مدینه<ref> خراسانی، جواد، مهدی منتظر، بنیاد پژوهش های علمی فرهنگی نور الاصفیاء، ص 242.</ref>.» | ||