confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲
ویرایش
اعلامیه بالفور: تفاوت میان نسخه‌ها
←اعلامیه بالفور
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== اعلامیه بالفور == | == اعلامیه بالفور == | ||
[[پرونده:اعلامیه بالفور-2.jpg|بی‌قاب|وسط]] | [[پرونده:اعلامیه بالفور-2.jpg|بی‌قاب|وسط]] | ||
اندیشه ایجاد «[[صهیونیسم]]» به رهبری «تئودور هرتزل» و تشکیل اولین کنفرانس صهیونیستی در شهر بال [[سوئیس]]، در سال 1897 توسط وی جامه عمل به خود پوشاند. این مسأله نشانگر کوشش صهیونیست‌ها برای به دست آوردن تعهد یکی از ابرقدرت‌ها در جهت برپایی وطن ملی [[آیین یهودیت|یهود]] بود. تلاش‌های اولیه برای رسیدن به این هدف و گرفتن تعهد از [[ترکیه]] ([[عثمانی]]) و بعد [[آلمان]] و [[بریتانیا|انگلیس]] ناکام ماند. صهیونیست ها ناچار شدند منتظر بمانند تا شرایط بین المللی مناسب برای آنها فراهم آید. تا این که آتش جنگ جهانی اول زبانه کشید و دولت‌های درگیر به هرچیزی متوسل شدند تا پیروزمندانه از جنگ خارج شوند<ref>سیدابوالفضل ساقی، اعلامیه بالفور: تاریخچه، اهداف و زمینه‌های صدور، تهران، پژوهش‌های حقوق و ادیان، 1398، ص 2.</ref>. | اندیشه ایجاد «[[صهیونیسم]]» به رهبری «تئودور هرتزل» و تشکیل اولین کنفرانس صهیونیستی در شهر بال [[سوئیس]]، در سال 1897 توسط وی جامه عمل به خود پوشاند. این مسأله نشانگر کوشش صهیونیست‌ها برای به دست آوردن تعهد یکی از ابرقدرت‌ها در جهت برپایی وطن ملی [[آیین یهودیت|یهود]] بود. تلاش‌های اولیه برای رسیدن به این هدف و گرفتن تعهد از [[ترکیه]] ([[عثمانی]]) و بعد [[آلمان]] و [[بریتانیا|انگلیس]] ناکام ماند. صهیونیست ها ناچار شدند منتظر بمانند تا شرایط بین المللی مناسب برای آنها فراهم آید. تا این که آتش [[جنگ جهانی اول]] زبانه کشید و دولت‌های درگیر به هرچیزی متوسل شدند تا پیروزمندانه از [[جنگ]] خارج شوند<ref>سیدابوالفضل ساقی، اعلامیه بالفور: تاریخچه، اهداف و زمینه‌های صدور، تهران، پژوهش‌های حقوق و ادیان، 1398، ص 2.</ref>. | ||
انگلیس از اولین کشورهای [[اروپا|اروپایی]] بود که در نیمه اول قرن 19 به فکر انتقال [[آیین یهودیت|یهودیان]] به [[فلسطین]]، و فراهم آوردن امکانات برای آنان، برآمد. از آنجایی که انتقال یهودیان به [[خاورمیانه]] برای انگلیس مصالح و فواید فروانی داشت، در سال 1902 بریتانیا تصمیم گرفت که در شرق [[آفریقا]] و منطقه عریش(شهری در شمال [[جمهوری عربی مصر|مصر]]) وطنی را به یهودیان اختصاص دهد. | انگلیس از اولین کشورهای [[اروپا|اروپایی]] بود که در نیمه اول قرن 19 به فکر انتقال [[آیین یهودیت|یهودیان]] به [[فلسطین]]، و فراهم آوردن امکانات برای آنان، برآمد. از آنجایی که انتقال یهودیان به [[خاورمیانه]] برای انگلیس مصالح و فواید فروانی داشت، در سال 1902 بریتانیا تصمیم گرفت که در شرق [[آفریقا]] و منطقه عریش(شهری در شمال [[جمهوری عربی مصر|مصر]]) وطنی را به یهودیان اختصاص دهد. | ||