پرش به محتوا

نیکاراگوئه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
اگر به فرهنگ کشور نیکاراگوئه دقت شود در واقع سنت های [[اسپانیا|اسپانیایی]] و سرخپوستی بومی به صورت دقیق آمیخته شده است و جامعه ای بنیادی را شکل داده است به طوری که در فرهنگ زنده این کشور قدیمی ترین نشانه های سکونت بشر رویت می‌شود. اینطور که مشخص است مردم این کشور علاقه زیادی به تندیس های تاریخی دارند و سعی کرده‌اند که از جدیدترین شرایط در این راستا استفاده نمایند.
اگر به فرهنگ کشور نیکاراگوئه دقت شود در واقع سنت های [[اسپانیا|اسپانیایی]] و سرخپوستی بومی به صورت دقیق آمیخته شده است و جامعه ای بنیادی را شکل داده است به طوری که در فرهنگ زنده این کشور قدیمی ترین نشانه های سکونت بشر رویت می‌شود. اینطور که مشخص است مردم این کشور علاقه زیادی به تندیس های تاریخی دارند و سعی کرده‌اند که از جدیدترین شرایط در این راستا استفاده نمایند.


در فرهنگ مردم کشور نیکاراگوئه اعیاد و جریان های موسیقی اهمیت زیادی دارد، بسیاری از جشن ها در این کشور خیره کننده است و البته که این رویه بیشتر در دوران استعمار اسپانیا شکل گرفته است. صرف غذا و نوشیدنی های محلی در این زمینه بسیار مهم است. موسیقی های محلی در این کشور در جریان های بومی آمریکایی رویت شده است. دوره های تسخیر آمریکایی در این کشور بر اساس نمایشنامه نویسی بررسی می‌شود و سازمان های فرهنگی در این راستا بررسی می شود.  
در فرهنگ مردم کشور نیکاراگوئه اعیاد و جریان های موسیقی اهمیت زیادی دارد، بسیاری از جشن ها در این کشور خیره کننده است و البته که این رویه بیشتر در دوران استعمار اسپانیا شکل گرفته است. صرف غذا و نوشیدنی های محلی در این زمینه بسیار مهم است. موسیقی های محلی در این کشور در جریان های بومی آمریکایی رویت شده است. دوره های تسخیر آمریکایی در این کشور بر اساس نمایشنامه نویسی بررسی می‌شود و سازمان های فرهنگی در این راستا بررسی می شود. <br>
 


= زبان =
= زبان =
زبان رسمی در کشور نیکاراگوئه نیز اسپانیایی است. گویش مردم این کشور بیشتر اسپانیایی بوده و لهجه های خوبی دارد. مردم این کشور جریان های ادبی درستی را شکل داده است. رقص های بومی در این زمینه بسیار مهم است. به طور کلی ادبیات در این راستا شرایط ادبی مشخصی را شکل می‌دهد. بزرگترین شاعران در این کشور دیده می‌شود و البته که پدر مدرنیسم در این کشور نیز اصول درستی دارد. رقص های بومی در کشور نیکاراگوئه به رقص های پایداری گفته می‌شود که بخشی از فرهنگ مردم این کشور محسوب می‌شود.
زبان رسمی در کشور نیکاراگوئه نیز اسپانیایی است. گویش مردم این کشور بیشتر اسپانیایی بوده و لهجه های خوبی دارد. مردم این کشور جریان های ادبی درستی را شکل داده است. رقص های بومی در این زمینه بسیار مهم است. به طور کلی ادبیات در این راستا شرایط ادبی مشخصی را شکل می‌دهد. بزرگترین شاعران در این کشور دیده می‌شود و البته که پدر مدرنیسم در این کشور نیز اصول درستی دارد. رقص های بومی در کشور نیکاراگوئه به رقص های پایداری گفته می‌شود که بخشی از فرهنگ مردم این کشور محسوب می‌شود.


خط ۶۵: خط ۶۷:


== قانونگذاری ==
== قانونگذاری ==
در این کشور دولت و مجلس ملی مسئول قانونگذاری بوده و البته که قوه قضاییه مستقل از آن عمل می‌کند. مشخص است که مجلس ملی در کشور نیکاراگوئه دارای 92 کرسی است و 90 نماینده از آن نیز توسط رأی مردم از روی فهرست کاندیدای پیشنهادی ارزیابی می‌شوند. این گروه نیز برای دوره های 5 ساله انتخاب می‌شوند. یک کرسی از مجلس از سوی رئیس جمهور پیشین و یک کرسی از آن نیز در انتخاب ریاست جمهوری دوره‌های گذشته شکل می‌گیرد. <br>
در این کشور دولت و مجلس ملی مسئول قانونگذاری بوده و البته که قوه قضاییه مستقل از آن عمل می‌کند. مشخص است که مجلس ملی در کشور نیکاراگوئه دارای 92 کرسی است و 90 نماینده از آن نیز توسط رأی مردم از روی فهرست کاندیدای پیشنهادی ارزیابی می‌شوند. این گروه نیز برای دوره های 5 ساله انتخاب می‌شوند. یک کرسی از مجلس از سوی رئیس جمهور پیشین و یک کرسی از آن نیز در انتخاب ریاست جمهوری دوره‌های گذشته شکل می‌گیرد. <br>


خط ۷۰: خط ۷۳:


== ساختار سیاسی ==
== ساختار سیاسی ==
ساختار سیاسی در کشور نیکاراگوئه به صورت جمهوری دموکراتیک پارلمانی است به طوری که رئیس جمهور در این کشور هم رئیس دولت و هم ریاست کشور را بر عهده دارد. رئیس جمهور در این کشور با رأی مردم و برای دوره های 5 ساله انتخاب می‌شود و به طور کلی رأی مردم در جریان های سیاسی کشور نیکاراگوئه بسیار نقش دارد. <br>
ساختار سیاسی در کشور نیکاراگوئه به صورت جمهوری دموکراتیک پارلمانی است به طوری که رئیس جمهور در این کشور هم رئیس دولت و هم ریاست کشور را بر عهده دارد. رئیس جمهور در این کشور با رأی مردم و برای دوره های 5 ساله انتخاب می‌شود و به طور کلی رأی مردم در جریان های سیاسی کشور نیکاراگوئه بسیار نقش دارد. <br>


== مجلس ملی ==
== مجلس ملی ==
مجلس ملی در کشور نیکاراگوئه دارای 92 کرسی است و 90 نماینده از آن نیز توسط رأی مردم از روی فهرست کاندیدای پیشنهادی ارزیابی می‌شوند. این گروه نیز برای دوره های 5 ساله انتخاب می‌شوند. <br>
مجلس ملی در کشور نیکاراگوئه دارای 92 کرسی است و 90 نماینده از آن نیز توسط رأی مردم از روی فهرست کاندیدای پیشنهادی ارزیابی می‌شوند. این گروه نیز برای دوره های 5 ساله انتخاب می‌شوند. <br>
یک کرسی از مجلس از سوی رئیس جمهور پیشین و یک کرسی از آن نیز در انتخاب ریاست جمهوری دوره‌های گذشته شکل می‌گیرد. وضعیت سیاسی در کشور نیکاراگوئه در سال های اخیر تغییراتی داشته است و مشخص است که سیاست بخش مهمی از جریان های اقتصادی و مالی را شکل می‌دهد. در مسیر سیاسی این کشور هر شخص این امکان را دارد که بتواند جریان های اقتصادی و مالی را دسته بندی نماید. <br>
یک کرسی از مجلس از سوی رئیس جمهور پیشین و یک کرسی از آن نیز در انتخاب ریاست جمهوری دوره‌های گذشته شکل می‌گیرد. وضعیت سیاسی در کشور نیکاراگوئه در سال های اخیر تغییراتی داشته است و مشخص است که سیاست بخش مهمی از جریان های اقتصادی و مالی را شکل می‌دهد. در مسیر سیاسی این کشور هر شخص این امکان را دارد که بتواند جریان های اقتصادی و مالی را دسته بندی نماید. <br>
مشخص است که رتبه های جهانی در این کشور در ریاست جمهوری دسته های درستی دارد. رتبه های جهانی کشور نیکاراگوئه در رده بندی های اخیر وابسته به جدیدترین حزب پیش رفته است. سیاست در کشور نیکاراگوئه در زمینه قوه قضاییه به صورت مستقل فعالیت می‌کند و سهم دقیق و درستی را شکل می‌دهد.<br>
مشخص است که رتبه های جهانی در این کشور در ریاست جمهوری دسته های درستی دارد. رتبه های جهانی کشور نیکاراگوئه در رده بندی های اخیر وابسته به جدیدترین حزب پیش رفته است. سیاست در کشور نیکاراگوئه در زمینه قوه قضاییه به صورت مستقل فعالیت می‌کند و سهم دقیق و درستی را شکل می‌دهد.<br>


= جمعیت =
= جمعیت =
براساس سرشماری‌های انجام شده جمعیت نیکاراگوئه در سال ۲۰۱۸ حدود ۶.۵ میلیون نفر جمعیت دارد که نسبت به سال ۲۰۱۰، ۷۰۰ هزار نفر رشد داشته‌است.  
براساس سرشماری‌های انجام شده جمعیت نیکاراگوئه در سال ۲۰۱۸ حدود ۶.۵ میلیون نفر جمعیت دارد که نسبت به سال ۲۰۱۰، ۷۰۰ هزار نفر رشد داشته‌است.  
در سال ۲۰۰۵، جمعیت نیکاراگوئه ۵۴۸۰۴۰۰ نفر و در ۱۹۹۵ نیز ۴۳۵,۷۰۹۹ بود که در این دهه جمعیت ۲۰٪ افزایش پیدا کرده‌بود.
در سال ۲۰۰۵، جمعیت نیکاراگوئه ۵۴۸۰۴۰۰ نفر و در ۱۹۹۵ نیز ۴۳۵,۷۰۹۹ بود که در این دهه جمعیت ۲۰٪ افزایش پیدا کرده‌بود.
خط ۸۹: خط ۹۶:
حدود ۹٪ جمعیت نیکاراگوئه را سیاهپوستان یا آفریقایی–نیکاراگوئه‌ای‌ها تشکیل می‌دهند که بیشتر آن‌ها در ساحل کارائیب یا اقیانوس آتلانتیک که دارای جمعیت پراکنده‌ای است، زندگی می‌کنند. جمعیت سیاه‌پوست عمدتاً دارای اصلیت آنتیلی هستند و اخلاف کارگرانی هستند که طبق تعهدات و قراردادهایی اغلب از جامائیکا و هائیتی و در زمانی که نیکاراگوئه تحت‌الحمایه انگلیس بود، به این کشور آورده شده بودند. پس از پاناما، نیکاراگوئه بیشترین جمعیت سیاهپوستان را در میان کشورهای آمریکای مرکزی دارد. همچنین، تعداد کمتری از گاریفوناها که مردمی با نژاد مختلط کاریبی، آنگلولن، کانگولیس و آراواک هستند، در این کشور زندگی می‌کنند.
حدود ۹٪ جمعیت نیکاراگوئه را سیاهپوستان یا آفریقایی–نیکاراگوئه‌ای‌ها تشکیل می‌دهند که بیشتر آن‌ها در ساحل کارائیب یا اقیانوس آتلانتیک که دارای جمعیت پراکنده‌ای است، زندگی می‌کنند. جمعیت سیاه‌پوست عمدتاً دارای اصلیت آنتیلی هستند و اخلاف کارگرانی هستند که طبق تعهدات و قراردادهایی اغلب از جامائیکا و هائیتی و در زمانی که نیکاراگوئه تحت‌الحمایه انگلیس بود، به این کشور آورده شده بودند. پس از پاناما، نیکاراگوئه بیشترین جمعیت سیاهپوستان را در میان کشورهای آمریکای مرکزی دارد. همچنین، تعداد کمتری از گاریفوناها که مردمی با نژاد مختلط کاریبی، آنگلولن، کانگولیس و آراواک هستند، در این کشور زندگی می‌کنند.


۵٪ باقی‌مانده متشکل از افراد تک نژادی ساکنان بومی کشور است. جمعیت نیکاراگوئه در دوران قبل از کلمبیا شامل مردم نیکارائو ناهوآت زبان از ناحیه غرب بود و نام این کشور نیز از آن‌ها گرفته شده‌است و همچنین شش گروه نژادی دیگر، از جمله میسکیتوها، رماها، و مردم سومو که در سواحل کارائیب ساکن بودند. در حالیکه از مردم اصیل نیکارائو فقط تعداد اندکی مانده‌است، اما قضیه مردم کارائیب کاملاً متفاوت است. در سال‌های میانی دهه ۹۰ و قرن ۲۰، دولت استان زلایا را به چند قسمت تقسیم کرد، که نیمه شرقی کشور به دو منطقه خودمختار تقسیم شد و در داخل نظام جمهوری به آفریقایی‌های بومی منطقه حق خودمختاری محدود اعطا شد.
۵٪ باقی‌مانده متشکل از افراد تک نژادی ساکنان بومی کشور است. جمعیت نیکاراگوئه در دوران قبل از [[کلمبیا]] شامل مردم نیکارائو ناهوآت زبان از ناحیه غرب بود و نام این کشور نیز از آن‌ها گرفته شده‌است و همچنین شش گروه نژادی دیگر، از جمله میسکیتوها، رماها، و مردم سومو که در سواحل کارائیب ساکن بودند. در حالیکه از مردم اصیل نیکارائو فقط تعداد اندکی مانده‌است، اما قضیه مردم کارائیب کاملاً متفاوت است. در سال‌های میانی دهه ۹۰ و قرن ۲۰، دولت استان زلایا را به چند قسمت تقسیم کرد، که نیمه شرقی کشور به دو منطقه خودمختار تقسیم شد و در داخل نظام جمهوری به آفریقایی‌های بومی منطقه حق خودمختاری محدود اعطا شد.


[[تایوان|تایوانی‌]]ها و هان [[چین|چینی‌]]ها در نیکاراگوئه تقریباً ۸۰۰۰ نفر بودند. اقلیتها به زبان اسپانیایی تکلم می‌کنند و با این حال زبان‌های مورد استفاده اجداد خود را نیز حفظ کرده‌اند.  
[[تایوان|تایوانی‌]]ها و هان [[چین|چینی‌]]ها در نیکاراگوئه تقریباً ۸۰۰۰ نفر بودند. اقلیتها به زبان اسپانیایی تکلم می‌کنند و با این حال زبان‌های مورد استفاده اجداد خود را نیز حفظ کرده‌اند.  
۱٬۰۰۷

ویرایش