confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
* [[وثاقت راویان ذکر شده در کتاب فلاح السائل]] سیّد بن طاووس؛ | * [[وثاقت راویان ذکر شده در کتاب فلاح السائل]] سیّد بن طاووس؛ | ||
* [[وثاقت راویان ذکر شده در اسناد کتاب «کامل الزیارات»]]؛ | * [[وثاقت راویان ذکر شده در اسناد کتاب «کامل الزیارات»]]؛ | ||
وقوع راوی در کتاب کامل الزیارات (ابن قولویه) | |||
در رابطه با کامل الزیارات و مدلول عبارتی که در مقدمه این کتاب آمده، حداقل پنج مبنا وجود دارد: | |||
* مبنای اول این است که تمام کسانی که در اسناد کامل الزیارات واقع شده اند از ثقات اند که مبنای شیخ #حر_عاملی ره همین است<ref>وسائل الشیعة، ج30، ص 202 .</ref> محقق خویی ره نیز تا اواخر عمر شریفش به این مبنا معتقد بود، (معجم رجال، ج1، ص50) ولی بعداً از این مبنا عدول نمود. | |||
* مبنای دوم این است که تنها مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه مشمولِ این توثیق هستند. مبنایی که محقق #خویی ره در اواخر عمر به آن عدول نمود، همین مبنا است <ref>منهاج المصباح (التجارة)، ج 1، ص 461.</ref> | |||
* مبنای سوم این است که شهادتِ ابن قولویه در مقدمه ی کتابش به این معناست که در هر باب از ابواب این کتاب حداقل یک حدیث صحیح و معتبر وجود دارد. به عبارت دیگر عناوین هر باب در این کتاب که متخذ از احادیث آن باب است، حجت است و از معصوم ع صادر شده است. این مبنا را آیت الله شیخ جواد #تبریزی ره بعد از عدول از مبنای اول اختیار نموده است<ref>قبسات من علم الرجال، ج 1، ص 91.</ref>. | |||
* مبنای چهارم این است که شهادت ابن قولویه به این معناست که ایشان می گوید: روایات این کتاب را چون در کتب معتبر و مهم محدثان بزرگ و مورد اعتماد ذکر شده است، در این کتاب جمع آوری کرده ام. ظاهرا آیت الله سیستانی (دام ظله) معتقد به این مبنا هستند<ref>قاعده لا ضرر و لا ضرار، ص 21 ـ 22.</ref>. | |||
* مبنای پنجم و مورد قبول (استاد #شب_زنده_دار ) این است که ابن قولویه واسطه های بین خودش و منابعی که این روایات را از آن اخذ کرده است توثیق می کند، اما از آن کتابِ منبع به بعد را نه. به عبارت دیگر ابن قولویه می خواهد بگوید: «من شهادت می دهم که از ناحیه ی من تا آن منبع حدیثی، همه ی افراد ثقه هستند، اما از آن منبع تا معصوم (ع) را خودتان بررسی کنید». طبق این مبنا علاوه بر مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه، افراد دیگری که در سند ایشان تا منبع حدیثی قرار گرفته اند نیز توثیق می شوند. گاهی بین ابن قولویه و منبع حدیثی سه نفر واسطه هستند، گاهی دو نفر و گاهی یک نفر<ref>درس خارج فقه آیت الله #شبزندهدار ـ مبحث امر به معروف و نهی از منکر ـ سال 1397.</ref>. | |||
* [[وثاقت راویان ذکر شده در اسناد تفسیر قمی]] علی بن ابراهیم القمی؛ | * [[وثاقت راویان ذکر شده در اسناد تفسیر قمی]] علی بن ابراهیم القمی؛ | ||
* [[وثاقت راویان ذکر شده در اسناد «نوادر الحکمة»]] محمد بن أحمد بن یحیی؛ | * [[وثاقت راویان ذکر شده در اسناد «نوادر الحکمة»]] محمد بن أحمد بن یحیی؛ | ||
خط ۴۰: | خط ۴۸: | ||
* [[وثاقت موارد ترضیات مرحوم صدوق]]؛ | * [[وثاقت موارد ترضیات مرحوم صدوق]]؛ | ||
* [[وثاقت فردی که نقل افراد ثقه از او زیاد است]].<ref>سبحانی تبریزی، جعفر،کلیات فی علم الرجال،صص161تا350 و درس خارج فقه استاد اشرفی،99/11/29، https://www.eshia.ir/feqh/archive/text/ashrafi/feqh/99/991129/</ref> . | * [[وثاقت فردی که نقل افراد ثقه از او زیاد است]].<ref>سبحانی تبریزی، جعفر،کلیات فی علم الرجال،صص161تا350 و درس خارج فقه استاد اشرفی،99/11/29، https://www.eshia.ir/feqh/archive/text/ashrafi/feqh/99/991129/</ref> . | ||
== توثیق عام و خاص در نگاه اهل سنت == | == توثیق عام و خاص در نگاه اهل سنت == | ||
اهل سنت با اثبات دو صفت عدالت و ضبط، راوی را ثقه میشمارند، آنها هم توثیق خاص و عام دارند. | اهل سنت با اثبات دو صفت عدالت و ضبط، راوی را ثقه میشمارند، آنها هم توثیق خاص و عام دارند. |