سید احمد خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید احمد خوانساری''' (۱۳۰۹-۱۴۰۵ق) از مراجع تقلید [[شیعه]] در قرن چهاردهم قمری. وی از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی، [[محمد حسین نائینی]] و [[آقا ضیاء عراقی]]، و از معدود مراجعی بود که در دوران [[مرجعیت]] خود در حوزه‌های علمیه معروف نبود و قبل از مرجعیت ساکن [[تهران]] شده بود. مرجعیت او بعد از درگذشت [[آیت‌الله بروجردی]] آغاز شد.

[[آخوند خراسانی]]

[[میرزا محمد حسین نائینی]]

[[شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]

در ۱۳۶۹ که سید یحیی سجادی امام جماعت مسجد سیدعزیزالله واقع در بازار [[تهران]] در گذشت،<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲ش، ج۲، ص۱۱؛ مهری، ص۱۲۵</ref>تاجران و بازاریان از [[آیت‌الله بروجردی]] خواستند که شخص باکفایتی را به عنوان امام جماعت مسجد معرفی کند. بدین ترتیب در ۱۳۷۰ق خوانساری به توصیه بروجردی و به اصرار فراوان مردم به تهران رفت<ref>آقا بزرگ طهرانی، همانجا؛ ابن الرضا، ج۱، ص۳۷۸</ref>. او از همین سال تا پایان عمر در این مسجد به اقامه [[نماز]]، تدریس فقه و اداره امور دینی پرداخت<ref>حسینی یزدی و همکاران، ص۳۱۹-۳۱۸</ref>.

[[مرتضی حائری یزدی]]

آیت‌الله خوانساری از معدود علمایی است که در شطرنج نظری متفاوت دارد، وی در کتاب جامع المدارک گفته است: هرگاه شطرنج به عنوان یکی از آلات قمار شناخته نشود، بازی با آن حلال است. [[امام خمینی]] نیز حکم به حلیت شطرنج با این شرط دادو در مقابل اعتراض یکی از شاگردان خود، به سابقه این حکم توسط مرحوم خوانساری اشاره کرد. وی در باب [[ولایت فقیه]] نیز قائل است که هیچ مرحله از ولایت برای فقیه نمی‌باشد و حتی حق تصرف در خمس را ندارد تا چه رسد به اجرای حدود و قصاص و قضاوت و دیگر امور اجتماعی<ref>[https://hawzah.net/fa/Article/View/88202/%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%91%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D8%B1%DB%8C?ParentID=79311 سایت حوزه]</ref>.