مرتضی حائری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مرتضی حائری یزدی''' (۱۳۳۴-۱۴۰۶ق) فقیه و عالم امامی، فرزند [[شیخ عبدالکریم حائری]]. حائری پس از [[انقلاب اسلامی ایران]] از اعضای [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] و مؤسس صندوق ذخیره علوی در [[قم]] بود. ایشان داماد [[سید محمد حجت کوه‌کمری]] و [[سید مصطفی خمینی]] داماد اوست.

حائری در شب ۲۴ جمادی‌الثانی ۱۴۰۶ ق، مصادف با ۱۵ اسفند ۱۳۶۴ش،<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n25445/ پرتال امام خمینی]</ref> درگذشت و پس از تشییع، [[سید محمد رضا گلپایگانی]] بر وی نماز خواند، و در مسجد بالا سر حرم حضرت معصومه، نزدیک مدفن پدرش شیخ عبدالکریم حائری به خاک سپرده شد<ref>مرتضی حائری یزدی، سر دلبران، ص۲۸ ۲۹</ref>.امام خمینی در پیام تسلیتی وی را از پیشگامان نهضت و دوست صمیمی خود یاد کرد<ref>فرهنگ کوثر - مهر ۱۳۷۷، شماره ۱۹</ref>.

حائری از کسانی بود که برای اقامت آیت‌اللّه [[سید حسین بروجردی]] در قم تلاش کرد و مدتی در حلقه درس وی حضور یافت. او بخش الهیاتِ اسفار صدرالمتألهین را خصوصی درس گرفت و بر سایر مباحث آن کتاب نیز با مطالعه و رجوع به امام خمینی وقوف یافت<ref>حائری‌یزدی، مرتضی، سر دلبران، ص۷۶، ۸۸، ۲۰۴؛ حائری‌یزدی، مهدی، ص۶۱</ref>. حائری با [[امام خمینی]] رفاقت دیرینه داشت همین رفاقت باعث شد مصطفی خمینی فرزند امام را به دامادی بپذیرد.

حائری از دو مرجع تقلید نجف، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آقا ضیاءالدین عراقی]]، گواهی اجتهاد داشت،<ref>حائری یزدی، مرتضی، سر دلبران، ص۲۴۲</ref>و پس از سال‎ها تدریس مقدمات و سطح، از حدود سی سالگی به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت که نزدیک سی‌سال طول کشید. وی از استادان حوزه و به دقت و ژرف‌اندیشی معروف بود و شاگردان بسیاری تربیت کرد که برخی از آنان از مدرّسان بزرگ حوزه شدند. حائری، علاوه بر تدریس فقه و اصول، جلسات تفسیر قرآن و عقاید نیز داشت<ref>حائری یزدی، مرتضی، صلاة، ص۴</ref>

[[رده:مفسران شیعه]]