confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''در حدیث ثقلین''' | '''در حدیث ثقلین''' | ||
حدیث ثقلین | حدیث ثقلین روایتی از پیامبر ص است که مرجعیت علمی اهل بیت علیهم السلام را ثابت می کند. حضرت ص در این روایت از تمام مسلمانان خواسته است برای آن که گمراه نشوند به قرآن و عترتش تمسک کنند. | ||
توضیح این که قرآن کریم بزرگ ترین و غنی ترین منبع و مرجع علمی برای همه مسلمانان است و پس از قرآن سنت پیامبر ص قرار دارد اهل بیت به عنوان مفسران دین و حاملان سنت رسول خدا ص این وظیفه را بر عهده دارند. پیامبر ص بخش بزرگی از معارف دین و حقایق قرآنی را برای مردم تفسیر و تبیین کرد ولی بخش دیگر را که شاید شرایط بیانش نبود یا مصحلت آن بود که در زمانهای بعدی گفته شود بر عهده عترتش قرار داد <ref>کاشف الغطاء،اصل الشیعة واصولها، ۱۳۷۷ق، ص۱۶۲.</ref> | |||
ملاعلی قاری از علمای اهل سنت گفته است: «اهل بیت غالباً به صاحب بیت و احوال او از دیگران آگاه ترند، بنابراین، مراد از اهل بیت دانشمندان آنان و آگاهان به سیره پیامبر و واقفان بر راه و روش او و دانایان به حُکم و حکمت او میباشد، به این جهت است که شایستگی آن را دارند که دوشادوش کتاب خدای سبحان قرار گیرند.» <ref>ملا علی قاری، المرقاة فی شرح المشکاة، ج۵، ص۶۰۰.</ref> | ملاعلی قاری از علمای اهل سنت گفته است: «اهل بیت غالباً به صاحب بیت و احوال او از دیگران آگاه ترند، بنابراین، مراد از اهل بیت دانشمندان آنان و آگاهان به سیره پیامبر و واقفان بر راه و روش او و دانایان به حُکم و حکمت او میباشد، به این جهت است که شایستگی آن را دارند که دوشادوش کتاب خدای سبحان قرار گیرند.» <ref>ملا علی قاری، المرقاة فی شرح المشکاة، ج۵، ص۶۰۰.</ref> | ||
ابن حجر هیتمی نیز گفته است: «پیامبر (ص) بدان جهت قرآن و عترت را ثِقل نامیده است که ثِقل به چیزی که گرانبها و دارای اهمیت است گفته میشود و قرآن و عترت این گونهاند؛ زیرا هر دو معدن علوم لدنی و اسرار و حکمتهای عالی و احکام شرعیاند؛ بدین جهت بر تمسک به آن دو و فراگیری معرفت از آن دو تحریض و تأکید شده است. این تشویق و تأکید در مورد عترت مخصوص کسانی است که کتاب خدا و سنت رسول خدا (ص) را میشناسند و آنها هستند که تا قیامت از قرآن جدا نخواهند شد».<ref>ابن حجر، الصواعق المحرقة، ۱۴۲۵ق، ص ۱۸۹</ref> | ابن حجر هیتمی نیز گفته است: «پیامبر (ص) بدان جهت قرآن و عترت را ثِقل نامیده است که ثِقل به چیزی که گرانبها و دارای اهمیت است گفته میشود و قرآن و عترت این گونهاند؛ زیرا هر دو معدن علوم لدنی و اسرار و حکمتهای عالی و احکام شرعیاند؛ بدین جهت بر تمسک به آن دو و فراگیری معرفت از آن دو تحریض و تأکید شده است. این تشویق و تأکید در مورد عترت مخصوص کسانی است که کتاب خدا و سنت رسول خدا (ص) را میشناسند و آنها هستند که تا قیامت از قرآن جدا نخواهند شد».<ref>ابن حجر، الصواعق المحرقة، ۱۴۲۵ق، ص ۱۸۹</ref> |