اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها

علامه طباطبایی در این باره مثالی را مطرح کرده می نویسند: همان گونه که طهارت شرعی، شرط تماس بدن انسان با ظاهر قرآن است، طهارت روح و جان از رذایل نیز شرط فهم معارف و حقایق قرآن است و هر چه معارف و حقایق لطیف‌ تر و عمیق‌ تر باشد، فهم آن به طهارت روحی بالاتر و عمیق‌تری نیاز دارد و عالی‌ ترین آن ملازم با عصمت است.<ref>طباطبایی محمد حسین، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۹، ص۱۳۷</ref> بنابراین، جز پیامبر و عترت پاکش، کسی معارف و حقایق قرآن را به طور کامل و عمیق نمی‌داند و برای درک این حقایق باید به آنان رجوع کرد.

این روایت از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «حقایق مربوط به گذشته و آینده و احکامی که حق و باطل را در مورد زندگی بشر از هم جدا می‌سازد، در قرآن وجود دارد، و ما آن را می‌دانیم.» <ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۸ق، ج۱، باب الرد إلی الکتاب والسنّة، حدیث۹ </ref>همچنین می فرمایند: «ما راسخان در علم هستیم و تأویل قرآن را می‌دانیم»<ref>کلینی، اصول كافی، ۱۳۸۸ق، ج ۱، باب الراسخین فی العلم، حدیث۱</ref>احادیثی که از امامان معصوم علیهم السلام در این باره روایت شده فراوان است.