confirmed
۴۰٬۲۴۱
ویرایش
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== مهاجرت به نجف == | == مهاجرت به نجف == | ||
شیخ انصاری پس از درگذشت پدر در سال 1249 ق بار دیگر به [[عتبات]] مهاجرت کرد. وی ابتدا به کربلا و سپس به نجف رفت. شیخ در این هنگام با این که مجتهدی مطلق و فاضل بود، | شیخ انصاری پس از درگذشت پدر در سال 1249 ق بار دیگر به [[عتبات]] مهاجرت کرد. وی ابتدا به کربلا و سپس به نجف رفت. شیخ در این هنگام با این که مجتهدی مطلق و فاضل بود، اما برای احترام به خاندان بزرگ کاشفالغطاء در درس شیخ علی، فرزند شیخ جعفر کاشفالغطاء شرکت میکرد. روزی شیخ علی به شیخ جعفر شوشتری فرمود: «تو گمان مدار که شیخ مرتضی برای استفاده بردن در مجلس ما حاضر میشود؛ بلکه شنیده در خانوادههای علمی، تحقیقاتی هست که او برای به دست آوردن آنها در این محضر حاضر میشود؛ وگرنه او دیگر احتیاجی به خواندن درس ندارد<ref> زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص 94.</ref>». | ||
پس رحلت شیخ علی کاشفالغطاء، شیخ به تدریس پرداخت. وی در آغاز تدریس در نجف، شهرت چندانی نداشت و عدهای اندک از طلاب در درس وی شرکت میکردند. در آن زمان آیتالله [[سید حسین کوه کمری]] در مسجدی برای جمع کثیری از طلاب تدریس میکرد. روزی سید حسین کوه کمری زودتر از وقت تدریس به مسجد آمد. در این هنگام شیخی را دید که در گوشه ای از [[مسجد]] برای چند نفر از طلاب تدریس میکند. سید به سخنان وی گوش کرد و دریافت که وی بسیار محققانه و مستدل تدریس میکند. روز دیگر سید زودتر به محل تدریس آمد و با دقت به بحث شیخ توجه کرد. بیان مستدل و روان شیخ و تسلط وی بر مبانی فقهی و اصولی، سید را به حیرت واداشت. آیتالله کوه کمری که از پارسایی و فضایل اخلاقی فراوانی بهرهمند بود، از آن پس به شاگردانش فرمود: این شیخ برای تدریس از من شایسته تر و عالم تر است و خود و شاگردانش در درس شیخ شرکت کردند و از این زمان، شیخ به فضل و دانش مشهور شد و مورد توجه طلاب قرار گرفت<ref>سید یوسف مدنی، مقام علمی اخلاقی شیخ اعظم انصاری، کنگرة شیخ اعظم انصاری، 1373 ش</ref>. | پس رحلت شیخ علی کاشفالغطاء، شیخ به تدریس پرداخت. وی در آغاز تدریس در نجف، شهرت چندانی نداشت و عدهای اندک از طلاب در درس وی شرکت میکردند. در آن زمان آیتالله [[سید حسین کوه کمری]] در مسجدی برای جمع کثیری از طلاب تدریس میکرد. روزی سید حسین کوه کمری زودتر از وقت تدریس به مسجد آمد. در این هنگام شیخی را دید که در گوشه ای از [[مسجد]] برای چند نفر از طلاب تدریس میکند. سید به سخنان وی گوش کرد و دریافت که وی بسیار محققانه و مستدل تدریس میکند. روز دیگر سید زودتر به محل تدریس آمد و با دقت به بحث شیخ توجه کرد. بیان مستدل و روان شیخ و تسلط وی بر مبانی فقهی و اصولی، سید را به حیرت واداشت. آیتالله کوه کمری که از پارسایی و فضایل اخلاقی فراوانی بهرهمند بود، از آن پس به شاگردانش فرمود: این شیخ برای تدریس از من شایسته تر و عالم تر است و خود و شاگردانش در درس شیخ شرکت کردند و از این زمان، شیخ به فضل و دانش مشهور شد و مورد توجه طلاب قرار گرفت<ref>سید یوسف مدنی، مقام علمی اخلاقی شیخ اعظم انصاری، کنگرة شیخ اعظم انصاری، 1373 ش</ref>. |