۶٬۷۰۰
ویرایش
ابن ابی الحدید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''فخرالدین ابوحامد عبدالحمید بن ابی‌الحدید | '''ابن ابی الحدید''' (فخرالدین ابوحامد عبدالحمید بن ابی‌الحدید)، دانشمند، شاعر، ادیب، [[فقیه]] [[شافعی]] و [[اصولی]] [[معتزلی]] (اوّل ذیحجۀ ۵۸۶-۶۵۶ق / ۳۰ دسامبر ۱۱۹۰- ۱۲۵۸م). وی در [[مداین]] دیده به جهان گشود و در همان شهر پرورش یافت. [[علم کلام]] و [[اصول]] آموخت. پدرش قاضی مداین بود. عزالدین در کودکی و به قولی در جوانی به [[بغداد]] رفت و در آن شهر در محضر [[علما]] و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها [[شافعی مذهب]] بودند، به قرائت کتب و اندوختن دانش پرداخت و در محافل علمی و ادبی شرکت جست و به قول [[صاحب نسمة السحر]]، [[معتزلی جاحظی]] شد. او در [[بغداد]] مورد توجه [[عباسیان|دولتمردان عباسی]] قرار گرفت و عهده‌دار مشاغل حکومتی گردید. با این حال هرگز از دانش اندوزی و خردورزی باز نایستاد، آن چنان که در شناخت وبررسی [[تاریخ صدر اسلام]] صاحب‌نظر شد. | ||
[[علم کلام]] و [[اصول]] آموخت. پدرش قاضی مداین بود. عزالدین در کودکی و به قولی در جوانی به [[بغداد]] رفت و در آن شهر در محضر [[علما]] و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها [[شافعی مذهب]] بودند، به قرائت کتب و اندوختن دانش پرداخت و در محافل علمی و ادبی شرکت جست و به قول [[صاحب نسمة السحر]]، [[معتزلی جاحظی]] شد. | |||
او در [[بغداد]] مورد توجه [[عباسیان|دولتمردان عباسی]] قرار گرفت و عهده‌دار مشاغل حکومتی گردید. با این حال هرگز از دانش اندوزی و خردورزی باز نایستاد، آن چنان که در شناخت وبررسی [[تاریخ صدر اسلام]] صاحب‌نظر شد. | |||
== | == زندگی‌نامه == | ||
او در ۱ ذیحجه ۵۸۶ قمری (۳۰ دسامبر ۱۱۹۰) در مداین به‌دنیا آمد. پدرش قاضی بود. در شهر زادگاهش بزرگ شد و علم کلام و اصول را فراگرفت. <ref>محمد آصف فکرت. «ابن ابی الحدید». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۸ بهمن ۱۳۸۶</ref> در جوانی به بغداد رفت و در آن شهر در محضر دانشمندان و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها [[شافعی]] [[مذهب]] بودند، به کسب علم و دانش پرداخت. در محافل ادبی و علمی شرکت می‌کرد و تا اینکه در زمره عالمان آن زمان درآمد<ref> «ابن ابی‌الحدید». کتاب‌خانهٔ طهوری. دریافت‌شده در ۸ بهمن ۱۳۸۶</ref>. | او در ۱ ذیحجه ۵۸۶ قمری (۳۰ دسامبر ۱۱۹۰) در مداین به‌دنیا آمد. پدرش قاضی بود. در شهر زادگاهش بزرگ شد و علم کلام و اصول را فراگرفت. <ref>محمد آصف فکرت. «ابن ابی الحدید». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۸ بهمن ۱۳۸۶</ref> در جوانی به بغداد رفت و در آن شهر در محضر دانشمندان و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها [[شافعی]] [[مذهب]] بودند، به کسب علم و دانش پرداخت. در محافل ادبی و علمی شرکت می‌کرد و تا اینکه در زمره عالمان آن زمان درآمد<ref> «ابن ابی‌الحدید». کتاب‌خانهٔ طهوری. دریافت‌شده در ۸ بهمن ۱۳۸۶</ref>. | ||
| خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
وی در حمله [[هلاکوخان]] به بغداد در ۶۵۵ قمری محکوم به قتل شد ولی با وساطت بزرگان نجات یافت و سرانجام در سال ۶۵۶ ق در سن ۷۰ سالگی در بغداد از دنیا رفت<ref> «ابن ابی‌الحدید». کتاب‌خانهٔ طهوری. دریافت‌شده در ۸ بهمن ۱۳۸۶</ref>. | وی در حمله [[هلاکوخان]] به بغداد در ۶۵۵ قمری محکوم به قتل شد ولی با وساطت بزرگان نجات یافت و سرانجام در سال ۶۵۶ ق در سن ۷۰ سالگی در بغداد از دنیا رفت<ref> «ابن ابی‌الحدید». کتاب‌خانهٔ طهوری. دریافت‌شده در ۸ بهمن ۱۳۸۶</ref>. | ||
== تحصیلات | == تحصیلات == | ||
عزالدین در کودکی و به قولی در جوانی به بغداد رفت و در آن شهر در محضر علما و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها شافعی مذهب بودند، به قرائت کتب و اندوختن دانش پرداخت و در محافل علمی و ادبی شرکت جست و به قول صاحب نسمة السحر معتزلی جاحظی شد<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۱۳، ص۱۹۹، قاهره، ۱۳۵۱ق</ref>. | عزالدین در کودکی و به قولی در جوانی به بغداد رفت و در آن شهر در محضر علما و بزرگان مشهور بغداد که بیشتر آنها شافعی مذهب بودند، به قرائت کتب و اندوختن دانش پرداخت و در محافل علمی و ادبی شرکت جست و به قول صاحب نسمة السحر معتزلی جاحظی شد<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۱۳، ص۱۹۹، قاهره، ۱۳۵۱ق</ref>. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۷: | ||
در ۶۴۲ق/۱۲۴۴م در نخستین یورش‌های [[مغول]] به بغداد که [[سپاه عباسی]] به فرماندهی [[شرف‌الدین اقبال شرابی]] سپهسالار [[مستعصم بالله]] سپاه مغول را شکست داد، ابن ابی الحدید پیروزی سپاه بغداد را نتیجه تدبیر ابن علقمی دانست و قصیده‌ای در تهینت و ستایش وی سرود که ابیاتی از آن در شرح نهج البلاغه<ref> ابن خلکان، وفیات</ref> ثبت است. | در ۶۴۲ق/۱۲۴۴م در نخستین یورش‌های [[مغول]] به بغداد که [[سپاه عباسی]] به فرماندهی [[شرف‌الدین اقبال شرابی]] سپهسالار [[مستعصم بالله]] سپاه مغول را شکست داد، ابن ابی الحدید پیروزی سپاه بغداد را نتیجه تدبیر ابن علقمی دانست و قصیده‌ای در تهینت و ستایش وی سرود که ابیاتی از آن در شرح نهج البلاغه<ref> ابن خلکان، وفیات</ref> ثبت است. | ||
== پست و مقام | == پست و مقام == | ||
وی ابتدا کتابت دارالتشریفات را برعهده داشت. در ۶۲۹ق به کتابت خزانه منصوب و مدتی بعد کاتب دیوان شد. در [[صفر المظفر|صفر]] ۶۴۲/ژوئیه ۱۲۴۴ به عنوان ناظر حلّه تعیین شد. سپس «خواجه امیر علاءالدین طَبّرْس شد و پس‌از آن ناظر بیمارستان عضدی و سرانجام ناظر کتابخانه‌های بغداد شد<ref>ابن فوطی، عبدالرزاق، تلخیص مجمع الا¸داب، به کوشش مصطفی جواد، دمشق، ۱۹۶۳م</ref>. | وی ابتدا کتابت دارالتشریفات را برعهده داشت. در ۶۲۹ق به کتابت خزانه منصوب و مدتی بعد کاتب دیوان شد. در [[صفر المظفر|صفر]] ۶۴۲/ژوئیه ۱۲۴۴ به عنوان ناظر حلّه تعیین شد. سپس «خواجه امیر علاءالدین طَبّرْس شد و پس‌از آن ناظر بیمارستان عضدی و سرانجام ناظر کتابخانه‌های بغداد شد<ref>ابن فوطی، عبدالرزاق، تلخیص مجمع الا¸داب، به کوشش مصطفی جواد، دمشق، ۱۹۶۳م</ref>. | ||
== ویژگی‌های علمی | == ویژگی‌های علمی == | ||
ابن ابی الحدید در شعر طبعی رسا داشت و در انواع مضامین شعر می گفت؛ ولی مناجات و اشعار عرفانی او مشهورتر است. اطلاعات او درباره تاریخ صدر اسلام نیز گسترده بود. [[علامه حلی]] (د ۷۲۶ق/ ۱۳۲۶م) از پدر خود، و او از ابن ابی الحدید روایت کرده اند<ref> استادی، رضا، کتابنامه نهج البلاغه، تهران، بنیاد نهج البلاغه</ref>. | ابن ابی الحدید در شعر طبعی رسا داشت و در انواع مضامین شعر می گفت؛ ولی مناجات و اشعار عرفانی او مشهورتر است. اطلاعات او درباره تاریخ صدر اسلام نیز گسترده بود. [[علامه حلی]] (د ۷۲۶ق/ ۱۳۲۶م) از پدر خود، و او از ابن ابی الحدید روایت کرده اند<ref> استادی، رضا، کتابنامه نهج البلاغه، تهران، بنیاد نهج البلاغه</ref>. | ||
== آثار | == آثار == | ||
تألیفات ابن الحدید را تا ۱۵ اثر برشمرده‌‌اند که مشهورترین آنها به این شرح است: | تألیفات ابن الحدید را تا ۱۵ اثر برشمرده‌‌اند که مشهورترین آنها به این شرح است: | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۱: | ||
این شرح در واقع وسیله‌ای بود برای ارائه و بیان دانش هایی که ابن ابی الحدید در فنون مختلف داشت. همچنین وی بسیاری از آراءی [[معتزله|معتزله]] را در آن گنجانده است. شرح مذکور از نظر موضوع و مزایای ادبی و تاریخی اهمیت خاص دارد؛ زیرا ابن ابی الحدید که در زمان مغولان می‌زیسته، گزارش مبسوطی از ابتدای خروج مغول و فتح [[ماوراءالنهر]] و [[خراسان]] و عراق و دیگر نواحی و هجوم آنان به بغداد در کتاب خود نوشته است. که از منابع مهم تاریخ در این موضوع به شمار می‌آید. | این شرح در واقع وسیله‌ای بود برای ارائه و بیان دانش هایی که ابن ابی الحدید در فنون مختلف داشت. همچنین وی بسیاری از آراءی [[معتزله|معتزله]] را در آن گنجانده است. شرح مذکور از نظر موضوع و مزایای ادبی و تاریخی اهمیت خاص دارد؛ زیرا ابن ابی الحدید که در زمان مغولان می‌زیسته، گزارش مبسوطی از ابتدای خروج مغول و فتح [[ماوراءالنهر]] و [[خراسان]] و عراق و دیگر نواحی و هجوم آنان به بغداد در کتاب خود نوشته است. که از منابع مهم تاریخ در این موضوع به شمار می‌آید. | ||
منابع مورد استفاده او در این کتاب غیر از کتاب های مشهوری چون [[تاریخ طبری]] و [[سیره ابن هشام]] و [[اغانی]] و کتب معروف دیگر که در دسترس هستند، از کتاب های نادری استفاده کرده که امروزه بعضی از آنها از میان رفته‌اند یا در دسترس ما نیستند، چون کتاب المقالات تألیف زرقان شاگرد ابراهیم بن سیار نظام و کتاب المقالات ابوالقاسم کعبی بلخی و کتاب فضایل [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام)]] از [[حنبلی|احمد بن حنبل]] و کتاب الجمل هشام بن محمد کاتبی و کتاب النکت از ابراهیم بن سیار نظام<ref>قمی، عباس، الکنی و الالقاب، به کوشش محمد هادی امینی، تهران، ۱۳۹۷ق</ref>. | |||
=== الفلک الدائر علی المثل السائر === | === الفلک الدائر علی المثل السائر === | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۵: | ||
این کتاب که اصل آن از ابوالعباس احمد بن یحیی معروف به ثعلب کوفی نحوی (۲۰۰-۲۹۱ق/ ۸۱۶ -۹۰۴م) است، کتابی است صغیر الحجم و کثیر الفائده در لغت که مورد توجه بسیار واقع شده است<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۲، ص۱۲۷۲-۱۲۷۳، استانبول، ۱۳۶۰ق/۱۹۴۱م</ref>. | این کتاب که اصل آن از ابوالعباس احمد بن یحیی معروف به ثعلب کوفی نحوی (۲۰۰-۲۹۱ق/ ۸۱۶ -۹۰۴م) است، کتابی است صغیر الحجم و کثیر الفائده در لغت که مورد توجه بسیار واقع شده است<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۲، ص۱۲۷۲-۱۲۷۳، استانبول، ۱۳۶۰ق/۱۹۴۱م</ref>. | ||
=== سایر آثار | === سایر آثار === | ||
از دیگر آثار او کتاب العبقری الحسان، در کلام ، منطق ، طبیعی، اصول ، تاریخ و شعر<ref> عباس، احسان، تعلیقات بر وفیات الاعیان ابن خلکان</ref>. | از دیگر آثار او کتاب العبقری الحسان، در کلام ، منطق ، طبیعی، اصول ، تاریخ و شعر<ref> عباس، احسان، تعلیقات بر وفیات الاعیان ابن خلکان</ref>. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۴: | ||
و نیز دیوان او را می‌توان نام برد<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۱، ص۷۹۹، استانبول، ۱۳۶۰ق/۱۹۴۱م</ref>. | و نیز دیوان او را می‌توان نام برد<ref>حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۱، ص۷۹۹، استانبول، ۱۳۶۰ق/۱۹۴۱م</ref>. | ||
== درگذشت | == درگذشت == | ||
ابن ابی الحدید در حمله هلاکوخان به [[بغداد]] در ۶۵۵ق/۱۲۸۵م محکوم به قتل شد و به شفاعت ابن علقمی و وساطت [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصیرالدین طوسی]] از [[مرگ|مرگ]] نجات یافت<ref>هندوشاه بن سنجر، تجارب السلف، ج۱، ص۳۵۹، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران، ۱۳۵۷ش</ref>، ولی روزگارش نپایید و اندکی بعد در بغداد درگذشت. | ابن ابی الحدید در حمله هلاکوخان به [[بغداد]] در ۶۵۵ق/۱۲۸۵م محکوم به قتل شد و به شفاعت ابن علقمی و وساطت [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصیرالدین طوسی]] از [[مرگ|مرگ]] نجات یافت<ref>هندوشاه بن سنجر، تجارب السلف، ج۱، ص۳۵۹، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران، ۱۳۵۷ش</ref>، ولی روزگارش نپایید و اندکی بعد در بغداد درگذشت. | ||