اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[اهل بیت]]''' یا به عربی [[اهل البیت]] واژه خاصی است که در [[سنت اسلامی]] به خانواده [[پیامبر ص]] اطلاق می شود.<ref>ر.ک.Ahl al-Bayt, Encyclopedia of Islam</ref> این واژه در [[قرآن]] به هدف تطهیر اهل عصمت بیان شده است و مقصود، [[خاندان پیامبر]] اسلام ص می باشد.

در منابع لغت عرب، [[اهل]] به معنای پیوند و ارتباط میان یک انسان با انسان یا چیز دیگری است. مثلا در فرهنگ عرب همسر مرد، اهل مرد شمرده می شود. یا امت هر پیامبری اهل او محسوب می شوند و نیز ساکنان خانه، شهر و دیار اهل آن هستند. همچنین پیروان هر دین و آیینی را اهل آن دین می شناسند.<ref>[[ابن فارس]]، [[معجم المقاییس اللغة]]، ۱۴۱۸ق، ج۱ ص۹۳؛ [[ابن منظور]]، [[لسان العرب]]، ۲۰۰۰م، ج۱، ص۱۸۶؛ [[شرتونی]]، [[اقرب الموارد]]، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۳؛ [[راغب اصفهانی]]، [[المفردات فی غریب القرآن]]، المکتبة المرتضویه، ص۲۹؛ [[المعجم الوسیط]]، المکتبة الاسلامیه، ج۱، ص۳۱.</ref>

واما اهل بیت در لغت، به معنای افرادی است که ساکن منزل پیامبر ص و از نزدیکان او هستند.در کتاب های لغت آمده است که اهل بیت یعنی خواص شخص.در معنای اهل الرجل نوشته اند: زوجه و أخص الناس به».<ref> خلیل الفراهیدی، العین، ج ۴،ص۸۹</ref> با این حال اهل بیت در عرف و اصطلاح [[مسلمانان]]، معنای خاصی دارد.<ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، المکتبة المرتضویه، ص۲۹.</ref> واژه آل ریشه در اهل دارد و در ادامه حرف هاء به همزه و سپس به الف تبدیل شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۲۰۰۰م، ج۱، ص۱۸۶.</ref> واژه [[آل]] نیز از اهل گرفته شده است، ولی چون دایره شمولش محدود است، پس مثل واژه اهل، کاربرد فراوانی ندارد. مثلا کلمه آل با مواردی چون زمان، مکان و حرفه ارتباط معنایی برقرار نمی کند و نمی تواند به آن ها اضافه شود. با این حساب، آل فقط به انسان و یا خاندان انسان اضافه می شود آن هم نه به طور مطلق، بلکه این واژه پیشوند افراد یا خاندانی قرار می گیرد که از جایگاه ویژه و بلند مرتبه ای بر خوردار باشند.به عنوان نمونه می توان در قرآن به مواردی چون آل ابراهیم، آل عمران، آل فرعون اشاره کرد.<ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، المکتبة المرتضویه، ص۳۰.</ref>  

بر پایه آیات قرآن و نیز کلام و سیره پیامبر ص، اهل بیت علیهم السلام الگوی هدایت بشر بوده، در تحقق اهداف بلند و نورانی اسلام، نقشی تعیین کننده داشتند. خداوند ایشان را پس از  پیامبر ص به عنوان هادیان بشر تعیین کرده و هدایت جامعه دینی  را بر عهده آنان که عترت پیامبر ص هستند، قرار داده است. اهل بیت دارای منصب والای امامت بوده و به دلیل دارا بودن ویژگی های ممتاز اخلاقی و معنوی، شایسته پیشوایی خلق بودند و بر دیگران فضیلت داشتند. بنا بر عقیده امامیه، اهل بیت دارای علم و غیب و نیز پیراستگی از هر نوع آلودگی بودند. بنا بر این،مسلمانان ملزم بودند که از آنان اطاعت کرده و در مسیر هدایت قدم بردارند. در قرآن و روایات، نصوص فراوانی وجود دارد که از مکانت بلند و ممتاز اهل بیت حکایت می کند. مهم ترین آن عبارت است از: آیه اکمال، آیه تبلیغ،آیه ولایت،آیه اولی الامر، حدیث غدیر، حدیث ثقلین، حدیث منزلت و حدیث سفینه.

[[شیعیان]]، اهل بیت را محور معارف قرآن و سنت دانسته آن ها را جانشین پیامبر ص می دانند که مطابق با روایات شامل پیامبر ص حضرت فاطمه، امام علی، امام حسن و امام  حسین علیهم السلام می شود که به اصحاب کساء یا خمسه طیبه معروف هستند و  سایر امامان نیز در قلمرو اهل بیت به حساب می آیند.

رده ها: [[ثقلین]]، [[ذوی القربی]]، [[چهارده معصوم،]]