۸۷٬۷۶۰
ویرایش
ایده‌هایی درباره استراتژی تقريب (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸۷: | خط ۱۸۷: | ||
در ادامه این فصل می‌خوانیم: حضرت علی(علیه‌السلام) به رغم اختلاف با برخی صحابه و مسائل مربوط به دوره زمامداری‌اش، هرگز در سینه خود جایی برای کینه باقی نگذاشت و به کسی‌نیز اجازه نداد از خلفای پیش از خود بدگویی کند.<br> | در ادامه این فصل می‌خوانیم: حضرت علی(علیه‌السلام) به رغم اختلاف با برخی صحابه و مسائل مربوط به دوره زمامداری‌اش، هرگز در سینه خود جایی برای کینه باقی نگذاشت و به کسی‌نیز اجازه نداد از خلفای پیش از خود بدگویی کند.<br> | ||
علاوه بر این، بزرگان و ائمه مذاهب مختلف اسلامی به فراگیری دانش از یک‌دیگر پرداخته هم‌دیگر را یاری کرده‌اند. در این راستا «مالک بن انس» نظر منصور، خلیفه عباسی را در اجباری کردن آموزش «الموطأ» نپذیرفت. [[شریف رضی]] هم در تفسیر خود از علمای اهل سنت نقل حدیث کرده، صاحب سیوطی نیز یادآور شده که صحیح مسلم سرشار از احادیث شیعه است. | علاوه بر این، بزرگان و ائمه مذاهب مختلف اسلامی به فراگیری دانش از یک‌دیگر پرداخته هم‌دیگر را یاری کرده‌اند. در این راستا «مالک بن انس» نظر منصور، خلیفه عباسی را در اجباری کردن آموزش «الموطأ» نپذیرفت. [[شریف رضی]] هم در تفسیر خود از علمای اهل سنت نقل حدیث کرده، صاحب سیوطی نیز یادآور شده که صحیح مسلم سرشار از احادیث شیعه است. | ||
هم‌چنین در قرن چهارم هجری، مناظره‌های علمی میان باقلانی و شیخ مفید، شهرت یافت. [[شیخ طوسی]]، از بزرگان شیعه در قرن پنجم، در اعتدال و توازن آن‌چنان مشهور شده بود که خلیفه عباسی مهم‌ترین کرسی علمی آن زمان را به وی واگذار کرد. فخر رازی نزد [[شیخ سدید الدین حلی|شیخ سدیدالدین حلی]] شاگردی کرد و شهید اول نیز نزد چهل تن از علمای اهل سنت تلمذ نمود. | هم‌چنین در قرن چهارم هجری، مناظره‌های علمی میان باقلانی و شیخ مفید، شهرت یافت. [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]]، از بزرگان شیعه در قرن پنجم، در اعتدال و توازن آن‌چنان مشهور شده بود که خلیفه عباسی مهم‌ترین کرسی علمی آن زمان را به وی واگذار کرد. فخر رازی نزد [[شیخ سدید الدین حلی|شیخ سدیدالدین حلی]] شاگردی کرد و شهید اول نیز نزد چهل تن از علمای اهل سنت تلمذ نمود. | ||
در قرن نوزدهم میلادی، [[سید جمال الدین اسد آبادی|سیدجمال‌الدین اسدآبادی]] و [[رشید رضا]] ظهور کردند. سپس دارالتقریب قاهره در نیمه قرن بیستم شکل گرفت. موسسه اردنی «آل البیت» نیز در امر تقریب مذاهب، نقش قابل توجه‌ای ایفا کرد و بالأخره مجمع جهانی تقریب در سال 1991 م تاسیس شد.<br> | در قرن نوزدهم میلادی، [[سید جمال الدین اسد آبادی|سیدجمال‌الدین اسدآبادی]] و [[رشید رضا]] ظهور کردند. سپس دارالتقریب قاهره در نیمه قرن بیستم شکل گرفت. موسسه اردنی «آل البیت» نیز در امر تقریب مذاهب، نقش قابل توجه‌ای ایفا کرد و بالأخره مجمع جهانی تقریب در سال 1991 م تاسیس شد.<br> | ||
در فصل دوم، روی مفاهیم تقریب و منابع آن انگشت گذارده شده است و پس از ارائه تعریف‌های فشرده‌ای از '''«استراتژی»، «تقریب»، «مذاهب»، «اختلاف» و «مسائل» ،''' از منابع و دلایل سخن به میان آمده است که دارای تقسیم‌بندی زیر هستند: | در فصل دوم، روی مفاهیم تقریب و منابع آن انگشت گذارده شده است و پس از ارائه تعریف‌های فشرده‌ای از '''«استراتژی»، «تقریب»، «مذاهب»، «اختلاف» و «مسائل» ،''' از منابع و دلایل سخن به میان آمده است که دارای تقسیم‌بندی زیر هستند: | ||