ابراهیم بن محمد بن معروف: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابراهیم بن محمد بن معروف'''، ابواسحاق مذاری یا مرادی. وی نزد [[محمد بن همام اسكافی|محمد بن همام اسکافی]](م336ق) و کسانی که در طبقه او بوده‏‌اند مانند [[ابوبكر بن ابی‏‌الثلج بغدادی|ابوبکر بن ابی‏‌الثلج بغدادی]] (م325ق) و [[احمد بن محمدبن سعیدبن عقده]] (م333ق) شاگردی نموده است. از شاگردان او حسین بن عبیدالله غضائری (م411ق) و [[احمد بن عبدون]] معروف به [[ابن حاشر]] (م423ق) هستند. از تألیفات او [[كتاب المزار|کتاب المزار]] و [[مناسك حج|مناسک حج]] را می‏‌توان نام برد.

ابراهیم بن محمد بن معروف، ابواسحاق مذاری یا مرادی. [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. در اوایل سده چهارم دیده به جهان گشود زیرا وی در 336هجری از استادش روایت دارد بنابراین در این تاریخ وی از سن کافی برخوردار بوده است. وفات او در انتهای قرن چهارم روی داده است. وی ظاهراً در قریه «مذار» یکی از روستاهای پایین [[بصره]] واقع در آبادی «میسان» به دنیا آمد. به گفته [[یاقوت حموی]]: «قبر عبدالله بن علی بن ابی طالب (علِیه السلام)، در میسان قرار دارد و مردم آن تماماً [[شیعه]] هستند». وی از آن‌جا به بصره آمد و بخشی از تحصیلات خود را در بصره گذرانده است. پس از آن وارد [[بغداد]] شد و نزد اساتید آن‌جا علوم رایج را فرا گرفت و در [[فقه]] و [[حدیث]] به حد کمال رسید. وی در بغداد شاگردان چندی تربیت کرد و [[احادیث]] زیادی را جمع‌ ‏آوری نمود بطوری که [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] وی را «صاحب روایات» معرفی می‏‌کند. [[نجاشی]] نیز ضمن تصریح به راست‌گویی و اعتبار او، وی را از بلند‌‌پایه‌‏گان شیعه بر می‏‌شمارد.

وی نزد [[محمد بن همام اسكافی|محمد بن همام اسکافی]] (م336ق) و کسانی که در طبقه او بوده‏‌اند مانند [[ابوبكر بن ابی‌‏الثلج بغدادی|ابوبکر بن ابی‌‏الثلج بغدادی]] م325ق) و [[احمد بن محمدبن سعیدبن عقده]] (م333ق) شاگردی نموده است.

از شاگردان او «حسین بن عبیدالله غضائری» (م411ق) و «احمد بن عبدون» معروف به «ابن حاشر» (م423ق) هستند.

از تألیفات او «کتاب المزار» و «مناسک حج» را می‌‏توان نام برد.