احمد بن محمد بن یحیی فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن محمد بن یحیی فارسی'''، (000 – حدود 330ق) ابوعلی، محدث [[مذهب شیعه|شیعی]] است. از لقب «فارسی» اش بر می‌‏آید که وی اصالتاً ایرانی است اما ظاهراً در [[بغداد]] به سر می‌‏برد و در آن‌جا [[علوم حدیث]] را فرا گرفت و شاگردانی نیز تربیت نمود. او دارای اثر تألیفی نبوده است.

احمد بن محمد بن یحیی فارسی، (000 – حدود 330ق) ابوعلی. محدث شیعی. به گفته [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[رجال]] خود [[شیخ تلعکبری]] (م385ق) پیش از آنکه به [[قزوین]] مهاجرت کند، در 328 هجری از او حدیث شنیده که البته اجازه نقل احادیث او را نداشته است. این گزارش نشان می‌‏دهد که وی تا تاریخ یاد شده حیات داشته و وفات او بعد از 328 هجری اتفاق افتاده است. اطلاعات ما در‌باره زندگی و تحصیلات او بسیار اندک است زیرا شرح‏حال او در منابع معتبر ذکر نشده است. از لقب «فارسی» بر می‌‏آید که وی اصالتاً ایرانی است اما ظاهراً در [[بغداد]] به سر می‌‏برد و در آن‌جا [[علوم حدیث]] را فرا گرفت و شاگردانی نیز تربیت نمود.  

[[شیخ طوسی]] کسی را با عنوان «ابوالحسن محمد بن یحیی فارسی» در رجال خود نام برده و در وصف او گفته: «از افراد بی‏‌شماری نقل روایت کرده و برای طلب حدیث، دور دنیا را گشته است». ظاهراً فرد مذکور پدر اوست. در این‌ ‏صورت ممکن است وی بخشی از تحصیلات خود را نزد پدرش فراگرفته باشد. اکنون در منابع حدیثی هیچ روایتی از او به چشم نمی‌‏خورد، از این‏‌ رو استادان و شاگردان او ناشناخته‏‌اند. در‌باره [[مذهب شیعه|تشیع]] او تنها می‏‌توان گفت که چون شیخ طوسی از یک‏سو نام او را در رجال خود ذکر کرده و از سوی دیگر تصریح به [[اهل سنت و جماعت|تسنن]] وی ننموده است، لذا می‏‌بایست وی شیعی [[مذهب شیعه|امامی]] بوده باشد. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.