confirmed، مدیران
۳۳٬۶۲۶
ویرایش
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''ابن‌خلدون''' علم عمران را بنیان نهاد. علمی که ما امروزه به آن '''جامعه‌شناسی''' می‌گوییم و برای شناخت و بررسی اخبار تاریخی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در واقع علم اصول تاریخ است ابن‌خلدون در سال ۸۰۸ ه‍جری قمری/ ۱۴۰۶ میلادی در سن ۷۳ سالگی در [[قاهره]] فوت کرد. | '''ابن‌خلدون''' علم عمران را بنیان نهاد. علمی که ما امروزه به آن '''جامعه‌شناسی''' می‌گوییم و برای شناخت و بررسی اخبار تاریخی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در واقع علم اصول تاریخ است ابن‌خلدون در سال ۸۰۸ ه‍جری قمری/ ۱۴۰۶ میلادی در سن ۷۳ سالگی در [[قاهره]] فوت کرد. | ||
[[ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون حضرمی|ابن‌خلدون]] از کودکی، [[قرآن]]، [[فقه]]، تصوف، [[اخلاق]]، کلام، مردم‌شناسی، جامعه‌شناسی، نجوم، اقتصاد، تاریخ، هندسه، جبر، حساب، لغت، فلاحت، طلسمات، شعر، آداب و تعلیم، منطق، ریاضی، فلسفه ماوراء طبیعی و سیاست را آموخت. وی همچنین منشی‌گری و کارهای مربوط به حکومت رانیزآموخت.<br> | |||
[[محمد بن ابراهیم آبلی]]، یکی از بزرگان عصر خود بود که '''ابن‌خلدون''' حدود ۵ سال نزد او به تحصیل پرداخت. آبیلی فردی بود که ابن‌خلدون را با آثار ابن‌رشد، ابن‌سینا و آثار جدید فلسفی قلمرو اسلامی آشنا ساخت. اولین اثر او مربوط به سال ۱۳۵۱ م است و اندیشه‌های فلسفی وی در روش‌شناسی این اثر به خوبی مشخص شده‌است.<ref>شرف‌الدین، حسین (۱۳۸۸). «روش‌شناسی ابن خلدون». پژوهش</ref><br> | [[محمد بن ابراهیم آبلی]]، یکی از بزرگان عصر خود بود که '''ابن‌خلدون''' حدود ۵ سال نزد او به تحصیل پرداخت. آبیلی فردی بود که ابن‌خلدون را با آثار ابن‌رشد، ابن‌سینا و آثار جدید فلسفی قلمرو اسلامی آشنا ساخت. اولین اثر او مربوط به سال ۱۳۵۱ م است و اندیشه‌های فلسفی وی در روش‌شناسی این اثر به خوبی مشخص شده‌است.<ref>شرف‌الدین، حسین (۱۳۸۸). «روش‌شناسی ابن خلدون». پژوهش</ref><br> | ||
او کتابی با عنوان «[[العبر و دیوان المبتداء و الخبر فی ایام العرب و العجم و البربر]]» نوشته که یک '''مقدمه''' دارد و این مقدمه مربوط به کتاب‌های تاریخی‌اش است؛ چند بعدی بودن و عمق دانش ابن‌خلدون در این مقدمه مشخص می‌شود. او فعالیت‌های سیاسی خودش را از دربار حاکم '''مرینی'''، '''ابوعنیان''' شروع کرد و در ۱۳۵۷ م به جرم توطئه علیه حاکم '''ابوعنیان''' دستگیر و زندانی شد.<br> | او کتابی با عنوان «[[العبر و دیوان المبتداء و الخبر فی ایام العرب و العجم و البربر]]» نوشته که یک '''مقدمه''' دارد و این مقدمه مربوط به کتاب‌های تاریخی‌اش است؛ چند بعدی بودن و عمق دانش ابن‌خلدون در این مقدمه مشخص می‌شود. او فعالیت‌های سیاسی خودش را از دربار حاکم '''مرینی'''، '''ابوعنیان''' شروع کرد و در ۱۳۵۷ م به جرم توطئه علیه حاکم '''ابوعنیان''' دستگیر و زندانی شد.<br> | ||