confirmed، مدیران
۳۴٬۳۰۵
ویرایش
محمد بن ابراهیم علوی موسوی مصری: تفاوت میان نسخه‌ها
←زندگی‌نامه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی مصری، ملقب به «شریف صالح». محدث و فقیه امامی. از تاریخ تولد و وفات او گزارشی نیافتیم اما می‌دانیم که «شیخ تلعکبری» در سال 340هجری در مصر از او حدیث شنیده است. بنابراین وفات او بعد از این تاریخ بوده است. وی در کوفه پرورش یافت و نزد استاد خصوصی‌اش «عبیدالله بن احمد بن نهیک» (که خود شاگرد [[ابن ابی عمیر]]<nowiki/>بود) بهره‌های فراوان برد. وی در موارد متعددی از این استادش به نیکی یاد کرده و او را «معلم» و «مؤدب» خود معرفی کرده است، حتی از برخی منابع استفاده می‌شود که وقتی «عبیدالله بن نهیک» از کوفه به [[مکه|مکه]] عزیمت نمود، وی نیز همراه این استادش به مکه [[هجرت]] کرد و بخش مهمی از حیات علمی خود را در جوار [[کعبه|خانه خدا]] سپری کرده است<ref>تهذیب المقال، ج5ص489</ref>. وی پس از این‌که در کوفه و احتمالاً شهرهای دیگر [[عراق]]، تحصیلات خود را به حد کمال رساند، از راه مکه و [[دمشق]]، عازم [[جمهوری عربی مصر|مصر]] گردید و به دلیل سکونت بسیاری از سادات موسوی در مصر، وی نیز در آنجا رحل اقامت انداخت. | جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی مصری، ملقب به «شریف صالح». محدث و فقیه امامی. از تاریخ تولد و وفات او گزارشی نیافتیم اما می‌دانیم که «شیخ تلعکبری» در سال 340هجری در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] از او حدیث شنیده است. بنابراین وفات او بعد از این تاریخ بوده است. وی در [[کوفه]] پرورش یافت و نزد استاد خصوصی‌اش «عبیدالله بن احمد بن نهیک» (که خود شاگرد [[ابن ابی عمیر]]<nowiki/>بود) بهره‌های فراوان برد. وی در موارد متعددی از این استادش به نیکی یاد کرده و او را «معلم» و «مؤدب» خود معرفی کرده است، حتی از برخی منابع استفاده می‌شود که وقتی «عبیدالله بن نهیک» از کوفه به [[مکه|مکه]] عزیمت نمود، وی نیز همراه این استادش به مکه [[هجرت]] کرد و بخش مهمی از حیات علمی خود را در جوار [[کعبه|خانه خدا]] سپری کرده است<ref>تهذیب المقال، ج5ص489</ref>. وی پس از این‌که در کوفه و احتمالاً شهرهای دیگر [[عراق]]، تحصیلات خود را به حد کمال رساند، از راه مکه و [[دمشق]]، عازم [[جمهوری عربی مصر|مصر]] گردید و به دلیل سکونت بسیاری از [[سادات موسوی]] در مصر، وی نیز در آنجا رحل اقامت انداخت. | ||
احادیث و منقولات او اگرچه در نگاه صاحب‌نظران از اعتبار محکمی برخوردار نیست، اما شواهد نشان می‌دهند که وی در مصر از عالمان بزرگ بوده و احادیث بسیاری در سینه داشت، چندان‌که برخی از دانشمندان بزرگ [[مذهب شیعه|شیعی]] مانند «شیخ تلعکبری» ضمن استماع حدیث از او، اجازه نقل این احادیث را از او خواستار شدند و این موضوع، گواه آن است که وی از «شیوخ اجازه» (یعنی بالاترین مرتبه علم حدیث) بوده است. | احادیث و منقولات او اگرچه در نگاه صاحب‌نظران از اعتبار محکمی برخوردار نیست، اما شواهد نشان می‌دهند که وی در مصر از عالمان بزرگ بوده و احادیث بسیاری در سینه داشت، چندان‌که برخی از دانشمندان بزرگ [[مذهب شیعه|شیعی]] مانند «شیخ تلعکبری» ضمن استماع حدیث از او، اجازه نقل این احادیث را از او خواستار شدند و این موضوع، گواه آن است که وی از «شیوخ اجازه» (یعنی بالاترین مرتبه علم حدیث) بوده است. | ||