confirmed، مدیران
۳۷٬۱۸۲
ویرایش
خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
== فعالیتهای اجتماعی پرورشی == | == فعالیتهای اجتماعی پرورشی == | ||
با سپری شدن زمان جوانی و پا نهادن به سنین میانسالی، شیخ مرتضی از عرصه غالب تحصیل به درآمد، و به فعالیت علمی و کرسی تدریس و تبلیغ پرداخت. سال 1331، سال مهاجرت به تهران و آغاز فصل جدیدی از زندگی وی به شمار میرود. ابتدا به تدریس در مدرسه سپهسالار ـ سابق که امروزه نام شهید مطهری را دارد ـ و مدرسه مروی پرداخت. در کنار تدریس، تألیف وتدوین انواع گوناگون علوم اسلامی، از دیگر دغدغههای وی بود. اینک او که از فضلای مشهور عصرش به حساب میآمد با گام نهادن به عرصه تدریس در مدارس علمیه و دانشکده الهیات دانشگاه تهران، از شهرت بیشتری برخوردار شد. وی پس از امتحان | با سپری شدن زمان جوانی و پا نهادن به سنین میانسالی، شیخ مرتضی از عرصه غالب تحصیل به درآمد، و به فعالیت علمی و کرسی تدریس و تبلیغ پرداخت. سال 1331، سال مهاجرت به [[تهران]] و آغاز فصل جدیدی از زندگی وی به شمار میرود. ابتدا به تدریس در [[مدرسه سپهسالار]] ـ سابق که امروزه نام شهید مطهری را دارد ـ و [[مدرسه مروی]] پرداخت. در کنار تدریس، تألیف وتدوین انواع گوناگون علوم اسلامی، از دیگر دغدغههای وی بود. اینک او که از فضلای مشهور عصرش به حساب میآمد با گام نهادن به عرصه تدریس در مدارس علمیه و دانشکده الهیات دانشگاه تهران، از شهرت بیشتری برخوردار شد. وی پس از امتحان مدرسی دانشکده الهیات که استاد ممتحن گفته بود اگر نمرهای بالاتر از 20 بود به این ورقه میدادم، به وی لقب «استاد» دادند و به حق استادی برجسته شده بود. در سال 1332، مقدمه و پاورقی بر جلد اول «[[اصول فلسفه و روش رئالیسم]]» را به پایان رسانده و شرح جلد دوم آن را نیز در سال بعد به انجام رسانید. | ||
از سال 1334 فعالیت علمی خود را در دانشکده الهیات و معارف اسلامی شروع نموده و کار تعلیم وتدریس را در آنجا ـ علیرغم مشکلاتی که از | از سال 1334 فعالیت علمی خود را در دانشکده الهیات و معارف اسلامی شروع نموده و کار تعلیم وتدریس را در آنجا ـ علیرغم مشکلاتی که از ناحیه رژیم شاه و برخی استادان وابسته برای ایشان به وجود میآمد ـ به مدت بیست و دو سال ادامه داد. در سال 1339 کتاب «داستان راستان» از چاپ خارج شد و در سال 1344 از سوی کمیسیون ملی یونسکو در ایران برنده جایزه [[یونسکو]] گردید. در سالهای 1339 تا 1341 به همت استاد مطهری و مرحوم حجتالاسلام دکتر [[محمد ابراهیم آیتی]]، محفلی ماهانه در تهران در منزلی در سه راه ژاله (مجاهدین) با شرکت چند صد نفر از طبقات مختلف تشکیل میشد که این محفل به نام «انجمن ماهانه دینی» معروف شد و دو سال و نیم ادامه یافت و در آن سی سخنرانی به وسیله عالمان مبرز اسلامی ایراد شد و بعداً سخنرانیهای استاد مطهری به صورت سه جلد کتاب به نام «گفتار ماه» در اختیار عموم قرار گرفت. | ||
به موجب ارتباط نزدیک استاد شهید مطهری با اقشار و طبقات مختلف جامعه، در جریان قیام 15 خرداد سال 1342، ایشان در هدایت قیام مردم تهران و مرتبط کردن آن با رهبری حضرت امام خمینی نقش اساسی داشتهاند و خود در شب پانزده خرداد سخنرانی مهیّجی علیه شخص شاه ایراد میکنند که در همان شب دستگیر و به زندان موقت شهربانی انتقال مییابند و به همراه عدهای از روحانیین مبارزه تهران و شهرستانها زندانی میشوند و پس از 43 روز به دنبال فشاری که از ناحیه علما و مردم بر رژیم شاه وارد میشود به همراه سایر روحانیون آزاد میگردند. بعد از قضایای 15 خرداد و آزادی امام خمینی و استاد مطهری و سایر علما، هیئتهای مؤتلفه اسلامی، که هسته آن همین هیئتهای مذهبی بودند و از نیروهای مخلص و فداکار و تابع ولی فقیه تشکیل شده بود، برای یاری نهضت امام خمینی ظهور کرد. این گروهها از امام درخواست چند نماینده کردند که تحت هدایت آنها در فکر و عمل باشند. استاد مطهری که از قبل با این هیئتها مرتبط بودند، به عنوان یکی از آن نمایندگان از سوی حضرت امام معرفی شدند. تأکید استاد بر این بود که این | به موجب ارتباط نزدیک استاد شهید مطهری با اقشار و طبقات مختلف جامعه، در جریان [[قیام ۱۵ خرداد|قیام 15 خرداد]] سال 1342، ایشان در هدایت قیام مردم تهران و مرتبط کردن آن با رهبری حضرت امام خمینی نقش اساسی داشتهاند و خود در شب پانزده خرداد سخنرانی مهیّجی علیه شخص شاه ایراد میکنند که در همان شب دستگیر و به زندان موقت شهربانی انتقال مییابند و به همراه عدهای از روحانیین مبارزه تهران و شهرستانها زندانی میشوند و پس از 43 روز به دنبال فشاری که از ناحیه علما و مردم بر [[رژیم پهلوی|رژیم شاه]] وارد میشود به همراه سایر روحانیون آزاد میگردند. بعد از قضایای 15 خرداد و آزادی امام خمینی و استاد مطهری و سایر علما، هیئتهای مؤتلفه اسلامی، که هسته آن همین هیئتهای مذهبی بودند و از نیروهای مخلص و فداکار و تابع [[ولایت فقیه|ولی فقیه]] تشکیل شده بود، برای یاری نهضت امام خمینی ظهور کرد. این گروهها از امام درخواست چند نماینده کردند که تحت هدایت آنها در فکر و عمل باشند. استاد مطهری که از قبل با این هیئتها مرتبط بودند، به عنوان یکی از آن نمایندگان از سوی حضرت امام معرفی شدند. تأکید استاد بر این بود که این هیئتها از نظر فکری و آشنایی با معارف اسلامی ساخته شوند و به همین جهت درسهایی را برای آنها دایر نمودند که از آن جمله است بحث درباره سرنوشت و قضا و قدر که بعداً به صورت کتاب «انسان و سرنوشت» منتشر شد. این بحث در واقع حلقهای از حلقات «بحثهایی از علل انحطاط مسلمین» بوده است که استاد آن را لازمه اصلاحات در جامعه اسلامىدانستهاند. در سال 1345 مقالاتی در مجله منحط «زن روز» آن زمان بر ضد حقوق زن در اسلام منتشر میشد که عواطف مردم متدین را جریحهدار و بسیاری از خوانندگان خود را به اسلام بدبین ساخته بود. | ||
استاد شهید مقالاتی در پاسخ به آن مقالات نگاشتند و در همان مجله در مقابل آن مقالات به چاپ رسید. بعدها آن مقالات به صورت کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» درآمد. در سال 1346 مؤسسه حسینیه ارشاد توسط استاد مطهری و با همکاری مرحوم محمد همایون و مرحوم حجتالاسلام شاهچراغی و ناصر میناچی بنیاد گذاشته شد. این مؤسسه پایگاه خوبی بود برای کار فرهنگی مورد نظر استاد و آشنا کردن مردم به خصوص نسل جوان با اسلام راستین، و این پایگاه به پایگاههای دیگر استاد اضافه شد. گرچه بعدها، مشکلاتی در ارتباط با همکاری استاد با حسینیه ارشاد پیش آمد و منجر به استعفای وی شد، که گزارش آن مناسب این مقال نیست. استاد مطهری را باید از پیشتازان مبارزه با صهیونیسم در ایران دانست. نطقهای آتشین ایشان علیه صهیونیسم و در دعوت مسلمانان به یاری رساندن به ملت مظلوم فلسطین هنوز در گوشها طنینانداز است. استاد چنان | استاد شهید مقالاتی در پاسخ به آن مقالات نگاشتند و در همان مجله در مقابل آن مقالات به چاپ رسید. بعدها آن مقالات به صورت کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» درآمد. در سال 1346 مؤسسه [[حسینیه ارشاد]] توسط استاد مطهری و با همکاری مرحوم محمد همایون و مرحوم حجتالاسلام شاهچراغی و [[ناصر میناچی]] بنیاد گذاشته شد. این مؤسسه پایگاه خوبی بود برای کار فرهنگی مورد نظر استاد و آشنا کردن مردم به خصوص نسل جوان با اسلام راستین، و این پایگاه به پایگاههای دیگر استاد اضافه شد. گرچه بعدها، مشکلاتی در ارتباط با همکاری استاد با حسینیه ارشاد پیش آمد و منجر به استعفای وی شد، که گزارش آن مناسب این مقال نیست. استاد مطهری را باید از پیشتازان مبارزه با [[صهیونیسم]] در [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] دانست. نطقهای آتشین ایشان علیه صهیونیسم و در دعوت [[مسلمان|مسلمانان]] به یاری رساندن به ملت مظلوم فلسطین هنوز در گوشها طنینانداز است. استاد چنان کینه صهیونیسمها را به دل داشتند که در هر موقع مناسب فریاد حقطلبانهخویش در این باب را سر میدادند. نطق تاریخی استاد علیه صهیونیسم در [[عاشورا|عاشورای]] سال 1390 قمری برابر با اسفند 1348 شمسی در حسینیه ارشاد که منجر به دستگیری ایشان شد فراموش نشدنی است. استاد مطهری در دهه پنجاه به ادامه تألیف و تدریس پرداخت، کتابهای مسئله حجاب، علل گرایش به مادیگری، مقدمهای بر جهانبینی اسلامی و ... از جمله نوشتههای وی در عصر خفقان و تاریک پیش از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] است. | ||
کتاب نهضتهای اسلامی در صد | کتاب نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر نیز محصول دوره اوجگیری نهضت اسلامی است و در ایام فاجعه [[هفدهم شهریور]] 1357 انتشار یافت که این امر خطرات زیادی برای استاد داشت ولی خوشبختانه از آنجا که قدرت رژیم شاه رو به تحلیل گذاشته بود خطر جدیای متوجه ایشان نشد. پس از رحلت ـ شهادتگونه ـ آیتالله حاج [[سید مصطفی خمینی]] و آغاز دوره جدید نهضت اسلامی، استاد مطهری به طور فعال و به عنوان بازوی توانای حضرت امام خمینی در داخل کشور، در پیشبرد این نهضت الهی تلاش میکرد. در برگزاری مراسم چهلم، در مسجد ارک تهران، نقش اصلی را به عهده داشت. در جریان مبارزات سال 1356 و 1357، استاد مطهری به طور فعال در رأس بسیاری از امور در تهران قرار داشت. اطلاعات و اخبار دقیق انقلاب از طریق ایشان به حضرت امام میرسید. هنگامی که هواپیمای حامل امام خمینی از [[پاریس]] در فرودگاه تهران به زمین نشست، حضرت امام قبل از پیاده شدن از هواپیما استاد مطهری را خواستند و پس از آنکه کاملاً از اوضاع و احوال کشور آگاه شدند و در جریان برنامهها قرار گرفتند، از هواپیما پیاده شدند؛ و این نشانه اعتماد فراوانی است که امام به استاد داشتند. متن خوشامدی که در فرودگاه مهر آباد تهران در حضور امام خمینی خوانده شد به قلم استاد مطهری بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، استاد همچنان در عرصه انقلاب به عنوان عضو شورای انقلاب و در عرصه فعالیتهای علمی و فرهنگی به سخنرانی و ... میپرداخت. وی دشمنان بیرونی و داخلی را به خوبی شناسایی کرده بود و افکار منحط و پلید را مورد نقد و بررسی قرار میداد. | ||
== شهادت == | == شهادت == |