کتاب‌های چهارگانه شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

در پهنۀ وسیع تاریخ اسلام الهام گیرندگان از مکتب حقایق ارزندۀ [[ائمه|ائمه (علیهم‌السلام)]] کم نبودند که در ضبط [[حدیث|احادیث]] کوشیدند. و به دنبال این تلاش پی‌گیر بود که توانستند از عصر [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی بن ابی طالب (علیه‌السلام)]] تا زمان [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری (علیه‌السلام)]] و عصر [[غیبت کبری]] حداقل چهارصد کتاب و رساله را به رشته تحریر در آورند که به هر یک از آنها اصل، و به مجموعشان «اصول اربعمائه» گفته می‌شود.

برخی نیز گفته‏‌اند این کتاب‌ها محصول سه قرن از زمان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)]] تا زمان [[غیبت صغری]] است. از عصر خود پیامبر تا اوائل عصر غیبت صغری که ما این دوره را دوره (اصول اربع‌مائة: چهارصد رساله) می‌نامیم، در این دوره که حدود سه قرن طول کشید و تا بیش از دو قرن و نیم آن، خود معصوم مرجع عام بود در جامعۀ شیعه چهارصد کتاب در احکام دین تألیف شده بود و این کتاب‌ها همان سخنان صادر شده از [[معصوم]] بود که در هر موضوع جمع‌آوری شده و از روی آن احکام عموم مردم بیان می‌شد.