عذاب قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق [[روایات]]، سخن‌چینی، بی‌دقتی دربارۀ [[طهارت]] و [[نجاست]]، رفتار نامناسب مرد با همسرش، بداخلاقی با خانواده و سبک‌شمردن [[نماز]]، از اسباب عذاب قبر است؛ از سوی دیگر، [[زیارت قبور|زیارت]] امام حسین(علیه‌السلام)، دفن شدن در [[نجف]]، محبت [[اهل بیت|اهل‌بیت]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]]، مردن در فاصله ظهر پنجشنبه تا ظهر [[جمعه]] و... در برطرف شدن عذاب قبر مؤثر شمرده شده است.  

از جمله عذاب‌های دردناک عالم برزخ، طبق روایات بسیاری همین فشار قبر است‌ که بدن انسان بوسیله‌ی دو جسم فشار داده می‌شود یکی بدن مثالی و دیگری بدن دنیوی. و در واقع فشار قبر اولین نقطه‌ی کیفرهای [[برزخ|عالم برزخ]] است.

این سئوالی است که یکی از [[صحابه]] از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] نمود و حضرتش در جواب فرمود: «انَّ رَبُّ الارض هُوَ ربُّ الهَواء فَیُوحَی الله عزّوجلّ الیَ الهَواء فَیُظغطُهُ ضََغطَة القَبر»، پروردگار زمین همان پروردگار هواست پس خداوند عزّوجل به هوایی که بر او احاطه دارد [[وحی]] می‌کند که از هر طرف بر او فشار وارد کند<ref> بحارالانوار، ج 6، ص 266، حدیث 112.</ref>. و هم چنین است فردی که در دریا غرق شده است و آب‌های اطراف بر او فشار خواهند آورد.

[[ابوبصیر]] می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدم: آیا کسی از فشار قبر نجات می‌یابد؟ فرمود: پناه می‌برم به [[خداوند]] از آن چه بسیار کم است (یعنی افراد کمی از این فشار رهایی می‌یابند) و حضرت ادامه می‌دهند، وقتی رقیه دختر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] وفات یافت ، رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بر قبر او ایستاده و سر به آسمان بلند کرد و از خداوند تقاضا کرد که او را مورد محبت خود قرار دهد و خداوند او را از [[فشار قبر]] معاف کرد: «قال ابو بصیر: سَمعتُ اَبا عبدالله «ع» یقول: ان رُقیه بنت رسول الله «ص» لمّا ماتَت قامَ رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) علی قبرها، فَرَفَعَ یَدَهُ تلقاء السَّماء و دَمَعَت عَینا، فَقالوُا لَهُ، یا رَسول الله انّا قدرَ عَیناکَ رَفَعتَ رَأسَکَ الی السَّماء و دَمَعتَ عَیناکَ، فَقالَ: انّی سَأَلتُ رَبّی ان یَََهَبَ لی رُقیَّةَ من ضَمَّة القَبر: ابو بصیر گفت: که از امام صادق شنیدم که فرمود: رقیه دختر رسول خدا از دنیا رفت، رسول خدا در کنار قبرش ایستاد و دست مبارک به سوی آسمان برافراشت و اشک از چشمانش فر ریخت، [[اصحاب]] عرض کردند یا رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) تو را دیدیم که سر بر آسمان برافراشتی و گریستی، فرمود: من ضعف و ناتوانی رقیه‌ام را می‌دانستم لذا از پروردگارم خواستم که رقیه‌ام را از فشار قبر به من ببخشد<ref>آثار الصادقین، ص 25946، حدیث 1. </ref>.  

نمونه‌ای دیگر از فشار قبر برای مؤمنین که در روایات و در تاریخ ثبت شده است، یکی از صحابه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)]] بنام [[سعد بن معاذ]] است که پیامبر با پای برهنه جنازه‌اش را تشیع کردند و خود حضرت او را داخل قبر گذاشته و برایش [[دعا]] خواندند. مادر سعد در حالی که ناظر بود، عرض کرد: ای سعد این کرامت گوارایت باد.

از حضرت امام صادق (علیه‌السلام) منقول است که چون مؤمن را داخل در قبر کنند [[نماز]] در طرف راست او، [[زکات|زکوة]] در طرف چپ او، برّ و نیکی و احسان رو به روی او و صبر در ناحیه‌ای دیگر قرار می‌گیرد، پس وقتی که دو ملک سئوال بیایند، صبر به [[نماز]] و [[زکات]] و برّ می‌گوید: شما صاحب خود را یعنی میّت را نگهداری و مواظبت کنید پس هر گاه عاجز شدید من نزد او هستم<ref> مستدرک الوسایل، ج 1، ص 183- باب 30، حدیث 24 و بحارالانوار، ج 6، ص 234.</ref>.

و روایت دیگری از [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عِلِیها)]] که در [[وصیت]] خود به [[علی بن ابی‌طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] فرمودند: چون من وفات کردم شما مرا [[غسل]] بده و تجهیز کن و بر من نمازگزار و مرا داخل در قبر کن و در لحد بسپار و خاک بر روی من بریز و نزد من بنشین و در مقابل صورتم قرآن و دعای بسیار بخوان، زیرا که آن ساعت، ساعتی است که مرده محتاج به انس گرفتن با زنده است<ref> مستدرک الوسايل، ج1، ص 148- باب 79، حديث 8.</ref>.