confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
== صیغه نذر == | == صیغه نذر == | ||
صیغۀ نذر این چنین است: «للّه علیّ هکذا»، و منظور از هکذا آن است که: «آنچه را مىخواهد که نذر کند بعد از «للّه علیّ» بگوید<ref>بهبهانی کرمانشاهی، آقا محمد علی، مقامع الفضل، ج 1، ص 346، مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، قم، چاپ اول، 1421ق.</ref>. مثلاً بگوید: «ان شفى اللّه مریضى فللّه على صوم یوم»؛ یعنى اگر [[خداوند]] مریض مرا [[شفا]] بدهد یک روز، [[روزه]] بر گردن و عهده من باشد<ref>اصفهانی (مجلسی اول)، محمد تقی، یک دوره فقه کامل فارسی، ص 172، مؤسسه و انتشارات فراهانی، تهران، چاپ اول، 1400ق.</ref>. | صیغۀ نذر این چنین است: «للّه علیّ هکذا»، و منظور از هکذا آن است که: «آنچه را مىخواهد که نذر کند بعد از «للّه علیّ» بگوید<ref>بهبهانی کرمانشاهی، آقا محمد علی، مقامع الفضل، ج 1، ص 346، مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، قم، چاپ اول، 1421ق.</ref>. مثلاً بگوید: «ان شفى اللّه مریضى فللّه على صوم یوم»؛ یعنى اگر [[خدا|خداوند]] مریض مرا [[شفا]] بدهد یک روز، [[روزه]] بر گردن و عهده من باشد<ref>اصفهانی (مجلسی اول)، محمد تقی، یک دوره فقه کامل فارسی، ص 172، مؤسسه و انتشارات فراهانی، تهران، چاپ اول، 1400ق.</ref>. | ||
گفتنی است؛ لازم نیست صیغه نذر به عربى خوانده شود، بلکه به فارسی هم کفایت میکند، پس اگر گفته شود: «چنانچه مریض من خوب شود، براى خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم یا یک روز روزه بگیرم»، نذر، صحیح است. البته باید «براى خدا»<ref>یا هر لفظی که در زبانهای غیر فارسی معنای «لله» را برساند.</ref> به زبان گفته شود و قصد آن در دل کافى نیست<ref> فاضل لنکرانى، محمد، رساله توضیح المسائل، ص 483، قم، چاپ صد و چهاردهم، 1426 ق.</ref>. | گفتنی است؛ لازم نیست صیغه نذر به عربى خوانده شود، بلکه به فارسی هم کفایت میکند، پس اگر گفته شود: «چنانچه مریض من خوب شود، براى خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم یا یک روز روزه بگیرم»، نذر، صحیح است. البته باید «براى خدا»<ref>یا هر لفظی که در زبانهای غیر فارسی معنای «لله» را برساند.</ref> به زبان گفته شود و قصد آن در دل کافى نیست<ref> فاضل لنکرانى، محمد، رساله توضیح المسائل، ص 483، قم، چاپ صد و چهاردهم، 1426 ق.</ref>. | ||