confirmed
۴۰٬۲۶۶
ویرایش
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
جبرئیل در روز هشتم [[ذی الحجه|ذیحجه]] آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحرای عرفات شد. جبرئیل هنگام خروج از [[مکه]]، [[احرام]] بستن و لبیک گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسید، آدم را به [[غسل]] فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت کرد و کلماتی را که از پروردگار دریافت کرده بود به وی تعلیم داد، این کلمات عبارت بودند از: | جبرئیل در روز هشتم [[ذی الحجه|ذیحجه]] آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحرای عرفات شد. جبرئیل هنگام خروج از [[مکه]]، [[احرام]] بستن و لبیک گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسید، آدم را به [[غسل]] فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت کرد و کلماتی را که از پروردگار دریافت کرده بود به وی تعلیم داد، این کلمات عبارت بودند از: | ||
سبحانک اللهم و بحمدک | * سبحانک اللهم و بحمدک | ||
لا اله الا انت | * لا اله الا انت | ||
علمت و ظلمت نفسی | * علمت و ظلمت نفسی | ||
و اعترفت بذنبی | * و اعترفت بذنبی | ||
اغفر لی انک انت الغفور الرحیم | * اغفر لی انک انت الغفور الرحیم | ||
یعنی: | یعنی: | ||
جز تو خدایی نیست | * جز تو خدایی نیست | ||
کار بدی کردم و بر خود ظلم نمودم | * کار بدی کردم و بر خود ظلم نمودم | ||
اینک به گناه خود اعتراف میکنم | * اینک به گناه خود اعتراف میکنم | ||
مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی. | * مرا ببخش که تو بخشنده و مهربانی. | ||
آدم (علیه السلام) تا غروب آفتاب | [[حضرت آدم|آدم (علیه السلام)]] تا غروب آفتاب همچنان دعا میکرد و با تضرع اشک میریخت. وقتی که آفتاب غروب کرد همراه جبرئیل روانه [[مشعر]] شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداخت… تا اینکه سرانجام بخشیده شد … | ||
== امام حسین (علیه السلام) و عرفه == | == امام حسین (علیه السلام) و عرفه == |