پرش به محتوا

حضرت داود: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۳: خط ۲۳:
حضرت داوود (علیه‌السلام) از پیامبران بزرگ [[بنی‌اسرائیل]] است. محل تولد ایشان دقیقا مشخص نیست، اما از آن‌جا که [[بنی‌اسرائیل]] در سرزمین [[فلسطین]] می‌زیستند، می‌توان گفت داوود (علیه‌السلام) در فلسطین دیده به جهان گشود.  
حضرت داوود (علیه‌السلام) از پیامبران بزرگ [[بنی‌اسرائیل]] است. محل تولد ایشان دقیقا مشخص نیست، اما از آن‌جا که [[بنی‌اسرائیل]] در سرزمین [[فلسطین]] می‌زیستند، می‌توان گفت داوود (علیه‌السلام) در فلسطین دیده به جهان گشود.  


واژه داوود که از ریشه غیر عربی گرفته شده<ref>جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، محقق، مصحح، عطار، احمد عبدالغفور، ج 2، ص 471، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1410ق</ref>، در زبان [[عبری]] «داوید» تلفظ می‌شود، و به معنای «محبوب» است<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 1، ص 1034، تهران، چاپ اول، 1377ش</ref>. نام داوود نبی (علیه‌السلام) شانزده بار، در [[قرآن کریم]] بیان شده است<ref>بقره، 251؛ نساء، 163؛ مائده، 78؛ ‌انعام، 84؛ اسراء، 55؛ انبیاء، 78 و 79؛ نمل، 15 و 16؛ سبأ، 10 و 13؛ ص، 17، 22، 24، 26 و 30</ref>. وی از جمله پیامبرانی است که علاوه بر [[نبوت]]، دارای منصب حکومت و قضاوت، رهبری مقتدر و صاحب کتاب بود<ref>«حضرت داود و خلافت الهی»، 45617؛ «داستان قضاوت حضرت داوود(‌علیه‌السلام)»، 98519؛ «پیامبر بودن حضرت داود(‌علیه‌السلام) و سلیمان(‌علیه‌السلام)»، 64537؛ «صدای خوش حضرت داود و امام باقر (‌علیه‌السلام) بدون ابزار موسیقی»، 53002؛ «نعمت‌های عطا شده به حضرت داود (‌علیه‌السلام)»، 49697</ref>. آن‌حضرت از نواده‌‌های [[حضرت یعقوب (ع)|حضرت یعقوب (علیه‌السلام)]] است که با چند واسطه به او می‌رسد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری (تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبوالفضل، ج 1، ص 476، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق، 1967م</ref>.
واژه داوود که از ریشه غیر عربی گرفته شده<ref>جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، محقق، مصحح، عطار، احمد عبدالغفور، ج 2، ص 471، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ اول، 1410ق</ref>، در زبان [[عبری]] «داوید» تلفظ می‌شود، و به معنای «محبوب» است<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 1، ص 1034، تهران، چاپ اول، 1377ش</ref>. نام داوود نبی (علیه‌السلام) شانزده بار، در [[قرآن کریم]] بیان شده است<ref>بقره، 251؛ نساء، 163؛ مائده، 78؛ ‌انعام، 84؛ اسراء، 55؛ انبیاء، 78 و 79؛ نمل، 15 و 16؛ سبأ، 10 و 13؛ ص، 17، 22، 24، 26 و 30</ref>. وی از جمله پیامبرانی است که علاوه بر [[نبوت]]، دارای منصب حکومت و قضاوت، رهبری مقتدر و صاحب کتاب بود<ref>«حضرت داود و خلافت الهی»، 45617؛ «داستان قضاوت حضرت داوود(‌علیه‌السلام)»، 98519؛ «پیامبر بودن حضرت داود(‌علیه‌السلام) و سلیمان(‌علیه‌السلام)»، 64537؛ «صدای خوش حضرت داود و امام باقر (‌علیه‌السلام) بدون ابزار موسیقی»، 53002؛ «نعمت‌های عطا شده به حضرت داود (‌علیه‌السلام)»، 49697</ref>. آن‌حضرت از نواده‌‌های [[حضرت یعقوب|حضرت یعقوب (علیه‌السلام)]] است که با چند واسطه به او می‌رسد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری (تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبوالفضل، ج 1، ص 476، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق، 1967م</ref>.


== نسب و والدین حضرت داوود ==
== نسب و والدین حضرت داوود ==
خط ۳۴: خط ۳۴:
نسب حضرت داوود (علیه‌السلام) در برخی از منابع تاریخی این‌گونه ذکر شده است: «داوود پسر یسا(ایشا)، پسر عوبید(عومذ)، پسر بوعز(افصان)، پسر سلما(سلمون)، پسر نخشون، پسر عمیناداب، پسر رم، پسر حصرون، پسر فارص، پسر یهودا، پسر یعقوب<ref> دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر، ج 2، ص 110</ref>».
نسب حضرت داوود (علیه‌السلام) در برخی از منابع تاریخی این‌گونه ذکر شده است: «داوود پسر یسا(ایشا)، پسر عوبید(عومذ)، پسر بوعز(افصان)، پسر سلما(سلمون)، پسر نخشون، پسر عمیناداب، پسر رم، پسر حصرون، پسر فارص، پسر یهودا، پسر یعقوب<ref> دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر، ج 2، ص 110</ref>».


گفتنی است که نسب آن‌حضرت در کتب [[یهود]] و [[نصارا]] هم این‌گونه ذکر شده است، اما در برخی [[منابع اسلامی]] او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است<ref>تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref>.
گفتنی است که نسب آن‌حضرت در کتب [[یهود]] و [[نصارا]] هم این‌گونه ذکر شده است، اما در برخی منابع اسلامی او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است<ref>تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref>.


[[قرآن کریم]] نیز حضرت داوود (علیه‌السلام) را از نسل، حضرت یعقوب (علیه‌السلام)، حضرت اسحاق (علیه‌السلام) و حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) اعلام می‌کند، آن‌جا که می‌فرماید: {{متن قرآن |وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسی‏ وَ هارُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ |سوره = انعام |آیه = 84 }}؛ و اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) بخشیدیم و هر دو را هدایت کردیم و نوح را پیش از آن هدایت نمودیم و از فرزندان او، داوود و [[حضرت سلیمان]] و ایّوب و یوسف و موسی و [[هارون]] را(هدایت کردیم) این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.
[[قرآن کریم]] نیز حضرت داوود (علیه‌السلام) را از نسل، حضرت یعقوب (علیه‌السلام)، حضرت اسحاق (علیه‌السلام) و حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) اعلام می‌کند، آن‌جا که می‌فرماید: {{متن قرآن |وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسی‏ وَ هارُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ |سوره = انعام |آیه = 84 }}؛ و اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) بخشیدیم و هر دو را هدایت کردیم و نوح را پیش از آن هدایت نمودیم و از فرزندان او، داوود و [[حضرت سلیمان]] و ایّوب و یوسف و موسی و [[حضرت هارون|هارون]] را (هدایت کردیم) این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.


== القاب حضرت داوود ==
== القاب حضرت داوود ==
خط ۴۸: خط ۴۸:
«شیتموم»، «اریخایل»، «موخا»، «دحات»، «ابیطال» و «اغلا» که از آنها دارای فرزند شد و «میخل بنت شاول» که از او صاحب فرزند نشد<ref>یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 51، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا</ref>.
«شیتموم»، «اریخایل»، «موخا»، «دحات»، «ابیطال» و «اغلا» که از آنها دارای فرزند شد و «میخل بنت شاول» که از او صاحب فرزند نشد<ref>یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 51، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا</ref>.


همچنین برای او همسر دیگری به نام «برسبا»<ref>یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج ‏1، ص 53، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا</ref> «بثشبع‏»<ref>مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 101، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا</ref> ذکر شده است که مادر حضرت سلیمان (‌علیه‌السلام) و همسر سابق «اوریا» (یکی از فرماندهان نظامی حضرت داوود) بود<ref>«ازدواج حضرت داود (‌علیه‌السلام) با زن بیوه»، 76886؛ «نسبت‌های ناروا در کتاب مقدس به حضرت داود نبی (‌علیه‌السلام)»، 41442</ref>. البته برخی از کتاب‌های تاریخی برای آن‌حضرت (‌علیه‌السلام) همسران زیادی ذکر کرده‌اند و تعداد آنرا صد همسر نیز ذکر کرده‌اند<ref>ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، تحقیق، عطا، محمد عبدالقادر، ج 8، ص 163، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1410ق؛ ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 15، بیروت، دار الفکر، 1407ق؛ مسعودی، ابوالحسن علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، ج 1، ص 70، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، 1409ق</ref>.
همچنین برای او همسر دیگری به نام «برسبا»<ref>یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج ‏1، ص 53، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا</ref> «بثشبع‏»<ref>مقدسی، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 101، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا</ref> ذکر شده است که مادر حضرت سلیمان (‌علیه‌السلام) و همسر سابق «اوریا» (یکی از فرماندهان نظامی حضرت داوود) بود<ref>«ازدواج حضرت داود (‌علیه‌السلام) با زن بیوه»، 76886؛ «نسبت‌های ناروا در کتاب مقدس به حضرت داود نبی (‌علیه‌السلام)»، 41442</ref>. البته برخی از کتاب‌های تاریخی برای آن‌حضرت (‌علیه‌السلام) همسران زیادی ذکر کرده‌اند و تعداد آن را صد همسر نیز ذکر کرده‌اند<ref>ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، تحقیق، عطا، محمد عبدالقادر، ج 8، ص 163، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1410ق؛ ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 15، بیروت، دار الفکر، 1407ق؛ مسعودی، ابوالحسن علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، ج 1، ص 70، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، 1409ق</ref>.


== فرزندان‏ حضرت داوود ==
== فرزندان‏ حضرت داوود ==
خط ۸۷: خط ۸۷:
بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود (علیه‌السلام)، «زبور» نام دارد: {{متن قرآن |وَ آتَینا داوود زَبُوراً |سوره =اسرا |آیه =55 }}.
بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود (علیه‌السلام)، «زبور» نام دارد: {{متن قرآن |وَ آتَینا داوود زَبُوراً |سوره =اسرا |آیه =55 }}.


طبق احادیث [[امامان معصوم |امامان معصوم (علیه‌السلام)]]، در [[زبور|کتاب زبور]] به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است:
طبق احادیث [[ائمه|امامان معصوم (علیه‌السلام)]]، در [[زبور|کتاب زبور]] به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است:


الف) معارف اعتقادی راجع به توحید، نبوت حضرت داوود (علیه‌السلام)، [[معاد]] و یاد مرگ، تذکر و اتمام حجت راجع به انسان‌هایی که اهل طاعت و عمل نیستند.
الف) معارف اعتقادی راجع به توحید، نبوت حضرت داوود (علیه‌السلام)، [[معاد]] و یاد مرگ، تذکر و اتمام حجت راجع به انسان‌هایی که اهل طاعت و عمل نیستند.


ب) پیش‌بینی‌ها و پیش‌گویی‌ها؛ مانند بشارت به عیسی و [[حضرت یحیی|یحیی (علیه‌السلام)]] و بشارت به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر آخر الزمان (صلی الله علیه و آله و سلم)]] که به اسم از ایشان نام برده شده است. [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] در یکی از مجالس مباحثه که مأمون ترتیب داده بود، در مقابل «رأس جالوت»؛ (از بزرگان یهود)، وقتی به استدلال و احتجاج می‌پردازد، «سِفر اول» زبور داوود را شروع به قرائت کرد تا این‌که به نام [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد]]، [[علی بن ابی طالب|علی]]، [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]]، [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]] (علیهماالسلام)  رسید. سپس حضرت به خداوند قسم یاد کرد که این نام‌های مقدس در زبور آمده، و [[رأس جالوت]] هم آمدن این اسماء در زبور را پذیرفته و به آن تصریح کرده است<ref>حضرت داوود(علیه‌السلام)</ref>.
ب) پیش‌بینی‌ها و پیش‌گویی‌ها؛ مانند بشارت به عیسی و [[حضرت یحیی|یحیی (علیه‌السلام)]] و بشارت به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر آخر الزمان (صلی الله علیه و آله و سلم)]] که به اسم از ایشان نام برده شده است. [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] در یکی از مجالس مباحثه که مأمون ترتیب داده بود، در مقابل «رأس جالوت»؛ (از بزرگان یهود)، وقتی به استدلال و احتجاج می‌پردازد، «سِفر اول» زبور داوود را شروع به قرائت کرد تا این‌که به نام [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد]]، [[علی بن ابی‌طالب|علی]]، [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]]، [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]] (علیهماالسلام)  رسید. سپس حضرت به خداوند قسم یاد کرد که این نام‌های مقدس در زبور آمده، و [[رأس جالوت]] هم آمدن این اسماء در زبور را پذیرفته و به آن تصریح کرده است<ref>حضرت داوود(علیه‌السلام)</ref>.


هم‌چنین آمدن و [[منجی|ظهورمنجی]] برای انسان‌ها و این‌که در نهایت، وارثان زمین، بندگان شایسته خداوند هستند، از مسائلی است که به تصریح قرآن، <ref> انبیاء، 105</ref> و احادیث<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 9، ص 126، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref> در زبور به آن اشاره شده است.
هم‌چنین آمدن و [[منجی|ظهور منجی]] برای انسان‌ها و این‌که در نهایت، وارثان زمین، بندگان شایسته خداوند هستند، از مسائلی است که به تصریح قرآن، <ref> انبیاء، 105</ref> و احادیث<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 9، ص 126، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق</ref> در زبور به آن اشاره شده است.


ج) مسائل و دستورهای تربیتی و رفتاری؛ این مسائل در روایات تحت عنوان [[احادیث قدسی]] که در زبور آمده و خطاب به داوود نبی (علیه‌السلام) بوده، ذکر شده است<ref> طوسی، محمد بن الحسن‏، امالی، ص 107، قم، ‏ دار الثقافة، چاپ اول، 1414ق</ref>. در بعضی از احادیث آمده است که کتاب زبور؛ مانند انجیل و تورات نزد اهل‌بیت (علیه‌السلام) نگهداری می‌شود<ref> کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 226، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. ر. ک: «امام مهدی (عجه الله تعالی فرجهم الشریف) و همراه داشتن کتاب‌های انبیاء هنگام ظهور»، 45408</ref>.
ج) مسائل و دستورهای تربیتی و رفتاری؛ این مسائل در روایات تحت عنوان [[حدیث قدسی|احادیث قدسی]] که در زبور آمده و خطاب به داوود نبی (علیه‌السلام) بوده، ذکر شده است<ref> طوسی، محمد بن الحسن‏، امالی، ص 107، قم، ‏ دار الثقافة، چاپ اول، 1414ق</ref>. در بعضی از احادیث آمده است که کتاب زبور؛ مانند انجیل و تورات نزد اهل‌بیت (علیه‌السلام) نگهداری می‌شود<ref> کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 226، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. ر. ک: «امام مهدی (عجه الله تعالی فرجهم الشریف) و همراه داشتن کتاب‌های انبیاء هنگام ظهور»، 45408</ref>.


== اوصاف و ویژگی‌های شخصیتی ==
== اوصاف و ویژگی‌های شخصیتی ==
خط ۱۱۶: خط ۱۱۶:
شب زنده‌داری: «... إِنَّ دَاوُدَ ع قَامَ فِی مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّیْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لَا یَدْعُو فِیهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَه‏»<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهج‌البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 486، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref>.
شب زنده‌داری: «... إِنَّ دَاوُدَ ع قَامَ فِی مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّیْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لَا یَدْعُو فِیهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَه‏»<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهج‌البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 486، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref>.


نوف بکالی می‌گوید: شبی [[علی بن ابی طالب|امیر المؤمنین (علیه‌السلام)]] را دیدم از بسترش بیرون شد، به ستارگان دیده دوخت، سپس به من گفت: ای نوف! خوابی یا بیدار؟ گفتم: بیدارم یا امیر المؤمنین، فرمود:
نوف بکالی می‌گوید: شبی [[علی بن ابی‌طالب|امیر المؤمنین (علیه‌السلام)]] را دیدم از بسترش بیرون شد، به ستارگان دیده دوخت، سپس به من گفت: ای نوف! خوابی یا بیدار؟ گفتم: بیدارم یا امیر المؤمنین، فرمود:


ای نوف، خوشا به حال زاهدان در دنیا، و دل‌دادگان به آخرت. آنان مردمی هستند که زمین را فرش، و خاکش را بستر، و آبش را شربت خوش‌گوار قرار دادند، قرآن را لباس دل، و دعا را جامه رو نموده، و دنیا را بر طریقه [[مسیح]] از خود بریدند، چه بریدنی! ای نوف، داوود(علیه‌السلام) در مانند این ساعت از شب برخاست و گفت: این ساعتی است که عبد در این ساعت دعا نمی‌کند، مگر این‌که مستجاب شود<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهج‌البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 486، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref>.
ای نوف، خوشا به حال زاهدان در دنیا، و دل‌دادگان به آخرت. آنان مردمی هستند که زمین را فرش، و خاکش را بستر، و آبش را شربت خوش‌گوار قرار دادند، قرآن را لباس دل، و دعا را جامه رو نموده، و دنیا را بر طریقه [[مسیح]] از خود بریدند، چه بریدنی! ای نوف، داوود(علیه‌السلام) در مانند این ساعت از شب برخاست و گفت: این ساعتی است که عبد در این ساعت دعا نمی‌کند، مگر این‌که مستجاب شود<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهج‌البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 486، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref>.


== شغل قبل از نبوت ==
== شغل قبل از نبوت ==
[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] فرمود: «خداوند، داوود (علیه‌السلام) را هنگامی [[مبعوث]] کرد ‌که ایشان یک چوپان بود؛ هم‌چنین [[حضرت موسی(ع)|حضرت موسی (علیه‌السلام)]] را نیز هنگام چوپانی ایشان به نبوت برگزید؛ من نیز چوپانی گوسفندان را در منطقه جیاد به عهده داشتم<ref>ابن اثیر جزری، علی بن محمد، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج 1، ص 219 – 220؛ ج 3، ص 414، بیروت، دار الفکر، 1409ق؛ ر. ک: «چوپانی کردن حضرت داوود و سلیمان)، 101979</ref>».
[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]] فرمود: «خداوند، داوود (علیه‌السلام) را هنگامی [[بعثت|مبعوث]] کرد ‌که ایشان یک چوپان بود؛ هم‌چنین [[حضرت موسی|حضرت موسی (علیه‌السلام)]] را نیز هنگام چوپانی ایشان به نبوت برگزید؛ من نیز چوپانی گوسفندان را در منطقه جیاد به عهده داشتم<ref>ابن اثیر جزری، علی بن محمد، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج 1، ص 219 – 220؛ ج 3، ص 414، بیروت، دار الفکر، 1409ق؛ ر. ک: «چوپانی کردن حضرت داوود و سلیمان)، 101979</ref>».


== وفات ==
== وفات ==
خط ۱۳۳: خط ۱۳۳:


== آرامگاه ==
== آرامگاه ==
بر اساس نقل تاریخ آرام‌گاه داوود نبی (علیه‌السلام) در [[فلسطین|کشور فلسطین]]، در شهر [[بیت‌المقدس]]، [[کوه صهیون]] است<ref>مقدسی، محمد بن أحمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، ص 46، قاهره، مکتبة مدبولی، چاپ سوم، 1411ق</ref>.
بر اساس نقل تاریخ آرام‌گاه داوود نبی (علیه‌السلام) در [[فلسطین|کشور فلسطین]]، در شهر [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]]، [[کوه صهیون]] است<ref>مقدسی، محمد بن أحمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، ص 46، قاهره، مکتبة مدبولی، چاپ سوم، 1411ق</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۶۰

ویرایش