برائت در حج ابراهیمی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

=== برائت در لغت ===

اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّی» به معنای کناره گیری و بیزاری از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت باشد. لذا گفته می شود «بَرئْتُ مِنْ المَرض»؛ «از بیماری بهبودی یافتم» و «بَرئْتُ مِنْ فُلان»؛ «از دست فلانی نجات یافتم» و «تَبَرّأتُ أو أَبْرَأتُه مِنْ کذا و برِئْتُهُ»؛ «از فلان عمل بیزاری جستم و یا فلانی را از آن عمل بری ء ساختم». و در مفرد گفته می شود: «رجل بَری ءٌ» و در جمع گفته می شود: «قومٌ بُرآءٌ» و یا «قوم بریئون».