۲۲٬۰۶۱
ویرایش
برائت در حج ابراهیمی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه
(←پیشینه) |
(←پیشینه) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
ابراهیم خلیل الرحمن (علیه‌السلام) نخستین پیامبرى بود که با صراحت مسأله برائت از شرک و مشرکین را اعلام کرد و از این رو قرآن مسلمانان را به تأسى از آن بزرگوار می‌خواند: «قد کانت لکم اسوة حسنة فی ابراهیم والّذین معه إذ قالوا لقومهم إنّا براء منکم ومما تعبدون من دون اللّه ...» وامت اسلام در اعلان برائت از مشرکان به آن اسوه تاریخ انبیاء اقتدا کرده است ، لیکن با یک نگرش دقیق در قرآن کریم به روشنى درمى یابیم که برائت از مشرکین یکى از دو رکن اصلى توحید است و همه انبیاى الهى موظف بودند در کنار دعوت مردم به پرستش اللّه ، آنها را به اجتناب از قدرت هاى طاغوتى و برائت از مطلق شرک و مشرک دعوت نمایند: «ولقد بعثنا فی کل امّة رسولاً أن اعبدوا اللّه واجتنبوا الطاغوت». | |||
مسألۀ برائت از مشرکین آئینی اسلامی است که از زمان ابلاغ آن در سال نهم هجری مورد توجه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] و [[ائمه |ائمه (علیهم‌السلام)]] بوده است. | مسألۀ برائت از مشرکین آئینی اسلامی است که از زمان ابلاغ آن در سال نهم هجری مورد توجه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] و [[ائمه |ائمه (علیهم‌السلام)]] بوده است. | ||