قرآن مورخان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

همچنین آقای اسامه نبیل دربارۀ کتاب قرآن مورخان چنین می‎گوید: «در مقدمه کتاب تصریح گردیده که کتابی آسمانی نیست، بلکه کتابی تاریخی است که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] آن را از پیش خود نوشته است؛ در این کتاب مستشرقی آلمانی و یهودی‌الاصل در اصل [[قرآن]] و [[سنت پیامبر|سنت نبوی]] تشکیک کرده است؛ مجامع [[سکولاریسم|سکولار]] در فرانسه از این کتاب استقبال کردند و آن را اثری عظیم دانستند که قدسیت و حرمت قرآن را رد کرده و در وحی بودنش تشکیک می‌کند. باید گفت که این کتاب در چهارچوب کمپینی مغرضانه انجام می‌شود که تلاش می‌کند نسخه‌ای از اسلام ارائه کند که آن را از اسلامی که مسلمانان کشورهای اسلامی در گذشته و حال می‌شناسند متمایز کند؛ سارل سان برو مدیر «اندیشکدۀ پژوهش‌های ژئوسیاسی پاریس» در مقاله‌اش به دو زبان فرانسوی و عربی گفته است که این اثر عبارت است از منسجم‌سازی نصوص مقدسه از قرن نهم تا الان است که ظلمی است به اسلام که نصوص قرآن را مقتبس از نصوص [[آیین یهودیت|یهودیت]] و [[مسیحیت]] دانسته و معتقد است که گردانندگان این پروژه نهایت سعی خود را کرده‌اند تا این مسأله را اثبات کنند که عرب مضمون معنوی قرآن را از بین بردند و آن را تبدیل به یک متن سیاسی، نظامی و امپریالیستی کردند؛ وی در مقابل ادعای اثبات شده در قرآن مورخان مبنی بر وحیانی نبودن و بشری بودن قرآن کریم برخی از مستشرقان که به بشری نبودن قرآن اعتراف کرده‌اند را نام برده از جمله: (مارسیل بوازار، جاک بیرک، مارتین سمیث، دال ف. إیکلمان، ریچار لازاروس، ف. إی. بیترز، ریچارد بولییه، ریمون فاری و ...) وی گفته است که این کتاب اسلام را به جمود متهم کرده است. آقای اسامه نبیل در انتها این پروژه را یک پروژه ایدئولوژیک با نگاهی شیعی دانسته است.

# عدم وثاقت تاریخی [[قرآن]]؛  

# به جهت فتوحات اسلامی که توسط حاکمان اسلامی صورت گرفته مورخان به نفع حکومت‌های اسلامی این منابع را نوشته‌اند؛ بنابراین، منابع اسلامی قابل اعتماد نیست؛

# قرآن کتاب تاریخی است که در طول دو قرن نوشته شده است؛  

# قرآن یک متن مسأله‌دار و مسأله‌انگیز است،  سه عامل : الف - جنگ‌های داخلی بین مسلمین، ب-  فتوحات، ج - پیدایش امپراتوری عرب، علت مسأله‌انگیز بودن قرآن می‌باشد؛

# از آنجا که پیشگویی پیامبر در فرارسیدن قریب‌الوقوع [[آخرالزمان]] و [[علی بن ابی‌طالب|علی (علیه‌السلام)]] به‌عنوان مسیح موعود تحقق نیافت و هر دو بعد از مدتی از دنیا رفتند تغییرات جدی در قرآن توسط حاکمان بعدی اموی خاصه [[عبدالملک بن مروان]] صورت گرفت از جمله آنکه بعد آخرالزمانی که اصلی‌ترین رسالت پیامبر بود کمرنگ گردید.