۸۸٬۱۲۶
ویرایش
سید شهاب الدین مرعشی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
علامه سید علی مرعشی معروف به سید الاطباء و سید الحکماء(۱۲۰۲-۱۳۱۶ ق) از عالمان و طبیبان معمر عصر خودش بود. وی در نیمه دوم قرن سیزدهم در نجف اشرف صاحب فرزندی شد که نامش را محمود و لقبش را شمس‌الدین نهاد. سال تولد سید محمود را با این‌که ۱۲۶۰ و ۱۲۷۹ نیز گفته‌اند، ولی فرزندش آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی سال ولادت او را در الاجازه الکبیره خود، ۱۲۷۰ ق یاد می‌کند. | علامه سید علی مرعشی معروف به سید الاطباء و سید الحکماء(۱۲۰۲-۱۳۱۶ ق) از عالمان و طبیبان معمر عصر خودش بود. وی در نیمه دوم قرن سیزدهم در نجف اشرف صاحب فرزندی شد که نامش را محمود و لقبش را شمس‌الدین نهاد. سال تولد سید محمود را با این‌که ۱۲۶۰ و ۱۲۷۹ نیز گفته‌اند، ولی فرزندش آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی سال ولادت او را در الاجازه الکبیره خود، ۱۲۷۰ ق یاد می‌کند. | ||
مادر سید‌محمود، بی بی شرف شمس طباطبایی نام داشت که دانشمندی فقیه و محدثی فاضل و ربیب صاحب جواهر بود و در ضمن دخترعموی پدر [[سید | مادر سید‌محمود، بی بی شرف شمس طباطبایی نام داشت که دانشمندی فقیه و محدثی فاضل و ربیب صاحب جواهر بود و در ضمن دخترعموی پدر [[سید محمدحسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] صاحب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)]] هم می‌باشد. سید محمود در زیر سایه پدر دانشمند و گرامی خویش و در دامان مادری بزرگوار بزرگ شد و مراحل کودکی و نونهالی را پشت سر گذاشت. خواندن و نوشتن را فراگرفت و سپس مانند اسلاف خود به دانش ورزی روی نهاد و تحصیل علوم و فنون را آغاز کرد. ناگفته نگذاریم که دو شخصیت دیگر با نام سید محمود مرعشی از علمای شیعی قرن چهاردهم هجری هستند که یکی از آنان سید محمود معلم مرعشی شوشتری و دیگری سید محمود مرعشی شوشتری(آخرین شاگرد [[محمد کاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] که یک دهه بعد از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]]، در سن فراتر از صدسالگی به رحمت خدا رفت) می‌باشد. | ||
== تحصیلات، اساتید و مشایخ == | == تحصیلات، اساتید و مشایخ == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== حکایات و قصص == | == حکایات و قصص == | ||
مرحوم شمس‌الدین مرعشی نجفی عالمی وقور، متین، متقی، متواضع، عابد و زاهد، ساعی و کوشا و بسیار اهل [[عبادت]] و [[دعا]] بود. مرحوم مرعشی نجفی از پدر خویش به تاریخ ۱۳۳۶ ق در [[مسجد سهله]] به صورت مستند از حضرت [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] نقل می‌کند که این دعا در شدائد و گرفتاری‌ها خوانده می‌شود: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهم انا نخاف منک و نخاف ممن لا یخاف منک؛ احفظنا بحق من یخاف منک من شر ما لا یخاف منک». | مرحوم شمس‌الدین مرعشی نجفی عالمی وقور، متین، متقی، متواضع، عابد و زاهد، ساعی و کوشا و بسیار اهل [[عبادت]] و [[دعا]] بود. مرحوم مرعشی نجفی از پدر خویش به تاریخ ۱۳۳۶ ق در [[مسجد سهله]] به صورت مستند از حضرت [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد (علیه‌السلام)]] نقل می‌کند که این دعا در شدائد و گرفتاری‌ها خوانده می‌شود: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهم انا نخاف منک و نخاف ممن لا یخاف منک؛ احفظنا بحق من یخاف منک من شر ما لا یخاف منک». | ||
در زمینه مخفی ماندن مزار مطهر سیده نساء العالمین [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت فاطمه الزهراء(سلام الله علیها)]] نیز حکایتی از مرحوم سید محمود مرعشی معروف است که به نقل آن مبادرت می‌گردد. آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی فرمود: پدرم مرحوم آیت‌الله سید محمود مرعشی که در نجف اشرف می‌زیست، بسیار علاقمند بود که به طریقی، قبر شریف [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا(سلام الله علیها)]] را بیابد. برای این مقصود ختم مُجَرَّبی انتخاب نمود و چهل شب آن را انجام داد. شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان، به بستر خواب رفت، در عالَم خواب به محضر [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]] یا [[جعفر بن محمد ( | در زمینه مخفی ماندن مزار مطهر سیده نساء العالمین [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت فاطمه الزهراء(سلام الله علیها)]] نیز حکایتی از مرحوم سید محمود مرعشی معروف است که به نقل آن مبادرت می‌گردد. آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی فرمود: پدرم مرحوم آیت‌الله سید محمود مرعشی که در نجف اشرف می‌زیست، بسیار علاقمند بود که به طریقی، قبر شریف [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا(سلام الله علیها)]] را بیابد. برای این مقصود ختم مُجَرَّبی انتخاب نمود و چهل شب آن را انجام داد. شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان، به بستر خواب رفت، در عالَم خواب به محضر [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر]] یا [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق]] (علیهما‌السلام) رسید، امام به او فرمود: «عَلَیکَ بِکَریمَۀ اَهلِ البَیتِ؛ به دامن [[فاطمه بنت موسی بن جعفر|کریمه اهل‌بیت]] متوسل شو.» ایشان تصور کرد منظور امام (علیه‌السلام) از این جمله، [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] است. از این رو عرض کرد: «آری قربان شما شوم، من نیز خَتم را برای همین گرفتم که محلّ شریف قبر آن حضرت را دقیق تر بدانم و زیارتش کنم.» امام (علیه‌السلام) فرمود: «منظور من قبر شریف [[فاطمه بنت موسی بن جعفر]] (سلام الله علیها) در قم است.»؛ سپس افزود: به خاطر مصالحی، [[خدا|خداوند]] اراده نموده که قبر حضرت زهرا (سلام الله علیها) برای همیشه مخفی باشد، از این رو قبر حضرت معصومه (سلام الله علیها) را تجلّیگاه قبر شریف حضرت زهرا (سلام الله علیها) قرار داده است. اگر قرار بود قبر حضرت آشکار شود، همان شکوه و عظمت مرقد شریف حضرت زهرا را برای قبر حضرت معصومه قرار داده است. | ||
مرحوم آیت‌الله سید محمود مرعشی وقتی از خواب برخاست، تصمیم گرفت که به قصد زیارت حضرت معصومه (سلام الله علیها) به قم مهاجرت کند. از این جهت، با همه اعضای خانواده‌اش از نجف اشرف، عازم قم شد و توفیق زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه (سلام الله علیها) را دریافت. آن مرحوم سرانجام به نجف بازگشت و فرزند برومندش آیت‌الله‌العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی به قم آمد و تا انتهای زندگی در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) زیست. ایشان هر روز صبح قبل از [[اذان]] صبح به [[زیارت قبور|زیارت]] حضرت معصومه می‌رفتند و حتی گاهی اوقات پشت در می‌ماندند تا در حرم باز شود. خود آیت‌الله مرعشی نجفی می‌فرمود: شصت سال است که هر روز من از نخستین زائران حضرت معصومه (سلام الله علیها) هستم. | مرحوم آیت‌الله سید محمود مرعشی وقتی از خواب برخاست، تصمیم گرفت که به قصد زیارت حضرت معصومه (سلام الله علیها) به قم مهاجرت کند. از این جهت، با همه اعضای خانواده‌اش از نجف اشرف، عازم قم شد و توفیق زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه (سلام الله علیها) را دریافت. آن مرحوم سرانجام به نجف بازگشت و فرزند برومندش آیت‌الله‌العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی به قم آمد و تا انتهای زندگی در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) زیست. ایشان هر روز صبح قبل از [[اذان]] صبح به [[زیارت قبور|زیارت]] حضرت معصومه می‌رفتند و حتی گاهی اوقات پشت در می‌ماندند تا در حرم باز شود. خود آیت‌الله مرعشی نجفی می‌فرمود: شصت سال است که هر روز من از نخستین زائران حضرت معصومه (سلام الله علیها) هستم. | ||