confirmed
۵٬۸۰۳
ویرایش
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
{{ب| عِظاتُ الدّهرِ وَ ألجیالُ منها|بِبَغـدادَ وَ أنـدُلسَ فُنـون}} | {{ب| عِظاتُ الدّهرِ وَ ألجیالُ منها|بِبَغـدادَ وَ أنـدُلسَ فُنـون}} | ||
{{پایان شعر}} از تاریخ جویا شو و به عبرتهایی که ملّتها و نسلهای گذشته برای تو فراهم کرده نیک بنگر/ پندهای روزگار و نسلهای آن در بغداد و اندلس؛ | {{پایان شعر}} از تاریخ جویا شو و به عبرتهایی که ملّتها و نسلهای گذشته برای تو فراهم کرده نیک بنگر/ پندهای روزگار و نسلهای آن در بغداد و اندلس؛ | ||
#مبارزه با استعمارگران و ايستادگی در برابر آنها: بنی التامیز، کونوا کیف شئتم | #مبارزه با استعمارگران و ايستادگی در برابر آنها:{{شعر}} | ||
{{ب|بنی التامیز، کونوا کیف شئتم|فلن ندعَ الکفـاحَ و لـن نلینام }}{{ب|خذوا أنصارکـم إنّا نراهم|لنـا و لقومنـا الـداءَ الـدَّفِینا}} {{ب|همُ ألعـداءُ لسنا من ذویهم|و لیسوا فیذ الشدائد من ذوینا}}{{ب|ذممنا عهدکم فمتی نراکـم|تشـدّون الرّحـالَ مودّعـینا}} {{ب|زعمتم أن موعدکم قـریبٌ|کذبتم أمّـةً تُحصَـی السنینا}} | |||
{{پایان شعر}}ای فرزندان رودخانهی تایمز!(ای استعمارگران انگلیسی) هرگونه میخواهید رفتار کنید، ما دست از مبارزه خود بر نخواهیم داشت و هرگزاز خود نرمش نشان نخواهیم داد/ آنها دشمنان ما هستند و ما از آنها نیستیم و آنها هم به هنگام سختیها از ما نیستند و در کنار ما قرار نمیگیرند/ به عهد و پیمانمان با شما وفا کردیم پس کِی شما را خواهیم یافت که اسباب سفر خودرا میبندید و با ما وداع میکنید؛ | |||
# دعوت به اتّحاد و همبستگی برای آزادی وطن: إیه یا بنــی مصــر أما وعظتکم/ ما تصنــع ألاحـــداثُ وألایامُ/ إیه فقد طمــت الخطوبُ و ها لنا/ فیهارکـــامٌ یعتلیــه رکـامُ/ سوســوا أمــورکم سیاسة/ حازم فلعلّ معــوّج ألمــورِد یقـام: ای مردم مصر! آیا شما را به پند گرفتن از حوادث روزگار و ایام آگاهی ندادم؟ آری سختیها و گرفتاریها شدیدتر شد و در تودهای از گرفتاریها و مشکلات گرفتار آمدیم. با سیاستی مدبّرانه کارهای خود را اداره کنید، چه بسا که کژیها و ناراستیها به راستی گرایند! | # دعوت به اتّحاد و همبستگی برای آزادی وطن: إیه یا بنــی مصــر أما وعظتکم/ ما تصنــع ألاحـــداثُ وألایامُ/ إیه فقد طمــت الخطوبُ و ها لنا/ فیهارکـــامٌ یعتلیــه رکـامُ/ سوســوا أمــورکم سیاسة/ حازم فلعلّ معــوّج ألمــورِد یقـام: ای مردم مصر! آیا شما را به پند گرفتن از حوادث روزگار و ایام آگاهی ندادم؟ آری سختیها و گرفتاریها شدیدتر شد و در تودهای از گرفتاریها و مشکلات گرفتار آمدیم. با سیاستی مدبّرانه کارهای خود را اداره کنید، چه بسا که کژیها و ناراستیها به راستی گرایند! | ||