confirmed
۵٬۷۱۸
ویرایش
گیلعاد شلیط: تفاوت میان نسخه‌ها
←تلاش‌های نافرجام اسرائیل برای رهایی شلیط
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
===تلاش‌های نافرجام اسرائیل برای رهایی شلیط=== | ===تلاش‌های نافرجام اسرائیل برای رهایی شلیط=== | ||
بعد از این عملیات غرور‌آمیز حماس، رژیم صهیونیستی بسیار غافلگیر شده و بلافاصله بعد از اطلاع از این عملیات وارد عمل شد. اسرائیل در ۲۸ ژوئن سال ۲۰۰۶ م، دقیقا بعد از سه روز از وقوع این واقعه، به نیروهای خود دستور داد تا برای جستجوی شلیط وارد خان یونس شوند. سخنگوی سفارت رژیم صهیونیستی و همچنین سایر مقامات این رژیم نیز با بی اعتنایی به تمامی گزینه‌های دیپلماتیک و پیگیری وضعیت نیروی اسیر شده خود از طریق روابط بین المللی و سیاسی، به محمود عباس اولتیماتوم دادند که باید شلیط ربوده شده توسط نیروهای حماس را هر چه زودتر به اسرائیل بازگرداند. در همان روز، جنگنده‌های نیروی هوایی رژیم اسرائیل، به بهانه حمایت دولت سوریه و بشار اسد از جنبش حماس، بر فراز کاخ بشار اسد در لاذقیه، به پرواز درآمدند. سرویس‌های اطلاعات داخلی این رژیم (شین بت) تلاش بسیار کردند تا ضمن اطلاع از سرنوشت شلیط وی را آزاد کند و شین بت جاوسوسان بسیاری را روانه نوار غزه کرد تا از محل اختفای وی مطلع شود که تمام این اقدامات با شکست مواجه شد. اگرچه صهیونیست‌ها بعد از عملیات موفق نیروهای حماس، به شدت عصبانی بودند و راهکارهای مختلفی مانند تهدید و ارعاب در عرصه سیاسی و نظامی را به نمایش گذاشتند، با این حال، این تحکم و زورگویی سیاسی و تحرکات نظامی صهیونیست‌ها در بازپس‌گیری شلیط شکست خورد و راه به جایی نبرد. به جز رژیم صهیونیستی؛ اتحادیه اروپا و فرانسه نیز به محض انتشار خبر اسارت شلیط، به دلیل این‌که وی دارای تابعیت کشور فرانسه بود، پیگیر وضعیت او شدند و اما نتوانستند کاری برای آزادی وی کنند. شلیط، در مجموع ۱۹۳۴ روز (پنج سال) در مکانی نامعلوم در نوار غزه زندانی بود و در این مدت تنها نشانه حیات وی، یک نوار صوتی، یک فیلم ضبط شده و سه نامه بود. | بعد از این عملیات غرور‌آمیز حماس، رژیم صهیونیستی بسیار غافلگیر شده و بلافاصله بعد از اطلاع از این عملیات وارد عمل شد. اسرائیل در ۲۸ ژوئن سال ۲۰۰۶ م، دقیقا بعد از سه روز از وقوع این واقعه، به نیروهای خود دستور داد تا برای جستجوی شلیط وارد خان یونس شوند. سخنگوی سفارت رژیم صهیونیستی و همچنین سایر مقامات این رژیم نیز با بی اعتنایی به تمامی گزینه‌های دیپلماتیک و پیگیری وضعیت نیروی اسیر شده خود از طریق روابط بین المللی و سیاسی، به محمود عباس اولتیماتوم دادند که باید شلیط ربوده شده توسط نیروهای حماس را هر چه زودتر به اسرائیل بازگرداند. در همان روز، جنگنده‌های نیروی هوایی رژیم اسرائیل، به بهانه حمایت دولت سوریه و بشار اسد از جنبش حماس، بر فراز کاخ بشار اسد در لاذقیه، به پرواز درآمدند. سرویس‌های اطلاعات داخلی این رژیم (شین بت) تلاش بسیار کردند تا ضمن اطلاع از سرنوشت شلیط وی را آزاد کند و شین بت جاوسوسان بسیاری را روانه نوار غزه کرد تا از محل اختفای وی مطلع شود که تمام این اقدامات با شکست مواجه شد. اگرچه صهیونیست‌ها بعد از عملیات موفق نیروهای حماس، به شدت عصبانی بودند و راهکارهای مختلفی مانند تهدید و ارعاب در عرصه سیاسی و نظامی را به نمایش گذاشتند، با این حال، این تحکم و زورگویی سیاسی و تحرکات نظامی صهیونیست‌ها در بازپس‌گیری شلیط شکست خورد و راه به جایی نبرد. به جز رژیم صهیونیستی؛ اتحادیه اروپا و فرانسه نیز به محض انتشار خبر اسارت شلیط، به دلیل این‌که وی دارای تابعیت کشور فرانسه بود، پیگیر وضعیت او شدند و اما نتوانستند کاری برای آزادی وی کنند. شلیط، در مجموع ۱۹۳۴ روز (پنج سال) در مکانی نامعلوم در نوار غزه زندانی بود و در این مدت تنها نشانه حیات وی، یک نوار صوتی، یک فیلم ضبط شده و سه نامه بود. | ||
==تسلیم اسرائیل با پذیرش توافقنامه تبادل اسرای فلسطینی== | |||
پس از به بن بست رسیدن گزینه‌های روی میز رژیم صهیونیستی در آزادی شلیط، این رژیم مذاکرات غیر رسمی خود را با حماس در ۱ ژوئیه سال ۲۰۰۶ م، شش روز پس از ربوده شدن شلیط، آغاز کرد و در گام نخست، گرشون باسکین، رئیس هیئت مدیره مرکز تحقیقات و اطلاعات اسرائیل، با هماهنگی با دکتر غازی حمد، سخنگوی حماس، یک تماس تلفنی را بین او ( دکتر غازی حمد) و نوام شلیط، پدر این سرباز ترتیب داد. همچنین باسکین طی تماس تلفنی با ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، او را از این تماس مطلع کرد. اواخر دسامبر سال ۲۰۰۶ م، دولت مصر به عنوان واسطه و میانجیگر بین رژیم صهیونستی و جنبش حماس، مفاد مورد توافق طرفین برای تبادل شلیط با زندانیان فلسطینی را اعلام کرد که بر اساس این توافق در إزای آزادی شلیط توسط جنبش حماس، رژیم صهیونیستی نیز متعهد شد تا هزار زندانی فلسطینی را در دو مرحله آزاد کند. روزنامه هاآرتص اسرائیل بعد از این توافق گزارش داد که رژیم صهیونیستی پیشنهاد مبادله زندانیان را مطرح و تهدید کرده که اگر حماس|جنبش حماس این پیشنهاد را رد کند، هیچگونه مبادله‌ای انجام نخواهد شد. جنبش حماس نیز در پاسخ هشدار داد که به نتیجه نرسیدن این مذاکرات منجر به «ناپدید شدن» شلیط خواهد شد. | |||
===نحوه اجرای طرح مبادله=== | |||
اگرچه مفاد این توافقنامه در اواخر سال 2006 م، با میانجگیری دولت مصر بین رژیم صهیونیستی و جنبش حماس امضا شد، اما عملیات مبادله شلیط اسرائیلی با بیش از هزار نفر از زندانیان فلسطینی، بعد پنج سال در سال 2011 م، آغاز شد. تبادل اسرا بین طرفین در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله نخست در صبح 19 اکتبر سال 2011 م، اسرائیل 477 اسیر فلسطینی را آزاد و تحویل صلیب سرخ بین المللی داد و در مقابل جنبش حماس، گیلعاد شلیط را به مصر تحویل داد که این تبادل نشان دهنده آغاز روند مبادله بود. در 18 دسامبر 2011 م نیز مرحله دوم، تکمیل قرارداد، اسرائیل 550 اسیر فلسطینی را آزاد کرد که 505 نفر از آنان راهی کرانه باختری و بقیه به سمت نوار غزه حرکت کردند. | |||