پرش به محتوا

گیلعاد شلیط: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:


===تلاش‌های نافرجام اسرائیل برای رهایی شلیط===
===تلاش‌های نافرجام اسرائیل برای رهایی شلیط===
[[پرونده:|بی‌قاب|راست|]]
[[پرونده:گیلعاد شلیط 2.jpg|بی‌قاب|راست|]]
بعد از این عملیات غرور‌آمیز حماس، [[رژیم صهیونیستی]] بسیار غافلگیر شده و بلافاصله بعد از اطلاع از این عملیات وارد عمل شد. اسرائیل در ۲۸ ژوئن سال ۲۰۰۶ م، دقیقا بعد از سه روز از وقوع این واقعه، به نیروهای خود دستور داد تا برای جستجوی شلیط وارد خان یونس شوند. سخنگوی سفارت رژیم صهیونیستی و همچنین سایر مقامات این رژیم نیز با بی اعتنایی به تمامی گزینه‌های دیپلماتیک و پیگیری وضعیت نیروی اسیر شده خود از طریق روابط بین المللی و سیاسی، به [[محمود عباس]] اولتیماتوم دادند که باید شلیط ربوده شده توسط نیروهای [[حماس]] را هر چه زودتر به اسرائیل بازگرداند. در همان روز، جنگنده‌های نیروی هوایی رژیم اسرائیل، به بهانه حمایت دولت [[سوریه]] و [[بشار اسد]] از [[  حماس|جنبش حماس]]، بر فراز کاخ بشار اسد در لاذقیه، به پرواز درآمدند. سرویس‌های اطلاعات داخلی این رژیم (شین بت) تلاش بسیار کردند تا ضمن اطلاع از سرنوشت شلیط وی را آزاد کند و شین بت جاوسوسان بسیاری را روانه نوار غزه کرد تا از محل اختفای وی مطلع شود که تمام این اقدامات با شکست مواجه شد. اگرچه صهیونیست‌ها بعد از عملیات موفق نیروهای حماس، به شدت عصبانی بودند و راهکارهای مختلفی مانند تهدید و ارعاب در عرصه سیاسی و نظامی را به نمایش گذاشتند، با این حال، این تحکم و زورگویی سیاسی و تحرکات نظامی صهیونیست‌ها در بازپس‌گیری شلیط شکست خورد و راه به جایی نبرد. به جز [[رژیم صهیونیستی]]؛ اتحادیه [[اروپا]] و [[فرانسه]] نیز به محض انتشار خبر اسارت شلیط، به دلیل این‌که وی دارای تابعیت کشور فرانسه بود، پیگیر وضعیت او شدند و اما نتوانستند کاری برای آزادی وی کنند. شلیط، در مجموع ۱۹۳۴ روز (پنج سال) در مکانی نامعلوم در نوار [[غزه]] زندانی بود و در این مدت تنها نشانه حیات وی، یک نوار صوتی، یک فیلم ضبط شده و سه نامه بود<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/7937292/%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86-%DB%8C%D8%A7-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D9%84-%D8%B2%D9 فلسطین یا رژیم صهیونیستی؟ برنده طرح تبادل زندانیان کدام طرف است؟، باشگاه خبرنگاران جوان]،</ref>.
بعد از این عملیات غرور‌آمیز حماس، [[رژیم صهیونیستی]] بسیار غافلگیر شده و بلافاصله بعد از اطلاع از این عملیات وارد عمل شد. اسرائیل در ۲۸ ژوئن سال ۲۰۰۶ م، دقیقا بعد از سه روز از وقوع این واقعه، به نیروهای خود دستور داد تا برای جستجوی شلیط وارد خان یونس شوند. سخنگوی سفارت رژیم صهیونیستی و همچنین سایر مقامات این رژیم نیز با بی اعتنایی به تمامی گزینه‌های دیپلماتیک و پیگیری وضعیت نیروی اسیر شده خود از طریق روابط بین المللی و سیاسی، به [[محمود عباس]] اولتیماتوم دادند که باید شلیط ربوده شده توسط نیروهای [[حماس]] را هر چه زودتر به اسرائیل بازگرداند. در همان روز، جنگنده‌های نیروی هوایی رژیم اسرائیل، به بهانه حمایت دولت [[سوریه]] و [[بشار اسد]] از [[  حماس|جنبش حماس]]، بر فراز کاخ بشار اسد در لاذقیه، به پرواز درآمدند. سرویس‌های اطلاعات داخلی این رژیم (شین بت) تلاش بسیار کردند تا ضمن اطلاع از سرنوشت شلیط وی را آزاد کند و شین بت جاوسوسان بسیاری را روانه نوار غزه کرد تا از محل اختفای وی مطلع شود که تمام این اقدامات با شکست مواجه شد. اگرچه صهیونیست‌ها بعد از عملیات موفق نیروهای حماس، به شدت عصبانی بودند و راهکارهای مختلفی مانند تهدید و ارعاب در عرصه سیاسی و نظامی را به نمایش گذاشتند، با این حال، این تحکم و زورگویی سیاسی و تحرکات نظامی صهیونیست‌ها در بازپس‌گیری شلیط شکست خورد و راه به جایی نبرد. به جز [[رژیم صهیونیستی]]؛ اتحادیه [[اروپا]] و [[فرانسه]] نیز به محض انتشار خبر اسارت شلیط، به دلیل این‌که وی دارای تابعیت کشور فرانسه بود، پیگیر وضعیت او شدند و اما نتوانستند کاری برای آزادی وی کنند. شلیط، در مجموع ۱۹۳۴ روز (پنج سال) در مکانی نامعلوم در نوار [[غزه]] زندانی بود و در این مدت تنها نشانه حیات وی، یک نوار صوتی، یک فیلم ضبط شده و سه نامه بود<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/7937292/%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86-%DB%8C%D8%A7-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D9%84-%D8%B2%D9 فلسطین یا رژیم صهیونیستی؟ برنده طرح تبادل زندانیان کدام طرف است؟، باشگاه خبرنگاران جوان]،</ref>.