زکات: تفاوت میان نسخه‌ها

زکات از ریشه لغوی «ز ک و» دلالت بر رشد و نمو و زیاد شدن دارد. <ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۶ ـ ۱۷</ref> خلیل بن احمد درباره معنای لغوی زکات می‌گوید: زکات مال به معنای پاک کردن آن است و جمله «زکا الزرع یزکو زکاء» به معنای رشد کردن کشتزار و محصولات می‌باشد. <ref>فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۳۹۴ </ref> [[راغب اصفهانی]] اصل زکات را به معنای رشدی که از برکت خداوند به دست آمده می‌داند. <ref>راغب اصفهانی، المفردات، ماده «زکو»</ref> و [[سید محمد حسین طباطبایی]] معنای لغوی زکات را تطهیر می‌داند. <ref> طباطبایی، المیزان، ج ۱۵، ص۹؛ ترجمه المیزان، ج ۱۵، ص۱۲ </ref>

در [[شرع اسلام]]، زکات اسم صدقۀ واجب از مال است. و زکات‌دهندگان به وسیله دادن زکات نزد خدای سبحان پاک می‌گردند و قول خداوند متعال به همین معنا اشاره دارد که فرمود: خُذْ مِنْ امْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکیهِمْ بِها... ؛ <ref>سوره توبه، آیه ۱۰۳</ref> از دارایی‌هایشان صدقه (زکات) بستان تا بدان وسیله آنان را پاک و منزه سازی. <ref> احکام روزه، نعمت الله یوسفیان، ص ۶۳</ref>  

[[جعفر بن محمد (صادق‌)]] <ref>ر. ک:مقاله امام صادق(ع)</ref> درباره زکات می‌فرماید: همانا خداوند زکات را جهت آزمایش ثروتمندان و یاری فقیران قرار داد و اگر مردم زکات اموال خود را بپردازند، مسلمانی فقیر و نیازمند باقی نخواهد ماند و به آنچه که خداوند واجب نموده بی‌نیاز خواهد شد؛ و مردم فقیر، محتاج، گرسنه و عریان نمی‌شوند مگر به خاطر گناه ثروتمندان. <ref>وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۴</ref>