confirmed، مدیران
۳۷٬۱۷۱
ویرایش
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
=== انتخابات === | === انتخابات === | ||
حزب او، هم ردیف با [[حزب ملیگرای بنگلادش|حزب ملیگرای بنگلادش]] به رهبری [[خالده ضیاء]] همسر [[ضیاء الرحمن]] به فعالیت برای انتخاب یک دولت دموکراتیک ادامه میداد و آنها با برگزاری انتخاباتی دموکراتیک در سال 1991م که به پیروزی حزب ملیگرای بنگلادش منتهی شد به این هدف دست یافتند. | حزب او، هم ردیف با [[حزب ملیگرای بنگلادش|حزب ملیگرای بنگلادش]] به رهبری [[خالده ضیاء]] همسر [[ضیاء الرحمن]] به فعالیت برای انتخاب یک دولت [[دموکراتیک]] ادامه میداد و آنها با برگزاری انتخاباتی دموکراتیک در سال 1991م که به پیروزی حزب ملیگرای بنگلادش منتهی شد به این هدف دست یافتند. | ||
او و حزبش در انتخاباتهای پارلمانی 1986م که تحت ریاستجمهوری '''ارشاد''' برگزار شد، شرکت کردند. تصمیم وی برای شرکت در انتخابات توسط مخالفان او مورد انتقاد قرار گرفت زیرا دیگر گروه مخالف به رهبری خالده ضیا این رای گیری را تحریم کرده بود. با این حال حامیان او تاکید داشتند که او از این موقعیت برای به چالش کشیدن حکومت وقت بهره میبرد. '''ارشاد''' در دسامبر 1987م پارلمان را ملغی اعلام کرد. او این کار را زمانی انجام داد که حسینه واجد و حزبش در تلاش برای برگزاری یک انتخابات آزاد تحت دولت بی طرف از پارلمان استعفا داده بودند. | او و حزبش در انتخاباتهای پارلمانی 1986م که تحت ریاستجمهوری '''ارشاد''' برگزار شد، شرکت کردند. تصمیم وی برای شرکت در انتخابات توسط مخالفان او مورد انتقاد قرار گرفت زیرا دیگر گروه مخالف به رهبری خالده ضیا این رای گیری را تحریم کرده بود. با این حال حامیان او تاکید داشتند که او از این موقعیت برای به چالش کشیدن حکومت وقت بهره میبرد. '''ارشاد''' در دسامبر 1987م پارلمان را ملغی اعلام کرد. او این کار را زمانی انجام داد که حسینه واجد و حزبش در تلاش برای برگزاری یک انتخابات آزاد تحت دولت بی طرف از پارلمان استعفا داده بودند. | ||
==== انتخابات 1991م ==== | ==== انتخابات 1991م ==== | ||
پس از چند سال حکومت '''ارشاد''' اعتراضات و اعتصابات گسترده تا حدی بیثباتی ایجاد کرد که اقتصاد کشور فلج شد. اعتراضات گسترده در دسامبر 1990م ارشاد را که به نفع شهابالدین معاونش استعفا داده بود، مجبور به کنارهگیری از قدرت کرد. دولت موقت به ریاست '''شهابالدین احمد''' انتخابات سراسری پارلمانی را برگزار کرد. حزب ملیگرای بنگلادش به رهبری خالده ضیا اکثریت را به دست آورد و لیگ عوامی به رهبری او به بزرگترین حزب مخالف تبدیل شد. <br> | پس از چند سال حکومت '''ارشاد''' اعتراضات و اعتصابات گسترده تا حدی بیثباتی ایجاد کرد که اقتصاد کشور فلج شد. اعتراضات گسترده در دسامبر 1990م ارشاد را که به نفع شهابالدین معاونش استعفا داده بود، مجبور به کنارهگیری از قدرت کرد. دولت موقت به ریاست '''شهابالدین احمد''' انتخابات سراسری پارلمانی را برگزار کرد. حزب ملیگرای بنگلادش به رهبری خالده ضیا اکثریت را به دست آورد و لیگ عوامی به رهبری او به بزرگترین حزب مخالف تبدیل شد. <br> | ||
خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
او و حزبش به همراه سایر احزاب اپوزیسیون خواستار برگزاری انتخابات سراسری بعدی تحت سرپرستی یک دولت بیطرف و گنجانده شدن این درخواست در قانون اساسی شد. حزب حاکم وقت این خواستها را رد کرد. | او و حزبش به همراه سایر احزاب اپوزیسیون خواستار برگزاری انتخابات سراسری بعدی تحت سرپرستی یک دولت بیطرف و گنجانده شدن این درخواست در قانون اساسی شد. حزب حاکم وقت این خواستها را رد کرد. | ||
احزاب اپوزیسیون یک مبارزه بیسابقهای را آغاز کردند و خواستار اعتصاب برای چند هفته شدند. دولت آنها را متهم کرد که اقتصاد را از بین میبرد، در حالی که مخالفان تاکید داشتند حزب حاکم میتواند این مشکل را با برآورده کردن تقاضای آنها حل کند. در اواخر 1995م، نمایندگان عوامی لیگ و سایر احزاب از پارلمان استعفا دادند. پارلمان دوره خود را به پایان رساند و انتخابات سراسری در 15 فوریه سال 1996م برگزار شد. <br> | احزاب اپوزیسیون یک مبارزه بیسابقهای را آغاز کردند و خواستار اعتصاب برای چند هفته شدند. دولت آنها را متهم کرد که اقتصاد را از بین میبرد، در حالی که مخالفان تاکید داشتند حزب حاکم میتواند این مشکل را با برآورده کردن تقاضای آنها حل کند. در اواخر 1995م، نمایندگان عوامی لیگ و سایر احزاب از پارلمان استعفا دادند. پارلمان دوره خود را به پایان رساند و انتخابات سراسری در 15 فوریه سال 1996م برگزار شد. <br> | ||
انتخابات توسط تمام احزاب اصلی به جز حزب حاکم ملیگرا تحریم شد. پارلمان جدید که عمدتا از اعضای حزب حاکم تشکیل شده بود، قانون اساسی را اصلاح کرد تا مفادی را در مورد دولت سرپرست بر انتخابات به آن بیافزاید. انتخابات پارلمانی بعدی در تاریخ 30 ژوئن سال 1996 تحت سرپرستی یک حکومت بیطرف برگزار شد. | انتخابات توسط تمام احزاب اصلی به جز حزب حاکم ملیگرا تحریم شد. پارلمان جدید که عمدتا از اعضای حزب حاکم تشکیل شده بود، قانون اساسی را اصلاح کرد تا مفادی را در مورد دولت سرپرست بر انتخابات به آن بیافزاید. انتخابات پارلمانی بعدی در تاریخ 30 ژوئن سال 1996 تحت سرپرستی یک حکومت بیطرف برگزار شد. | ||
=== دوران نخستوزیری === | === دوران نخستوزیری === | ||
او از سال 1996 تا 2001م، به عنوان نخستوزیر بنگلادش انتخاب شد. او اولین نخستوزیر بنگلادشی بود که از زمان استقلال این کشور دوره نخستوزیریاش را کامل بر سر کار بود. او معاهده شراکت آب رود گنگ را با هند امضا کرد. دولت او صنعت مخابرات را به بخش خصوصی واگذار کرد. در سال 1999م، دولت بنگلادش '''سیاست صنعت جدید''' را آغاز کرد که هدف آن تقویت بخش خصوصی و تقویت رشد بود. | او از سال 1996 تا 2001م، به عنوان نخستوزیر بنگلادش انتخاب شد. او اولین نخستوزیر بنگلادشی بود که از زمان استقلال این کشور دوره نخستوزیریاش را کامل بر سر کار بود. او معاهده شراکت آب رود گنگ را با هند امضا کرد. دولت او صنعت مخابرات را به بخش خصوصی واگذار کرد. در سال 1999م، دولت بنگلادش '''سیاست صنعت جدید''' را آغاز کرد که هدف آن تقویت بخش خصوصی و تقویت رشد بود. |