۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات رویداد | |||
| عنوان = نخستین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی | |||
| تصویر = کنفرانس وحدت اسلامی.jpg | |||
| | | نام رویداد = | ||
|مکان | | تاریخ رویداد = 1365 ش | ||
| روز رویداد = | |||
| | | مکان رویداد = {{فهرست جعبه افقی |[[تهران]]|[[سازمان تبلیغات اسلامی]]}} | ||
| عوامل = | |||
| دلیل اهمیت = | |||
| | | پیامدها = | ||
}} | |||
| | |||
'''نخستین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی'''، در سال 1365 ش، و با اعلام نامگذاری 12 تا [[17 ربیع الاول]] بهعنوان [[هفته وحدت]] و به مناسبت میلاد پربرکت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد مصطفی (صلیالله علیه وآله)]] در جمع کارگزاران دولت [[جمهوری اسلامی ایران]] و میهمانان [[کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی|کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی]] توسط [[سازمان تبلیغات اسلامی]] برگزار شد. سخنران آیین افتتاحیۀ این دوره، [[سید علی حسینی خامنهای|حضرت آیتاللهالعظمی امام خامنهای]] بود. ایشان دو نقطه اساسی، رفع اختلافات، درگیریها و کارشکنیها، و وحدت در جهت حاکمیت [[اسلام]] را در مسأله [[وحدت اسلامی]] حائز اهمیت دانسته و تشکیل [[حکومت اسلامی]] در ایران را مصداق تاییدکنندۀ امکان حاکمیت اسلام برشمرد. همچنین ایشان مجادله و مناقشه برادرانه را عاملی برای وحدت و پیداکردن راه حق دانسته و افزود: اگر در جوامع و کشورهای اسلامی، علما، روشنفکران، متفکران و بزرگان و [[پیشگامان وحدت اسلامی|پیشگامان وحدت]]، جهت حرکتشان به سمت حاکمیت اسلام باشد، این حرکت، حرکت موفقی است؛ والا اگر اینطور نباشد و در مقابل حاکمیت طواغیت و [[کافر|کفار]] و حکومتهای سرسپرده و بی عُرضه، تابع و تسلیم باشند، معلوم است که وحدت تضمینی نخواهد داشت. | '''نخستین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی'''، در سال 1365 ش، و با اعلام نامگذاری 12 تا [[17 ربیع الاول]] بهعنوان [[هفته وحدت]] و به مناسبت میلاد پربرکت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد مصطفی (صلیالله علیه وآله)]] در جمع کارگزاران دولت [[جمهوری اسلامی ایران]] و میهمانان [[کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی|کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی]] توسط [[سازمان تبلیغات اسلامی]] برگزار شد. سخنران آیین افتتاحیۀ این دوره، [[سید علی حسینی خامنهای|حضرت آیتاللهالعظمی امام خامنهای]] بود. ایشان دو نقطه اساسی، رفع اختلافات، درگیریها و کارشکنیها، و وحدت در جهت حاکمیت [[اسلام]] را در مسأله [[وحدت اسلامی]] حائز اهمیت دانسته و تشکیل [[حکومت اسلامی]] در ایران را مصداق تاییدکنندۀ امکان حاکمیت اسلام برشمرد. همچنین ایشان مجادله و مناقشه برادرانه را عاملی برای وحدت و پیداکردن راه حق دانسته و افزود: اگر در جوامع و کشورهای اسلامی، علما، روشنفکران، متفکران و بزرگان و [[پیشگامان وحدت اسلامی|پیشگامان وحدت]]، جهت حرکتشان به سمت حاکمیت اسلام باشد، این حرکت، حرکت موفقی است؛ والا اگر اینطور نباشد و در مقابل حاکمیت طواغیت و [[کافر|کفار]] و حکومتهای سرسپرده و بی عُرضه، تابع و تسلیم باشند، معلوم است که وحدت تضمینی نخواهد داشت. | ||