۴۳۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: مقاله' به 'رده: مقالات') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
از منظر قرآن کريم جهان عصر بعثت بر اثر کردار آدميان غرق در فساد وتباهي بود: | از منظر قرآن کريم جهان عصر بعثت بر اثر کردار آدميان غرق در فساد وتباهي بود: | ||
«ظهر الفَساد في البر و البحر بما کسبت أيدي الناس»[1] | «ظهر الفَساد في البر و البحر بما کسبت أيدي الناس»[1] | ||
علي عليه السلام نيز در خطبه اول نهج البلاغه در اين زمينه ميفرمايد: | علي عليه السلام نيز در خطبه اول [[نهج البلاغه]] در اين زمينه ميفرمايد: | ||
خداوند پيامبرصلي الله عليه وآله را زماني فرستاد که از ديرباز پيامبري نيامده بود؛ ملتها درخواب طولاني فرورفته و سررشته کارها از هم گسيخته بود. جنگها در همه جاشعلهور و دنيا در تاريکي، جهل و گناه به سر ميبرد. فريبکاري، آشکار و برگهاي درخت زندگي بشر هدايت خاموش شده بود. اين فساد و تيرهروزي چيزي جز فتنه وآشوب به بار نميآورد. ترس دلهاي مردم را فراگرفته و پناهگاهي جز شمشير خونآشام نداشتند.[2] | خداوند پيامبرصلي الله عليه وآله را زماني فرستاد که از ديرباز پيامبري نيامده بود؛ ملتها درخواب طولاني فرورفته و سررشته کارها از هم گسيخته بود. جنگها در همه جاشعلهور و دنيا در تاريکي، جهل و گناه به سر ميبرد. فريبکاري، آشکار و برگهاي درخت زندگي بشر هدايت خاموش شده بود. اين فساد و تيرهروزي چيزي جز فتنه وآشوب به بار نميآورد. ترس دلهاي مردم را فراگرفته و پناهگاهي جز شمشير خونآشام نداشتند.[2] | ||
ویرایش