سی و هشتمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از روز نخست يگانگی [[مسلمان|مسلمانان]] و دوری از تفرق مورد اهتمام رسول گرامی بود، در مقابل گروه منافق بالاخص [[آیین یهودیت|يهود]] دغدغۀ ايجاد تفرق و تشتت داشتند. در يکی از روزهای پيروزی [[اسلام]] در [[مدینه|مدينه]]، فرد يهودی به نام شاس عبور می‌کرد و ديد جوانان [[انصار]] از دو قبيلۀ اوس و خزرج دور هم گرد آمده‌اند و گل می‌گويند و گل می‌شنوند در حالیکه چند سال قبل، آنان تشنۀ خون يکديگر بودند ـ اين نوع [[وحدت اسلامی|وحدت]] خشم آن يهودی را برانگيخت، برگشت و به يکی از جوانان يهود تعليم داد که وارد جمع آنان شود و جنگ‌های قبل از اسلام را يادآوری کند که چگونه اوسيان در نبرد «بغاث» چنين و چنان کردند و از خزرجيان انتقام گرفتند! جوانان اوس و خزرج بر اثر سادگی تحت تأثير تبليغات مسموم اين جوان قرار گرفته آن وحدت و يگانگی را فراموش کردند و کم‌کم آماده رودررويی و مبارزه بودند. پيامبر گرامی از اين وضع اسفبار آگاه شد و فوراً از مسجد بيرون آمد و به آنان چنين فرمود: «يا معشر المسلمين اللّه اللّه، أبدعوی الجاهلية وأنا بين أظهرکم بعد أن هداکم اللّه في الإسلام واکرمکم به وقطع به تمسکم أمر الجاهلية واستنقذکم به من الکفر والّف به بين قلوبهم»؛ ای [[مسلمان|مسلمانان]]، خدا خدا، آيا شايسته است آهنگ جاهليت را زنده کنيد و من در ميان شما هستم در حالی که خدا شما را به [[اسلام]] هدايت فرمود و سرانجام عزيز نمود و رشته‌های جاهليت را قطع کرد و شما را از کفر نجات داد و شما را گرامی ساخت.