سی و هشتمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اين اساس [[قرآن]] جامعه اسلامی را موظف می‌کند به «حبل اللّه» چنگ زده و از تفرق و دو دستگی بپرهيزند آنجا که می‌فرمايد: '''{{متن قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا |سوره = آل عمران|آیه =102}}''' نکته قابل توجه اينجاست که چگونه متعلق اعتصام را حبل معرفی می‌کند در صورتی که می‌توانست به شکل ديگر مانند (واعتصموا بالقرآن) و امثال آن بفرمايد، شايد وجه آن اين باشد که فردی که در قعر چاه افتاده راه نجات آن اين است که طنابی را به سوی چاه فرستاده تا به آن چنگ زند و بالا کشيده شود تو گويی جامعه متفرق و متشتت مانند کسی است که درون چاه قرار گرفته و با تمسک به حبل وحدت و يگانگی نجات پيدا می‌کند و قرينۀ اين نوع برداشت از آيه جمله (ولا تفرّقوا) است.

2. '''هر نوع تعرض به این حقوق مصداق بارز ظلم است و عدالت، دستوری عقلی و الهی است''' برای این که بشر بتواند دولتی پایدار تأسیس کند که در آن حقوق تمامی انسانها به طور یکسان فارغ از وابستگی‌های قومی، مذهبی و دینی محترم شمرده شده و زمینه‌ای برای تعاملات منصفانه اجتماعی به دست ‌دهد. زیاده‌خواهان و مستکبران عالم همواره با ابزارهای زر و زور و تزویر بر آن هستند که حقوق دیگران را به نفع خود مصادره کنند و برای دستیابی به منافع بیشتر از هیچ ظلمی دریغ ندارند، طوری که اینک در غزه و سرزمین‌های اشغالی دستشان به خون بی گناهان، کودکان، زنان و سالخوردگان آلوده گشته و بازخوانی تاریخ تلخ گفته ملکوتیان «اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء» را به خاطر آورده است. توبیخ الهی شامل حال آنانی گردید که همانند بنی اسرائیل علی رغم این که پیمان بسته بودند که خون بی‌گناهان را نریزند و کسی را از خانه‌اش بیرون نکنند ولی نقض عهد کردند '''{{متن قرآن|و وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَکُمْ لَا تَسْفِکُونَ دِمَاءَکُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَکُمْ مِنْ دِيَارِکُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْکُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوکُمْ أُسَارَیٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ ...|سوره = بقره|آیه =85-84}}'''  

این وعده الهی در قرآن است که شما بنی اسرائیل علی‌رغم تعهد قبلی، دستتان را به خون بی گناهان آلوده کردید و بسیاری را از خانه و کاشانه خود آواره نمودید. خداوند به شما وعده داده که جزای این کار شما در دنیا خزی، خواری و رسوایی و در آخرت شدیدترین عذاب الهی است و بدانید که خداوند از کرده شما غافل نیست. '''{{متن قرآن|فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَٰلِکَ مِنْکُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَیٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ |سوره = بقره|آیه =85}}'''