۱٬۵۶۹
ویرایش
حرم زینب بنت علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''حرم حضرت زینب(س)''' در جنوب دمشق پایتخت سوریه واقع شده است ، به منطقه ای...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حرم حضرت زینب(س)''' در جنوب [[دمشق]] پایتخت [[سوریه]] واقع شده است ، به منطقه ای که حرم حضرت زینب(س) در آن قرار دارد شهرک السیدة زینب گفته میشود که در نزد ایرانیان به زینبیه مشهور است. | '''حرم حضرت زینب(س)''' در جنوب [[دمشق]] پایتخت [[سوریه]] واقع شده است ، به منطقه ای که حرم حضرت زینب(س) در آن قرار دارد شهرک السیدة زینب گفته میشود که در نزد ایرانیان به زینبیه مشهور است. يكى از زيارتگاه‌هاى بسيار مهم و مورد توجه همه مذاهب اسلامى در دمشق، مرقد و آرامگاه زينب كبرى، دختر اميرالمومنين (ع) است كه همواره خيل مشتاقان و ارادتمندان اين بانوى فداكار و بزرگوار از سرزمين هاى اسلامى به ويژه ايران، براى زيارت قبر عقيله بني هاشم عازم اين سرزمين هستند.<ref>[http://hajj.ir/fa/72899 برگرفته شده از مقاله درباره حرم حضرت زینب(س)]</ref> | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:حرم_حضرت_زینب.jpg|بندانگشتی|حرم حضرت زینب(س)]] | <div class="wikiInfo">[[پرونده:حرم_حضرت_زینب.jpg|بندانگشتی|حرم حضرت زینب(س)]] | ||
=اقوال در مورد مدفن حضرت زینب(س)= | |||
<br> | |||
در مورد محل دفن حضرت زینب سه دیدگاه وجود دارد: | |||
<br> | |||
بر اساس نظریه مشهور مدفن ایشان در شام و در جنوب شهر دمشق است.<ref>[[شریف القرشی، السیده زینب رائده الجهاد فی الاسلام عرض وتحليل، بیروت، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م، ص۲۹۸-۳۰۳]]</ref> | |||
<br> | |||
برخی از مورخین مقبره وی را در [[مصر]] دانسته‌اند که اکنون این محل در منطقه سیدة الزینب [[قاهره]] با عنوان مقام السیدة زینب مشهور است.<ref>[http://fahimco.com/Post/Details/3136/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D9%82%D8%AA%D9%84-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-(2) برگرفته شده از مقاله بررسی تحلیلی سیر مقتل نگاری عاشورا]</ref> | |||
<br> | |||
دیدگاه سومی نیز وجود دارد که [[قبرستان بقیع]] در [[مدینه]] را محل دفن حضرت زینب (س) می‌داند. [[سید محسن امین]] این دیدگاه را پذیرفته و دلائلی را در رد دو قول نخست ارائه کرده است.<ref>[[امین، اعیان الشیعة، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.]]</ref> | |||