۲۳٬۰۰۳
ویرایش
قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←مستقل بودن قرآن از شخصیت پیامبر
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=== مستقل بودن قرآن از شخصیت پیامبر === | === مستقل بودن قرآن از شخصیت پیامبر === | ||
مضامین بسیاری از آیات به‌گونه‌ای است که استقلال کامل قرآن را از حالات روحی و معنوی پیامبر اثبات می‌کند. برخی از این آیات به شرح ذیل می‌باشد: | مضامین بسیاری از آیات به‌گونه‌ای است که استقلال کامل قرآن را از حالات روحی و معنوی پیامبر اثبات می‌کند. برخی از این آیات به شرح ذیل می‌باشد: | ||
* آیاتی که در صدد تصحیح رفتار آن حضرت را در برخی از امور می‌باشد که از جمله آنها آیاتی است که در سوره طه، کهف، تحریم و احزاب نازل شده است: {{متن قرآن|وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَىٰ إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا|سوره = طه|آیه = 114}} در این آیه شریفه، وحی الهی از پیامبر می‌خواهد که قبل از اتمام نزول قرآن نسبت به قرائت و حفظ آن تعجیل ننموده و استقامت لازم را در این باب داشته باشد. | * آیاتی که در صدد تصحیح رفتار آن حضرت را در برخی از امور می‌باشد که از جمله آنها آیاتی است که در سوره طه، کهف، تحریم و احزاب نازل شده است: '''{{متن قرآن|وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَىٰ إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا|سوره = طه|آیه = 114}}''' در این آیه شریفه، وحی الهی از پیامبر می‌خواهد که قبل از اتمام نزول قرآن نسبت به قرائت و حفظ آن تعجیل ننموده و استقامت لازم را در این باب داشته باشد. | ||
در سورۀ قیامت این چنین آمده: {{متن قرآن|لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ|سوره = قیامت|آیه = 16}} نیز همین مضمون به‌گونه‌ای دیگر ذکر شده و از آن حضرت در خواست شده که به هنگام نزول قرآن از عجله در قرائت و تکلم بدان خودداری نموده و منتظر باشد تا بعد از اتمام نزول به قرائت و تبلیغ آن بپردازد. {{متن قرآن|مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ|سوره = طه|آیه = 2}} از آیات فوق و برخی دیگر، بدست می‌آید که پیامبر از وضعیت اسفناک مردم عصر خویش به‌شدت رنج می‌برد و آرزو می‌کرد تمامی آنان به حقایق دین ایمان بیاورند؛ اما وحی قرآنی آن حضرت را مورد تفقد و تسلی قرار داده و از او می‌خواهد که روحیات کفر‌آلود و مشرکانه مردم نباید موجب رنجش و زحمت او گردد. در رهنمودی دیگر خطاب به آن حضرت می‌فرماید هدایت و ضلالت دست خداست و هیچ‌کس حتی پیامبر نیز قادر نیست بدون اذن الهی کسی را هدایت کند. | در سورۀ قیامت این چنین آمده: '''{{متن قرآن|لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ|سوره = قیامت|آیه = 16}}''' نیز همین مضمون به‌گونه‌ای دیگر ذکر شده و از آن حضرت در خواست شده که به هنگام نزول قرآن از عجله در قرائت و تکلم بدان خودداری نموده و منتظر باشد تا بعد از اتمام نزول به قرائت و تبلیغ آن بپردازد. '''{{متن قرآن|مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ|سوره = طه|آیه = 2}}''' از آیات فوق و برخی دیگر، بدست می‌آید که پیامبر از وضعیت اسفناک مردم عصر خویش به‌شدت رنج می‌برد و آرزو می‌کرد تمامی آنان به حقایق دین ایمان بیاورند؛ اما وحی قرآنی آن حضرت را مورد تفقد و تسلی قرار داده و از او می‌خواهد که روحیات کفر‌آلود و مشرکانه مردم نباید موجب رنجش و زحمت او گردد. در رهنمودی دیگر خطاب به آن حضرت می‌فرماید هدایت و ضلالت دست خداست و هیچ‌کس حتی پیامبر نیز قادر نیست بدون اذن الهی کسی را هدایت کند. | ||
* آیاتی که پیامبر را از هر نوع تصرف در قرآن مبرا داشته و حتی در این زمینه به او هشدار می‌دهد نظیر:{{متن قرآن|وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آَیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآَنٍ غَیْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِی إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَى إِلَیَّ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ |سوره = یونس|آیه = 15}}. | * آیاتی که پیامبر را از هر نوع تصرف در قرآن مبرا داشته و حتی در این زمینه به او هشدار می‌دهد نظیر: '''{{متن قرآن|وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آَیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآَنٍ غَیْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِی إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَى إِلَیَّ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ |سوره = یونس|آیه = 15}}'''. | ||
مفاد آیه شریفه این است که مشرکان از پیامبر خواستند قرآنی غیر از قرآن موجود برای آنان حاضر نماید. پیامبر در برابر چنین خواسته‌ای فرمود: من در زمینه نزول قرآن تبعیت محض از وحی الهی داشته و از نزد خویش اختیاری ندارم؛ بنابر‌این وحی قرآنی تابع حالات افکار و روحیات پیامبر نبوده و هر نوع تصرف در آیات از ناحیه حضرتش ناممکن می‌باشد. | مفاد آیه شریفه این است که مشرکان از پیامبر خواستند قرآنی غیر از قرآن موجود برای آنان حاضر نماید. پیامبر در برابر چنین خواسته‌ای فرمود: من در زمینه نزول قرآن تبعیت محض از وحی الهی داشته و از نزد خویش اختیاری ندارم؛ بنابر‌این وحی قرآنی تابع حالات افکار و روحیات پیامبر نبوده و هر نوع تصرف در آیات از ناحیه حضرتش ناممکن می‌باشد. | ||