confirmed
۶٬۳۲۱
ویرایش
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
این شخصیت پا را فراتر گذاشته حتی رابطه علّی و معلولی بین افعال را انکار میکند و همه افعال انسان را بدون هیچ واسطهای به خدا نسبت میدهد و ادعای خود را تکرار میکند که انسان هیچ گونه قدرت یا اختیاری در ایجاد فعل ندارد. مینویسد: نحن نقول بانّ جمیع الممکنات المتکثرة لا تحصی، مستند بلا واسطة إلی الله تعالی مـنزّهاً عـن الترکیب<ref> میر سید شریف جرجانی، ''شرح المواقف''، ص 123.</ref>. یعنی ما (اشاعره) معتقدیم هـمه ممکنات فراوان که قابل شمارش نیستند، بدون واسطه به خدای متعال مستند هستند. | این شخصیت پا را فراتر گذاشته حتی رابطه علّی و معلولی بین افعال را انکار میکند و همه افعال انسان را بدون هیچ واسطهای به خدا نسبت میدهد و ادعای خود را تکرار میکند که انسان هیچ گونه قدرت یا اختیاری در ایجاد فعل ندارد. مینویسد: نحن نقول بانّ جمیع الممکنات المتکثرة لا تحصی، مستند بلا واسطة إلی الله تعالی مـنزّهاً عـن الترکیب<ref> میر سید شریف جرجانی، ''شرح المواقف''، ص 123.</ref>. یعنی ما (اشاعره) معتقدیم هـمه ممکنات فراوان که قابل شمارش نیستند، بدون واسطه به خدای متعال مستند هستند. | ||
==ملا علی قوشجی (علاءالدین علی بن محمد سمرقندی)( | ==ملا علی قوشجی (علاءالدین علی بن محمد سمرقندی)(قائل شدن به سهم اندک برای عباد در ایجاد فعل)== | ||
وی در تفسیر کسب و خلق افعال، همچون اسلاف خود خصوصا میر سید شریف جرجانی از رویه ثابتی استفاده میکند تا آن جا که میتوان گفت او نیز چون اشعری سهم ناچیزی به نام کسبِ و بدون قدرت موثر قایل است. دراینباره نوشته است:و المراد بکسبه إیّاه مقارنته لقدرته و إرادته من دون أن یکون هناک منه تأثیر أو مدخل فی وجوده سوی کونه محلًا له، و معنی ذلک انّ الفعل صادر من اللَّه. غایة الأمر کون الإصدار منه تقارن مع وصف من صفات العبد، و هو انّه إذا صار ذات قدرة غیر مؤثرة و إرادة، کذلک یصدرالفعل من اللَّه سبحانه مباشرة فلا یکون للعبددور سوی کونه محلًا له<ref> | وی در تفسیر کسب و خلق افعال، همچون اسلاف خود خصوصا میر سید شریف جرجانی از رویه ثابتی استفاده میکند تا آن جا که میتوان گفت او نیز چون اشعری سهم ناچیزی به نام کسبِ و بدون قدرت موثر قایل است. دراینباره نوشته است:و المراد بکسبه إیّاه مقارنته لقدرته و إرادته من دون أن یکون هناک منه تأثیر أو مدخل فی وجوده سوی کونه محلًا له، و معنی ذلک انّ الفعل صادر من اللَّه. غایة الأمر کون الإصدار منه تقارن مع وصف من صفات العبد، و هو انّه إذا صار ذات قدرة غیر مؤثرة و إرادة، کذلک یصدرالفعل من اللَّه سبحانه مباشرة فلا یکون للعبددور سوی کونه محلًا له<ref>جعفر سبحانی، ''بحوث فی الملل و النحل''، ج 9، ص 50.</ref>. یعنی مراد از کسب همراهی با قدرت و اراده شخص است بدون آن که آن قدرت و اراده تاثیر یا مدخلی در وجود فعل داشته باشد، مگر آنکه فعل محلی برای کسب باشد و این یعنی که فعل از طرف خدا صادر میشود. در تحلیل سخن قوشچی میتوان گفت که وی انسان را محل یا به تعبیر رساتر، ظرفی برای فعل خدا میداند بدون آنکه خود محل؛ تاثیری در خلق فعل داشته باشد. کسب در نگاه وی یعنی مقارنت انسان همراه با قدرت و ارادهای که خداوند به او میدهد، با این توضیح که قدرت و اراده الهی جز آنکه انسان را محلی برای پذیرش فعل خدا میکند، اثر دیگری ندارد. | ||
==کسب از منظر متکلمان اشعری قرون اخیر (توجه بیشتر به اراده و اختیار عباد)== | ==کسب از منظر متکلمان اشعری قرون اخیر (توجه بیشتر به اراده و اختیار عباد)== |