۲۶٬۲۹۰
ویرایش
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==تاریخچه == | ==تاریخچه == | ||
پس از شهریور سال ۱۳۲۰ ش، سه گرایش عمده: ملی، چپ و مارکسیستی و اسلامی در | پس از شهریور سال ۱۳۲۰ ش، سه گرایش عمده: ملی، چپ و مارکسیستی و اسلامی در عرصۀ سیاسی اجتماعی [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] ظاهر شد. سابقۀ گرایش چپ و سوسیالیستی در [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] به روزگار مشروطه باز میگردد که توأم با تندروی و افراط بود. تشکیل [[جمهوری خلق چین|حزب کمونیست]] اتحاد جماهیر شوروی بهعنوان حزب مادر احزاب چپ در سراسر دنیا، بهویژه در دوران [[جنگ سرد]]، بر اهمیت و حساسیت موضوع افزود. حزب توده ایران قدیمیترین تشکل وابسته به اتحاد جماهیر شوروی بود که همواره نقش خائنانهای را ایفا کرده است. ورود [[چین]] [[کمونیسم|کمونیست]] به عرصۀ جهانی نیز توجه گروههایی را به خود جلب و انشعاباتی را در گروههای مارکسیستی ایجاد کرد. تباین ذاتی مرام کمونیستی با هویت اسلامی مردم ایران موجب شد تا دایره نفوذ آن از عدهای تحصیلکرده تجاوز نکند. یکی از گروههای کمونیستی، '''«اتحادیه کمونیستهای ایران»''' بود که سابقۀ تشکیل آن در [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به قبل از انقلاب باز میگردد . اعضای اتحادیۀ کمونیستها پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] بازگشتند و بیآنکه پایگاه مردمی داشته باشند، خود را قیم و پیشرو مردم شمردند و بر آن شدند تا در مقابل انقلاب اسلامی و [[جمهوری اسلامی|نظام جمهوری اسلامی]] قد علم کنند و با قیام فوری، آن را براندازند. بدین منظور آمل انتخاب شد تا به تصرف آن و به زعم آنها با پیوستن مردم، حرکت آزادیبخش آغاز شود. | ||
==زمان و مکان== | ==زمان و مکان== |