صهیونیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

صهیونیسم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۷

۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Ahmadi

Writers

۸۷۱

ویرایش

@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 |}
 </div>
-اندیشهٔ خشونت و ترور به فرمان‌های منسوب به خدا در کتاب‌های مقدس [[یهودیان]] بسیار آمده است. تفکر نژاد پرستانه، حس برتری جویی، عشق به تسلط بر دیگران و تحقیر آنان ناشی از اعتقادهای منحرف و فاسد در دین [[یهودیان]] می‌باشد. این عوامل برای ایدیولوژی [[صهیونیسم]] راه را باز کرد تا به آنها برای ایجاد یک حکومت جهانی مجوز دهد و برای تسلط بر انسانها و برده داری، قتل و ترور و خیانت و فریب دادن از آنها استفاده کنند. از مجموعه‌ای کنفرانس‌ها به رهبری" [[تئودور هرتزل]]" حکومت صهیونیسم متولد شد و با کمک [[انگلیس]] در سرزمین‌های فلسطینی، ملیت [[یهودیان]] تشکیل گردید. با محاصره نمودن و خرید زمین‌ها با زور و قتل و ترور مردم [[فلسطین]] این [[سرزمین مقدس]] تبدیل به دولت [[یهودیان]] یا قوم برگزیده به نام [[دولت اسرائیل]] گردید.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/396750/%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D9%88-%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85 اندیشه و تفکر حکومت صهیونیسم]</ref>
+اندیشهٔ خشونت و ترور به فرمان‌های منسوب به خدا در کتاب‌های مقدس [[یهودیان]] بسیار آمده است. تفکر نژاد پرستانه، حس برتری جویی، عشق به تسلط بر دیگران و تحقیر آنان ناشی از اعتقادهای منحرف و فاسد در دین [[یهودیان]] می‌باشد. این عوامل برای ایدیولوژی [[صهیونیسم]] راه را باز کرد تا به آنها برای ایجاد یک حکومت جهانی مجوز دهد و برای تسلط بر انسانها و برده داری، قتل و ترور و خیانت و فریب دادن از آنها استفاده کنند.
+از مجموعه‌ای کنفرانس‌ها به رهبری" [[تئودور هرتزل]]" حکومت صهیونیسم متولد شد و با کمک [[انگلیس]] در سرزمین‌های فلسطینی، ملیت [[یهودیان]] تشکیل گردید. با محاصره نمودن و خرید زمین‌ها با زور و قتل و ترور مردم [[فلسطین]] این [[سرزمین مقدس]] تبدیل به دولت [[یهودیان]] یا قوم برگزیده به نام [[دولت اسرائیل]] گردید.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/396750/%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D9%88-%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%D8%AA-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85 اندیشه و تفکر حکومت صهیونیسم]</ref>
 ==تعریف صهیونیسم==
 [[صهیون]]، نام موقعیتی در [[بیت ‌المقدس]] است <ref>ر.به‌فرهنگ نفیسی ج 3، ص 218</ref> که هیکل [[سلیمان]]، [[مسجدالاقصی]] و [[قبه ‌الصخره]] روی آن ساخته شده است<ref>قدس ازنظرسه دین یکتاپرست مسلمانان،مسیحیان ویهودیان درنهایت‌درجه‌تقدس قرار داردو پیش ازمکه قبله‌گاه مسلمین بود. صخره‌ای که پیامبرازآن‌عروج کردند قبه‌الصخره نام داشت.یهودیان نیزکوه صهیون و شهرقدس را سمبل‌ملیت خودمی‌دانندوعقیده دارندکه مقدسات ملی ومذهبی‌شان به دست پادشاهان بنی‌اسرائیل دراین شهربناشده است(جمال‌زاده1386،ص59).</ref> <ref>جمال‌زاده 1386، ص 59).</ref> گاهی نیز مقصود تمام شهر [[اورشلیم]] است یعنی شهر برگزیده خدا یا شهر آسمانی. این اصطلاح درمیان علما متداول است که آرزوی قوم‌خداوند [[صهیون]] است <ref>خزایی 1389، ص 26.</ref>
-اما واژه صهیونیسم که برگرفته از این کلمه است، و -این نام‌گذاری آیینهٔ تمام‌نمای هدف [[یهودیان]] ازاین نهضت می‌باشد- یک جریان ناسیونالیستی متعصب متعلق‌به بورژوازی <ref>این واژه به دسته بالاتر یا مرفه و سرمایه‌دار اطلاق می‌شود. این دسته قدرت خود را از استخدام، آموزش و ثروت به دست می‌آورند و نه از اشراف زادگی ((www.loghatnaameh.org</ref> [[یهود]]، برای به وجود آمدن کشور خودمختار [[یهودی]] در [[فلسطین]] می‌باشد. صهیونیسم جنبشی سیاسی و هدف آن جذب [[یهودیان]] و فراهم کردن زمینه‌های مهاجرت آنها به [[فلسطین]] است تا بدین وسیله دولتی [[یهودی]] به عنوان نماد فرهنگ و دین [[یهود]] تشکیل دهند و مشخصه بارز آن [[نژادپرستی]] [[یهودی]] باشد. این جنبش در اواسط قرن نوزدهم میلادی به رهبری تئودور هرتزل فعالیت خود را آغاز کرد. این جنبش با نام "صهیونیزم" در واژگان سیاسی جهان تثبیت شد و علی‌رغم این که گرایشی فراگیر در میان فعالان مذهبی و سیاسی [[یهودی]] نبود، به دلیل انطباق با اهداف قدرت‌های آن روز [[اروپا]]، خصوصاً دولت [[بریتانیا]] و در مرحله بعد [[فرانسه]]، مورد حمایت سرسختانه و گسترده آنان قرار گرفت و توانست سکان هدایت اکثریت فعالان سیاسی و مذهبی [[یهودی]] را به دست بگیرد. نظریه پردازان صهیونیست بسیار علاقمندند "صهیونیزم" را به عنوان اندیشه‌ای معرفی کنند که ریشه در اعماق تاریخ دارد ولی تمایلی برای ارائه ادلّه مستدل برای اثبات این مدعا از خود نشان نمی‌دهند.
+اما واژه صهیونیسم که برگرفته از این کلمه است، و -این نام‌گذاری آیینهٔ تمام‌نمای هدف [[یهودیان]] ازاین نهضت می‌باشد- یک جریان ناسیونالیستی متعصب متعلق‌به بورژوازی <ref>این واژه به دسته بالاتر یا مرفه و سرمایه‌دار اطلاق می‌شود. این دسته قدرت خود را از استخدام، آموزش و ثروت به دست می‌آورند و نه از اشراف زادگی ((www.loghatnaameh.org</ref> [[یهود]]، برای به وجود آمدن کشور خودمختار [[یهودی]] در [[فلسطین]] می‌باشد. صهیونیسم جنبشی سیاسی و هدف آن جذب [[یهودیان]] و فراهم کردن زمینه‌های مهاجرت آنها به [[فلسطین]] است تا بدین وسیله دولتی [[یهودی]] به عنوان نماد فرهنگ و دین [[یهود]] تشکیل دهند و مشخصه بارز آن [[نژادپرستی]] [[یهودی]] باشد.
+این جنبش در اواسط قرن نوزدهم میلادی به رهبری تئودور هرتزل فعالیت خود را آغاز کرد. این جنبش با نام "صهیونیزم" در واژگان سیاسی جهان تثبیت شد و علی‌رغم این که گرایشی فراگیر در میان فعالان مذهبی و سیاسی [[یهودی]] نبود، به دلیل انطباق با اهداف قدرت‌های آن روز [[اروپا]]، خصوصاً دولت [[بریتانیا]] و در مرحله بعد [[فرانسه]]، مورد حمایت سرسختانه و گسترده آنان قرار گرفت و توانست سکان هدایت اکثریت فعالان سیاسی و مذهبی [[یهودی]] را به دست بگیرد. نظریه پردازان صهیونیست بسیار علاقمندند "صهیونیزم" را به عنوان اندیشه‌ای معرفی کنند که ریشه در اعماق تاریخ دارد ولی تمایلی برای ارائه ادلّه مستدل برای اثبات این مدعا از خود نشان نمی‌دهند.
 "ناهوم سوکولف" نویسنده کتاب "تاریخ صهیونیزم" و از رؤسای "آژانس [[یهود]]" مدعی شده است:
-"اندیشه صهیونیزم به اندازه قوم [[یهود]] قدمت دارد و نمایندگان اندیشه و مکتب [[یهود]]، آن را ترویج کرده بودند"؛ اما "موشه منوهین" یکی از اندیشمندان نامدار [[یهودی]] در کتاب خود آورده است: "تا سده نوزدهم چیزی به نام "[[ناسیونالیزم]] سیاسی [[یهود]]" (صهیونیزم) وجود نداشت و [[ناسیونالیزم]] سیاسی تعصب آمیز و خودخواهی جهان قرن نوزدهم اروپا بود که [[ناسیونالیزم]] سیاسی مصیبت بار احمقانه [[یهود]] (صهیونیزم) را زایید". <ref>zionism.pchi.ir</ref> اهداف صهیونیسم در تأسیس وطنی ملی برای [[یهودیان]] خلاصه می‌شود. آن‌ها در کنفرانس بال در آغاز سال 1897 م. [[فلسطین]] را به بهانه این که در برهه‌ای از زمان در آن زیسته‌اند، انتخاب کردند. جنبش صهیونیسم عملاً موفق شد که حکومتی خارجی در قلب سرزمین‌های عربی یعنی در [[فلسطین]] تشکیل دهند و بیش‌تر ساکنان این سرزمین را آواره کنند. صهیونیست‌ها همچنین موفق شدند حمایت بیش‌تر اعضای [[سازمان ملل]] را کسب کنند و پس از به رسمیت شناختن دولت عبری به وسیله این کشورها نوعی مشروعیت بین المللی کسب کردند. پس از فروپاشی [[خلافت عثمانی]] و کناره گیری [[ترکیه]] از [[جهان عرب]] و [[اسلام]]، [[فلسطین]] تحت قیمومت [[انگلستان]] درآمد و پس از انتقال مرکز ثقل صهیونیسم جهان به [[بریتانیا]] تعدادی از صهیونیست‌ها به مناصب عالی از جمله عضویت در کابینه دولت [[انگلیس]] و پارلمان این کشور رسیدند و بالفور وزیر امور خارجه وقت [[انگلستان]] با صدور بیانیه معروف خود بخشی از [[فلسطین]] را به صهیونیست‌ها بخشید. این چنین دولت [[اسرائیل]] در 15 مه 1948 درست زمانی که نیروهای بریتانیای [[فلسطین]] را ترک کردند، تشکیل شد. <ref>yahood.net</ref> صهیونیسم جدید پس ازپیدایش موج تازهٔ یهودستیزی و زیر نفوذ موج جنبش‌های [[ناسیونالیسم]] اروپایی درقرن 19 پدیدآمد. بااین اعتقاد که ملت واحد [[یهود]] باید درکشور [[فلسطین]] دولت داشته باشد. ومرکزیت امروزی‌آن در[[آمریکا]] فعالیت همهٔ صهیونیست‌ها را کنترل می‌کند <ref>بابایی 1384، ص 378 وجمال‌زاده، ص 59 وآشوری 1387، ج 1، ص 226.</ref>
+"اندیشه صهیونیزم به اندازه قوم [[یهود]] قدمت دارد و نمایندگان اندیشه و مکتب [[یهود]]، آن را ترویج کرده بودند"؛ اما "موشه منوهین" یکی از اندیشمندان نامدار [[یهودی]] در کتاب خود آورده است: "تا سده نوزدهم چیزی به نام "[[ناسیونالیزم]] سیاسی [[یهود]]" (صهیونیزم) وجود نداشت و [[ناسیونالیزم]] سیاسی تعصب آمیز و خودخواهی جهان قرن نوزدهم اروپا بود که [[ناسیونالیزم]] سیاسی مصیبت بار احمقانه [[یهود]] (صهیونیزم) را زایید".
+<ref>zionism.pchi.ir</ref> اهداف صهیونیسم در تأسیس وطنی ملی برای [[یهودیان]] خلاصه می‌شود. آن‌ها در کنفرانس بال در آغاز سال 1897 م. [[فلسطین]] را به بهانه این که در برهه‌ای از زمان در آن زیسته‌اند، انتخاب کردند. جنبش صهیونیسم عملاً موفق شد که حکومتی خارجی در قلب سرزمین‌های عربی یعنی در [[فلسطین]] تشکیل دهند و بیش‌تر ساکنان این سرزمین را آواره کنند. صهیونیست‌ها همچنین موفق شدند حمایت بیش‌تر اعضای [[سازمان ملل]] را کسب کنند و پس از به رسمیت شناختن دولت عبری به وسیله این کشورها نوعی مشروعیت بین المللی کسب کردند. پس از فروپاشی [[خلافت عثمانی]] و کناره گیری [[ترکیه]] از [[جهان عرب]] و [[اسلام]]، [[فلسطین]] تحت قیمومت [[انگلستان]] درآمد و پس از انتقال مرکز ثقل صهیونیسم جهان به [[بریتانیا]] تعدادی از صهیونیست‌ها به مناصب عالی از جمله عضویت در کابینه دولت [[انگلیس]] و پارلمان این کشور رسیدند و بالفور وزیر امور خارجه وقت [[انگلستان]] با صدور بیانیه معروف خود بخشی از [[فلسطین]] را به صهیونیست‌ها بخشید. این چنین دولت [[اسرائیل]] در 15 مه 1948 درست زمانی که نیروهای بریتانیای [[فلسطین]] را ترک کردند، تشکیل شد. <ref>yahood.net</ref> صهیونیسم جدید پس ازپیدایش موج تازهٔ یهودستیزی و زیر نفوذ موج جنبش‌های [[ناسیونالیسم]] اروپایی درقرن 19 پدیدآمد.
+بااین اعتقاد که ملت واحد [[یهود]] باید درکشور [[فلسطین]] دولت داشته باشد. ومرکزیت امروزی‌آن در[[آمریکا]] فعالیت همهٔ صهیونیست‌ها را کنترل می‌کند <ref>بابایی 1384، ص 378 وجمال‌زاده، ص 59 وآشوری 1387، ج 1، ص 226.</ref>
 این مسلّم است که علاقه [[یهودیان]] به سکونت در مجاورت "[[بیت المقدس]]" و یا دیگر سرزمین‌های بین "[[نیل]] تا [[فرات]]"، قدمت تاریخی دارد، اما تا قرن نوزدهم، این علاقه، تنها با مقاصد زیارتی و مذهبی دنبال می‌شد، همان‌گونه که در میان [[مسلمانان]] سراسر جهان، زیارت یا مجاورت با اماکن متبرکه در "[[مکه]]" و "[[مدینه]]" تمایلی مذهبی است. بنابراین تلاش تئوریسین‌های صهیونیزم برای پیوند دادن تمایلات مذهبی [[یهودیان]] جهان به "[[فلسطین]]" و "دیگر سرزمین‌های [[نیل]] تا [[فرات]]" به جنبش صهیونیزم و تراشیدن عقبة تاریخی برای این پدیده نوظهور، فاقد اعتبار است. در هیچ نقطه از کتاب‌های "[[تورات]]" یا "[[تلمود]]" (کتب مقدس [[یهودیان]]) وظیفة تشکیل نظام سیاسی و اختصاصی [[یهودیان]] در این سرزمین‌ها، به [[یهودیان]] تکلیف نشده است اما نه تنها در منابع مقدس [[یهودیان]]، بلکه در متون آسمانی [[مسلمانان]] و [[مسیحیان]] هم تشکیل یک حکومت جهانی بر پایه یکتاپرستی به پیروان ادیان ابراهیمی وعده داده شده و در تمامی این ادیان، "[[بیت المقدس]]" به عنوان کانون و مرکز ثقل منازعات و نبردهای نهایی جهت تشکیل این حکومت معرفی شده است.
@@ خط ۶۶: / خط ۷۲: @@
 در ترسیم وضعیت کنونی امپراتوری رسانه‌ای صهیونیست‌ها می‌توان گفت که تنهادر[[آمریکا]] به عنوان قطب رسانه‌ای و تبلیغاتی جهان با وجود جمعیت سه درصدی [[یهودیان]]، نزدیک به نیمی از امکانات رسانه‌ای در اختیار صهیونیست‌ها قرار دارد. گفته می‌شود که حدود 90 درصد سینمای [[آمریکا]] زیر سیطره ائتلاف هالیوودی- صهیونیستی قرار گرفته و در بسیاری از کشورهای غربی وضعیتی به گونه‌ای مشابه وجود دارد همانگونه که "روژه گارودی" اندیشمندفرانسوی در کتاب"اسطوره سیاسی صهیونیسم" بیان کرده، صهیونیست هابرای تثبیت خودبیش از هر چیزی بر روی رسانه‌ها و ابزارهای تبلیغاتی حساب باز کرده‌اند. به گفته گارودی:" صهیونیست‌ها بی آنکه در جهان ما ریشه و اصالتی داشته باشند، توانسته‌اند به مدد پول، قدرت سیاسی و ابزار رسانه‌ای سلطه خود را بر کانون‌های قدرت در اروپا و [[آمریکا]] بگسترانند."
-یکی از مهمترین اهداف صهیونیست‌ها از نفوذ در رسانه، تلاش در جهت به کارگیری شیوه‌های گمراه کننده به منظور معرفی [[اسلام]] به‌عنوان یک جنبش انعطاف ناپذیر و مخالف تمدن است. و اینکه [[‌اسلام]] خطری جدی برای جهان است. <ref>یکی از روزنامه‌های تحت نفوذ صهیونیست‌ها در آمریکا به نام "شیکاگوسان تایمز" در یکی ازشماره های‌خود در مقاله‌ای تحت عنوان (تفاهمی با اسلام نیست، مگر به زبان آهن و آتش) نظرات نویسنده مقاله راپیرامون اسلام را در قالب مقایسه با کمونیسم، چنین القاء کرد:"ازآنجا که ایده کمونیسم در اصل تفکری غربی است، بهتر می‌توان با آن به تفاهم و نظرهای مشترک‌رسید، اما با اسلام نمی‌توان به تفاهم و نظر واحد دست یافت، مگر با آهن و آتش"(علیخانی 1384).</ref>(علیخانی 1384) استراتژی صهیونیسم بین الملل در ساخت فیلم نیز تنها به تولید فیلم‌های صهیونیستی در جهت موجه جلوه دادن چهره صهیونیسم و [[اسرائیل]] محدود نمی‌شود، بلکه شامل فیلم‌هایی نیز می‌گردد که به تخریب هویت اسلامی و تضعیف رنگ و بوی مذهب در زندگی [[مسلمانان]] می‌پردازند. اساساً قسمتی از چالش‌های فرهنگی که در [[جهان اسلام]] با آن مواجهیم برگرفته از این صنعت و هنر است که رهاورد آن نیز جنگ روانی غافلانه‌ای است که در جهت مقاصد صهیونیستی رخ می‌دهد و این یک واقعیت است.
+یکی از مهمترین اهداف صهیونیست‌ها از نفوذ در رسانه، تلاش در جهت به کارگیری شیوه‌های گمراه کننده به منظور معرفی [[اسلام]] به‌عنوان یک جنبش انعطاف ناپذیر و مخالف تمدن است. و اینکه [[‌اسلام]] خطری جدی برای جهان است. <ref>یکی از روزنامه‌های تحت نفوذ صهیونیست‌ها در آمریکا به نام "شیکاگوسان تایمز" در یکی ازشماره های‌خود در مقاله‌ای تحت عنوان (تفاهمی با اسلام نیست، مگر به زبان آهن و آتش) نظرات نویسنده مقاله را پیرامون اسلام را در قالب مقایسه با کمونیسم، چنین القاء کرد:"ازآنجا که ایده کمونیسم در اصل تفکری غربی است، بهتر می‌توان با آن به تفاهم و نظرهای مشترک‌رسید، اما با اسلام نمی‌توان به تفاهم و نظر واحد دست یافت، مگر با آهن و آتش"(علیخانی 1384).</ref>(علیخانی 1384) استراتژی صهیونیسم بین الملل در ساخت فیلم نیز تنها به تولید فیلم‌های صهیونیستی در جهت موجه جلوه دادن چهره صهیونیسم و [[اسرائیل]] محدود نمی‌شود، بلکه شامل فیلم‌هایی نیز می‌گردد که به تخریب هویت اسلامی و تضعیف رنگ و بوی مذهب در زندگی [[مسلمانان]] می‌پردازند. اساساً قسمتی از چالش‌های فرهنگی که در [[جهان اسلام]] با آن مواجهیم برگرفته از این صنعت و هنر است که رهاورد آن نیز جنگ روانی غافلانه‌ای است که در جهت مقاصد صهیونیستی رخ می‌دهد و این یک واقعیت است.
 صهیونیسم از آن جا که می‌داند بدون تغییر در باورهای فرهنگی، ملی و معنوی دیگر جوامع امکان دستیابی به اهداف خود راندارد، درتکاپواست تا با تغییر باورها و ارزش‌های انسانی، همچنین تخریب اعتقادات مذهبی ملت‌ها به این مهم دست یابند. صهیونیسم بین الملل همچنین در عرصه سینما با اشاعه ضد ارزش‌ها، ترویج مفاسد اخلاقی، خشونت و پول پرستی سعی درسوق دادن جهانیان به سوی غفلت و روزمرگی دارد و در تمامی این موارد تنها به منافع اقتصادی و سیاسی خود می‌اندیشد. امروزه ردپای شهوت، پول پرستی و خشونت را در فیلم‌های خانوادگی و حتی آثار ویژه کودکان نیز می‌توان مشاهده کرد.