حکم تاریخی امام خمینی دربارۀ سلمان رشدی: تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب، به سبک رئالیسم جادویی، شامل ۹ فصل: جبرئیل فرشته، ماهوند، الوون دئوون، عایشه، شهر پیدا و ناپیدا، بازگشت به جاهلیت، عزرائیل فرشته، شکافتن دریای عرب و چراغ شگفت‌انگیز است. سلمان رشدی در فصل‌های نه‌گانه این کتاب در موارد متعددی به مقدسات اسلامی و قرآن توهین کرده است. او در فصل سوم  این کتاب، از پیامبر اکرم به عنوان ماهوند، نامی به معنای تجسم شیطان که در قرون وسطی توسط مخالفان ایشان به کار گرفته می‌شد تا به ایشان تهمت دروغ‌گویی و پیامبر نبودن بزنند، تعبیر کرده است. وی قرآن کریم را آمیزه‌ای از داستان، افسانه و پندارهای شیطانی توصیف کرده و در بخشی از آیات شیطانی، اتهام انحراف اخلاقی به همسران پیامبر (صلی‌الله غلیه وآله)  را وارد دانسته و طواف حاجیان بر گرد خانه خدا را به شکل صف طولانی را تشبیه به تصویر مراجعان در انتظار ورود به فاحشه‌خانه کرده است. در این کتاب همچنین برخی صحابه پیامبر از جمله بلال حبشی و سلمان فارسی با تعبیرهایی مانند هیولای سیاه و پدیده پست جهان آدمیت، معرفی شدند.