confirmed
۴۲٬۶۱۹
ویرایش
پیمان کمپ دیوید: تفاوت میان نسخه‌ها
←مذاکرات و اصول پیمان کمپدیوید
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
پیمان کمپدیوید مهم‌ترین رخدادی بود که پس از چند [[جنگ]] مهم و دوره‌ای فرسایشی میان [[جهان عرب]] و [[رژیم صهیونیستی|رژیم اسرائیل]] روی داد و نقطه عطفی در روابط اعراب و [[رژیم صهیونیستی]] بود. حوادث و رخدادهایی مانند روی کار آمدن محمد انورسادات، اخراج مستشاران نظامی [[شوروی]] در سال 1972 میلادی از مصر توسط وی، تلاش‌های رؤسای جمهور آمریکا، مانند [[نیکسون]] و وزیر امور خارجه‌اش، [[هنری کسینجر]] یهودی، گرایش شدید انورسادات به غرب و به خصوص [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، دیدار سادات از [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]]، برگزاری اجلاس اسماعیلیه و تلاش‌های جیمی کارتر، آمادگی برای برقراری صلح کامل مصر و رژیم اسرائیل را فراهم آورد. | پیمان کمپدیوید مهم‌ترین رخدادی بود که پس از چند [[جنگ]] مهم و دوره‌ای فرسایشی میان [[جهان عرب]] و [[رژیم صهیونیستی|رژیم اسرائیل]] روی داد و نقطه عطفی در روابط اعراب و [[رژیم صهیونیستی]] بود. حوادث و رخدادهایی مانند روی کار آمدن محمد انورسادات، اخراج مستشاران نظامی [[شوروی]] در سال 1972 میلادی از مصر توسط وی، تلاش‌های رؤسای جمهور آمریکا، مانند [[نیکسون]] و وزیر امور خارجه‌اش، [[هنری کسینجر]] یهودی، گرایش شدید انورسادات به غرب و به خصوص [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، دیدار سادات از [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]]، برگزاری اجلاس اسماعیلیه و تلاش‌های جیمی کارتر، آمادگی برای برقراری صلح کامل مصر و رژیم اسرائیل را فراهم آورد. | ||
اما در این میان تلاش‌های جیمی کارتر، رئیس‌جمهور آمریکا، نقش بسیار زیادی در انعقاد پیمان کمپدیوید داشت. کارتر در ژوئیه 1978 تصمیم گرفت سادات و بگین را به اقامتگاه تابستانی رؤسای جمهور آمریکا در کمپدیوید مریلند دعوت کند و خودش رهبری مذاکرات را، با تصمیم قطعی به حصول توافق، در دست بگیرد. سایروس ونس، وزیر امور خارجه دولت کارتر، شخصاً دعوت‌نامه را به انورسادات و مناخیم بگین تسلیم کرد و این دعوت در 8 اوت به اطلاع عموم رسید<ref>جورج لنچافسکی، رؤسای جمهور آمریکا از ترومن تا ریگان، ترجمه عبدالرضا هوشنگمهدوی، تهران، نشر البرز، ص ..255</ref>. | اما در این میان تلاش‌های جیمی کارتر، رئیس‌جمهور آمریکا، نقش بسیار زیادی در انعقاد پیمان کمپدیوید داشت. کارتر در ژوئیه 1978 تصمیم گرفت سادات و بگین را به اقامتگاه تابستانی رؤسای جمهور آمریکا در کمپدیوید مریلند دعوت کند و خودش رهبری مذاکرات را، با تصمیم قطعی به حصول توافق، در دست بگیرد. سایروس ونس، وزیر امور خارجه دولت کارتر، شخصاً دعوت‌نامه را به انورسادات و مناخیم بگین تسلیم کرد و این دعوت در 8 اوت به اطلاع عموم رسید<ref>جورج لنچافسکی، رؤسای جمهور آمریکا از ترومن تا ریگان، ترجمه عبدالرضا هوشنگمهدوی، تهران، نشر البرز، ص ..255.</ref>. | ||
[[انور سادات|محمد انورسادات]] به اتفاق همسرش در ماه فوریه 1978 وارد کمپدیوید شد. بگین و همسرش نیز در 22 مارس 1978، یعنی درست هم‌زمان با حضور نیروهای اسرائیلی در [[لبنان]] به واشنگتن رفتند. | [[انور سادات|محمد انورسادات]] به اتفاق همسرش در ماه فوریه 1978 وارد کمپدیوید شد. بگین و همسرش نیز در 22 مارس 1978، یعنی درست هم‌زمان با حضور نیروهای اسرائیلی در [[لبنان]] به واشنگتن رفتند. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در مورد [[کرانه باختری|کرانه غربی]] و [[غزه]]، اسرائیل حکومت نظامی خود را برمی‌چیند، ولی مسئول حفظ امنیت و نظم عمومی باقی می‌ماند. به اعراب فلسطینی خودگردانی اداری (و نه خودمختاری کامل) اعطا خواهد شد؛ دوره انتقالی 5 ساله‌ای در نظر گرفته خواهد شد و پس از آن اعراب فلسطینی حق خواهند داشت بین تابعیت اسرائیل یا اردن یکی را انتخاب کنند. ضمناً اسرائیلی‌ها حق خرید و مالکیت زمین در [[کرانه باختری|کرانه غربی]] را خواهند داشت. | در مورد [[کرانه باختری|کرانه غربی]] و [[غزه]]، اسرائیل حکومت نظامی خود را برمی‌چیند، ولی مسئول حفظ امنیت و نظم عمومی باقی می‌ماند. به اعراب فلسطینی خودگردانی اداری (و نه خودمختاری کامل) اعطا خواهد شد؛ دوره انتقالی 5 ساله‌ای در نظر گرفته خواهد شد و پس از آن اعراب فلسطینی حق خواهند داشت بین تابعیت اسرائیل یا اردن یکی را انتخاب کنند. ضمناً اسرائیلی‌ها حق خرید و مالکیت زمین در [[کرانه باختری|کرانه غربی]] را خواهند داشت. | ||
افزون بر همه این‌ها، پیمان صلح با مصر می‌بایست در مرحله نخست و پیمان مربوط به کرانه غربی در مرحله بعدی امضا شود. برنامه اسرائیل هیچ اشاره خاصی به بیت‌المقدس و مهاجرنشین‌های یهودی نمی‌کرد<ref>جورج لنچافسکی، پیشین، ص 259</ref>. | افزون بر همه این‌ها، پیمان صلح با مصر می‌بایست در مرحله نخست و پیمان مربوط به کرانه غربی در مرحله بعدی امضا شود. برنامه اسرائیل هیچ اشاره خاصی به بیت‌المقدس و مهاجرنشین‌های یهودی نمی‌کرد<ref>جورج لنچافسکی، پیشین، ص 259.</ref>. | ||
سرانجام در 17 سپتامبر موافقت‌نامه آماده شد. سادات و بگین آن را امضا کردند و کارتر نیز به عنوان گواه رسمی امضای خود را پای آن گذاشت. موافقت‌نامه از 2 سند اصلی تشکیل می‌شد. | سرانجام در 17 سپتامبر موافقت‌نامه آماده شد. سادات و بگین آن را امضا کردند و کارتر نیز به عنوان گواه رسمی امضای خود را پای آن گذاشت. موافقت‌نامه از 2 سند اصلی تشکیل می‌شد. | ||