confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
نظریات و نوشتههای فقهی او مثل نهایه، الخلاف و مبسوط، مورد توجه فقیهان شیعه است. التبیان، کتاب مهم تفسیری اوست. شیخ طوسی در سایر علوم اسلامی مثل رجال و کلام و اصول فقه نیز صاحب نظر بود و کتابهای او جزء کتابهای مرجع علوم دینی است. او تحول در اجتهاد شیعی را آغاز کرد و مباحث آن را گسترش داد و در برابر اجتهاد اهل سنّت به آن استقلال بخشید. نامدارترین شاگرد او [[ابوالصلاح حلبی]] است. | نظریات و نوشتههای فقهی او مثل نهایه، الخلاف و مبسوط، مورد توجه فقیهان شیعه است. التبیان، کتاب مهم تفسیری اوست. شیخ طوسی در سایر علوم اسلامی مثل رجال و کلام و اصول فقه نیز صاحب نظر بود و کتابهای او جزء کتابهای مرجع علوم دینی است. او تحول در اجتهاد شیعی را آغاز کرد و مباحث آن را گسترش داد و در برابر اجتهاد اهل سنّت به آن استقلال بخشید. نامدارترین شاگرد او [[ابوالصلاح حلبی]] است. | ||
=ولادت شیخ طوسی= | |||
ابوجعفر محمد بن حسن بن علی طوسی در [[رمضان]] سال ۳۸۵ هجری متولد شد. از محل تولد دقیق ایشان اطلاعی در دسترس نیست اما از آنجایی که هم خود ایشان در کتاب الفهرست و دیگر کتبشان و همچنین نجاشی در کتاب الرجال ایشان را طوسی نامیدهاند، ما نیز شیخ را طوسی میدانیم. <ref>عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم، فقهای نامدار شیعه، ص۷۲</ref> | |||
ایشان در اولین سالهای جوانی علوم مقدماتی و معمول را فرا گرفتند. در آن زمان طوس، نیشابور، ری، سبزوار و [[قم]]<ref>ر.ک:مقاله قم</ref> از مناطقی بودهاند که محور اصلی کسب علم و دانش بودهاند و به راحتی میشد از حضور فقها و اندیشمندان [[شیعه]] و [[سنی]] آنجا استفاده کرد. | |||
آثار [[شیخ صدوق]] پیشوای بزرگ شیعه که بالغ بر سیصد جلد کتاب و رساله میشد و هم چنین شهرت حکومت شیعی [[آل بویه]] و تالیفات و خاطرات دانشمند بزرگ صاحب بن عباد که چهارصد شاعر او را در شعر خود ستودهاند، همه و همه باعث شد تا شیخ در مسیر پیشرفت رشد فکری و عقلی قرار گیرد و حتی او را به سمت تکامل سوق دهد. | |||
هنگامی که شیخ صدوق ترک دنیا گفت، محمد بن محمد بن نعمان معروف به [[شیخ مفید]]<ref>ر.ک:مقاله شیخ مفید</ref> که مقام بس وارستهای داشت و بهترین کس بعد از شیخ صدوق برای جانشینیاش بود، زمام امور را مدبرانه و حکیمانه به دست گرفت و به مقام پیشوایی [[شیعیان]] رسید. از آنجایی که شیخ مفید در [[بغداد]] میزیست و بغداد در آن زمان مرکز خلافت و فرمانروایی علم و دانش بود، شیخ طوسی نیز در سال ۴۰۸ هجری در بیست و سه سالگی هنگامی که عطش خود را برای رسیدن به اقیانوس بیکران علم بیپاسخ دید، به بغداد مهاجرت کرد تا روح تشنه خود را سیراب کند. <ref>علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۴۸</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |