۸۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
13- آنها در پروتکلها از توضیح زیاد پیرامون دو نکته عمداً لب فرو بستهاند. نکتهٔ اول «[[یهود]] آزاری» یا «آنتی سمیتیزم» است. آنها به دلیلی، این موضوع را از پروتکلها برچیدهاند. و به اظهار همین نکته بسنده کردهاند که به عقیدهٔ آنها این مسأله برای مصالح و منافع آنها ضروری است. نکته دوم «[[فلسطین]]» یا به تعبیر کهنه و بر باد رفتهٔ آنها «سرزمین [[اسرائیل]]» است. علت سکوت آنها در این مورد همان است که خودشان در هنگام صحبت از برنامهشان برای نابودی دربار پاپ و قرار دادن [[اروپا]] به عنوان پایتخت پادشاهی خویش، اظهار داشتهاند و گفتهاند که پرداختن به ادیان دیگر فعلاً - در زمان طرح برنامه پروتکلها - زود است. مقصود آنها از ادیان دیگر «[[امپراتوری عثمانی]]» میباشد. سران صهیون در آن سال عملاً کار نفوذ در این امپراتوری را آغاز کرده بود، بنابراین، به نظر این سران رسیدن به [[فلسطین]] با آینده این امپراتوری در ارتباط بود و آنها سخت میکوشیدند که این آینده را به تباهی بکشانند و بیست سال پس از طرح این برنامه (پروتکلها)، در سال 1917، به اعلامیه بالفور دست یافتند. (نویهض، عجاج. (1387)، پروتکلهای دانشوران صهیون، برنامه عمل صهیونیسم جهانی، ترجمه حمیدرضا شیخی، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ پنجم (1387))<ref>[http://www.masjed.ir/fa/article/2842/%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%DA%86%D9%87-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF صهیونیسم چیست و چه اهدافی دارد؟]</ref> | 13- آنها در پروتکلها از توضیح زیاد پیرامون دو نکته عمداً لب فرو بستهاند. نکتهٔ اول «[[یهود]] آزاری» یا «آنتی سمیتیزم» است. آنها به دلیلی، این موضوع را از پروتکلها برچیدهاند. و به اظهار همین نکته بسنده کردهاند که به عقیدهٔ آنها این مسأله برای مصالح و منافع آنها ضروری است. نکته دوم «[[فلسطین]]» یا به تعبیر کهنه و بر باد رفتهٔ آنها «سرزمین [[اسرائیل]]» است. علت سکوت آنها در این مورد همان است که خودشان در هنگام صحبت از برنامهشان برای نابودی دربار پاپ و قرار دادن [[اروپا]] به عنوان پایتخت پادشاهی خویش، اظهار داشتهاند و گفتهاند که پرداختن به ادیان دیگر فعلاً - در زمان طرح برنامه پروتکلها - زود است. مقصود آنها از ادیان دیگر «[[امپراتوری عثمانی]]» میباشد. سران صهیون در آن سال عملاً کار نفوذ در این امپراتوری را آغاز کرده بود، بنابراین، به نظر این سران رسیدن به [[فلسطین]] با آینده این امپراتوری در ارتباط بود و آنها سخت میکوشیدند که این آینده را به تباهی بکشانند و بیست سال پس از طرح این برنامه (پروتکلها)، در سال 1917، به اعلامیه بالفور دست یافتند. (نویهض، عجاج. (1387)، پروتکلهای دانشوران صهیون، برنامه عمل صهیونیسم جهانی، ترجمه حمیدرضا شیخی، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ پنجم (1387))<ref>[http://www.masjed.ir/fa/article/2842/%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%85-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%DA%86%D9%87-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF صهیونیسم چیست و چه اهدافی دارد؟]</ref> | ||
==پانویس== | |||
{{پانویس رنگی|1}} | |||
<references /> | |||
</div> | |||
==کتابنامه== | ==کتابنامه== | ||
خط ۱۷۷: | خط ۱۸۱: | ||
[[رده: آلمان]] | [[رده: آلمان]] | ||
[[رده: یهودیان]] | [[رده: یهودیان]] |